5. เลิกจุดไฟเผาใจแล้ว ตั้งสติ ตั้งใจ วันที่ 5 ของสัปดาห์ที่สอง
เป็นการตื่นขึ้นมาในสภาพที่งงกับตนเอง เพราะเป็นการนอนแบบที่ไม่พร้อมนอนเท่าไหร่
ระลึกกับตนเองก่อนทำอะไร “ทำวัตร เมื่อเย็นวานก็ไม่ได้ทำ”
เสร็จเรียบร้อยก็ไล่เรียงเขียนบันทึก น่าตลกตรงที่เน็ตที่พักเร็ว ๆ ก็เข้าไม่ได้ ต้องใช้เน็ตมือถือ นี่แหละกรรม ของครบ ๆ ดี ๆ ไม่จัดการให้เสร็จ เรียบร้อยกับตนเอง ออกไปวิ่ง ระยะที่วิ่งก็ได้ใจแบบ พอดีหิวค่ะ
ซื้ออาหารมาซะเยอะ พอได้เวลาลงมาทาน ครูเมตตาจวกหัวให้ ฮ่า ๆ
เยอะจนทานไม่หมด ได้วางไว้ให้แม่บ้านแบบเขียนโน้ตไว้ให้
เอาหล่ะ ตั้งใจพยายามทำงานให้เต็มที่ แม้บางทีจะรู้สึกว่า ฟังเพลิน ทุกคนตั้งใจเรียนมาก
เสร็จงานไปสนานบิน รู้สึกว่า ครูทำงานหนัก หนูช่วยผ่อนแรงได้ไม่เท่าไหร่นัก
ถึงสนามบินหนูรู้สึก หิว แต่ก็เกรงใจ เพราะวันนี้จัดว่า ทานเยอะมาก ๆ มากกว่าปกติ
แล้วครูก็เมตตาพาอดทน ลงเครื่อง ครูพาแวะซื้อมิสเตอร์โดนัท และไก่ KFC ไปถวายจังหันและฝากเด็ก ๆ และซื้อน้ำอัดลมสำหรับครูและหนู ได้น้ำหวานมารู้สึกสบายท้องขึ้น
พยายามตั้งใจขับรถให้ใจนิ่ง ๆ กับลมหายใจและพุทโธ ครูเมตตาเติมกำลังใจโดยการพูดคุยเรื่องราวดี ๆ พอหนูขับเร็วแล้วใจไม่นิ่งรถมันจะส่าย ครูสะกิดว่าขับเร็วไป จึงพยายามทำความเร็วไม่เกิน 120 ในตอนท้ายครูเปิดประวัติหลวงปู่ ให้ฟัง ฟังแล้วรู้สึกอิ่มมีความสุข แต่หลัง ๆ ชักจะเคลิ้มขับรถช้าเกิน ครูสะกิดอีกครั้ง หนูตั้งใจใหม่พยายามแก้ไข ใช้เวลาถึงวัดประมาณชั่วโมงสิบห้านาที แบบพอได้ แต่เป็นการพอได้แบบครูยังคงเมตตาคอยประคอง
เป็นอีกวันที่พยายามทำความรู้กับตนเอง แล้วไม่ให้ใจตนเองจุดไฟขึ้นมาเผาตนเองเจ้าค่ะ แต่เมื่อวานถึงวัดเข้าสำนักแม่ชีก็นอนเลย ไม่ได้ทำวัตร ทั้ง ๆ ที่ก็พึงทำค่ะ เป็นครั้งที่ 2 ของสัปดาห์ที่ขาดการทำวัตรเย็น เอาหล่ะ ละเลยก็คือละเลย ยอมรับ แก้ไข แล้วก็ก้าวต่อไป
ณ กุฏิแฝด สำนักแม่ชี วัดป่าหนองไคร้
22 มกราคม 2557
ไม่มีความเห็น