เวลาว่างกับเวลาเหงามันแตกต่างกัน
สำหรับฉันแล้ว..
เวลาว่าง...คือเวลาที่เราไม่รู้จะทำอะไรดี ไม่มีงานอะไรให้ทำแล้ว
แต่เวลาเหงา...คือเวลาที่เรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่คนเดียว
เวลาเหงา...ของบางคน
อาจจะเป็นเวลาที่กำลังคุยโทรศัพท์กับคนบางคน
เวลาเหงา...ของบางคน
บางคนกำลังนั่งเหมอลอยข้างหน้าต่าง
เวลาเหงา...ของบางคน
กำลังนั่งจิ้มโทรศัพท์เล่นแชทกับเพื่อน
เวลาเหงาไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องอยู่คนเดียว แต่การอยู่ท่ามกลางคนรอบข้างมากมายก็เหงาได้
จริงไหม??
แล้วเราทำยังไงกับความเหงาดีล่ะ??
บางคนบอกว่า "การใช้เวลาไปกับสิ่งไร้สาระ เป็นสิ่งที่น่าเสียดายที่สุด"
แต่สำหรับฉันแล้ว สิ่งไร้สาระบางอย่างนี่แหละมันก็ทำให้เรามีความสุขได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้กระทั่ง
การนั่งอยู่เฉยๆเวลาเราท้อ เพราะฉะนั้น ฉันจึงไม่เชื่อว่าสิ่งไร้สาระเป็นสิ่งที่น่าเสียดายเลยแม้แต่นิด
บางคนเหงา..เขาออกไปท่องเที่ยว เขาก็ได้เที่ยว ได้เห็นโลก เห็นผู้คนในมุมที่ต่างกันออกไป
บางคนเหงา..เขาไปดูหนัง เขาได้ข้อคิดกลับมา ข้อคิดนั้นอาจจะกลายเป็นข้อคิดประจำตัวเขาก็ได้
บางคนเหงา..ฝึกทำอาหาร เขาได้ความสามารถ มีเสน่ห์ปลายจวักติดตัว
ข้อดีของความเหงา ก็คือเราจะตั้งใจทำมันออกมามากกว่าปกติ และผลงานมักจะดีกว่าปกติ
ก็เหมือนกับการฟังเพลงช้าๆในเวลาเหงา เราจะรู้สึกว่ามันเพราะกว่าปกติ ไม่เชื่อก็ลองดู!
ก็เหมือนกับการฟังเพลงช้าๆในเวลาเหงา เราจะรู้สึกว่ามันเพราะกว่าปกติ
ถูกเลยครับ...
และได้เห็นความสวยงามของเนื้อเพลงด้วยครับ...
พ.แจ่มจำรัส ใช่แล้วค่ะ มันเพราะขึ้นจริงๆ ^______^