นับตั้งแต่เมื่อปลายปีที่แล้ว (๒๕๕๖) งานภายในกองที่ฉันได้รับผิดชอบ
เริ่มจะกระจายสู่คณะต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยในเรื่องเกี่ยวกับโครงสร้าง ตำแหน่ง
การวิเคราะห์ตำแหน่ง การวิเคราะห์งาน การวิเคราะห์อัตรากำลัง การทำภาระงาน
ของแต่ละตำแหน่ง การจัดทำแผนอัตรากำลัง การจัดทำแผนพัฒนาบุคลากรของ
มหาวิทยาลัย การจัดทำข้อตกลงการประเมินผลการปฏิบัติงานทั้งสายวิชาการและ
สายสนับสนุน...รวมถึงตัวชี้วัดที่เป็นหน้าที่ของกองที่ฉันรับผิดชอบอยู่จะต้องนำ
ออกมาปฏิบัติใช้ ตลอดจนถึงสมรรถนะ การจัดทำคู่มือต่าง ๆ เป็นภาระงานที่ฉัน
ต้องกระจายสู่บุคลากรทุก ๆ คน ของมหาวิทยาลัย
หลังจากมันอัดมานาน เกือบ ๔-๕ ปี เต็มที่ไม่เคยได้กระจายเลย...เป็นเหตุผล
ภายในมหาวิทยาลัยที่ฉันไม่ต้องการจะเอ่ย...เพราะเป็นเรื่องภายในมหาวิทยาลัย
แต่เวลาที่ผ่านมาทั้งหมดนั้น ฉันไม่เคยอยู่นิ่ง ฉันเตรียมความพร้อม เตรียมรับมือ
เตรียมข้อมูลที่พร้อมจะกระจายสู่บุคลากรภายในมหาวิทยาลัย...พอมาต้นปีนี้
(๒๕๕๗) ฉันพร้อมด้วยผู้บริหารจึงออกสัญจรไปยังคณะต่าง ๆ เพื่อชี้แจงทำข้อตกลง
ให้รับทราบเพื่อที่จะให้ทางคณะซึ่งถูกแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการ ไปชี้แจงต่อให้
บุคลากรได้รับทราบอีกครั้งหนึ่ง...ผ่านไปแล้ว ณ บัดนี้ ๔ คณะ (จาก ๖ คณะ)
ในภาพรวมของมหาวิทยาลัย...
ฉันได้รับทราบและเก็บรวบรวมปัญหาต่าง ๆ ที่จะเกิดในเวลาปฏิบัติงาน...
ฉันเก็บรวบรวมเพื่อนำมาเป็นข้อเสนอแนะ ข้อแก้ไขปัญหาที่อาจเกิดขึ้น เพื่อเป็น
การป้องกัน...ฉันพยายามอุดช่องโหว่เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา หรือให้เกิดก็ให้น้อยที่สุด
เพราะเรื่องการเลื่อน % ของเงินเดือนเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ๆ...เพราะต้องอธิบาย
ให้บุคลากรรับรู้ รับทราบกันให้ได้...
ในการลงไปสัญจรยังคณะคราวนี้ ในความคิดของฉัน ๆ คิดว่า...ดีมาก ๆ
เพราะฉันจะได้ทราบปัญหา และได้ชี้แจงและอธิบายกับเรื่องราวที่บุคลากรเข้าใจ
ในสิ่งเดิม ๆ นั้นไม่ถูกต้อง...ทำให้ฉันทราบมาว่า บางเรื่องราวที่ผ่าน ๆ มา พวกเขา
คิดว่า...ฉันเป็นผู้ดำเนินการ...ฉันได้ชี้แจงให้ทราบข้อเท็จจริงว่า...ความจริงในการ
ทำงานของฉัน ในการพิจารณาความดีฯ มหาวิทยาลัยได้ทำในรูปของคณะกรรมการ
ซึ่งฉันไม่ได้มีอำนาจ...ฉันปฏิบัติตามผลสั่งการของคณะกรรมการเท่านั้น...
ซึ่งทำให้บุคลากรในคณะเข้าใจในตัวฉันเองมากขึ้น...และก็ได้ทราบว่า ในครั้งนี้
ที่ฉันได้ลงไปสัญจรกับผู้บริหาร ฉันพยายามแก้ปัญหาที่ผ่านมาเพื่อให้ผลการปฏิบัติงาน
โปร่งใสมากยิ่งขึ้น
แต่ในความคิดของฉัน จากที่ได้ใช้แบบในการประเมินผล ฯ หลากหลายรูปแบบ
ทำให้ฉันมีความคิดว่า...ไม่มีรูปแบบไหนหรอกที่สมบูรณ์ ๑๐๐ % เพราะแต่ละแบบ
ก็มีดี มีไม่ดีในตัวของรูปแบบนั้นเอง...แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อภาครัฐกำหนดให้
ส่วนราชการต้องดำเนินการแบบนี้...หน้าที่ของฉันก็พยายามหาแบบที่จะใช้ในการ
ประเมินให้ใกล้เคียงกับเมื่อวัดผลงานแล้วได้ผลที่เป็นจริงได้มากที่สุด...
สิ่งที่ฉันต้องการในการสัญจรครั้งนี้ นั่นคือ การรับทราบปัญหาในการทำงาน
ว่าเกิดปัญหาใดบ้าง เพราะฉันต้องนำปัญหาต่าง ๆ นั้น มาเพื่อแก้ไข ปรับปรุงให้
งานที่ฉันปฏิบัติอยู่นั้นให้ดียิ่งขึ้น เพราะสิ่งต่าง ๆ นี้ คือ การพัฒนางานที่ฉันได้
รับผิดชอบอยู่...การสัญจรแบบนี้ เป็นการทำงานในเชิงรุก แทนที่จะให้บุคลากร
ตามคณะขึ้นมาหาเรา ๆ ก็ลงไปหาเขาแทนดีกว่า...และฉันก็คิดว่า ก็ยังมีอีก
หลายเรื่องเช่นกัน ที่กองของฉันจะต้องลงไปให้ความช่วยเหลือและชี้แจงอีก
เพราะช่วงนี้เป็นการเริ่มจัดระบบของกองที่เป็นภาระงานที่ฉันต้องรับผิดชอบ
เพื่อให้เป็นไปตามนโยบายของภาครัฐที่ต้องการให้เป็น...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ :):)
บุษยมาศ แสงเงิน
๙ มกราคม ๒๕๕๗
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ :):)