เนื่องด้วยบันทึกอันก่อน ที่สัญญาว่าจะเอากระดานใหญ่มาให้ดู
อีกทั้งมีอาจารย์สองท่านเข้ามาชมบันทึก และได้ถามถึงการใช้ความรู้และกลวิธีที่เราจะใช้เรื่องการปรับพฤติกรรมสุขภาพ
เลยขอใช้โอกาสนี้ ภูมิใจนำเสนอรายงานความคืบหน้าของกลุ่มเราค่ะ
ก่อนอื่นเลย ขอตอบคำถามของอาจารย์ก่อนค่ะ..
ตอนนี้กลุ่มของเรากำลังจัดทำแบบสอบถามประเมินความรู้และพฤติกรรม สำหรับผู้มีความเสี่ยงและผู้ป่วยโรคเบาหวานขึ้นมา
เืพื่อใช้ในการประเมินรูปแบบพฤติกรรมเสี่ยง, รูปแบบการดำเนินชีวิต, ความตระหนักและความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
เพื่อประเมินปัญหาของกลุ่มเป้าหมายตามแนวทางการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม 4 ขั้นตอน อันนี้เป็นขั้นที่ 1 (การทบทวนตนเอง)
และแบบสอบถามนี้ ยังช่วยประเมิน stage of change ของกลุ่มเป้าหมายด้วยว่าอยู่ในกลุ่มใด
เพื่อประโยชน์ในการจัดรูปแบบกิจกรรม ให้ตอบโจทย์ปัญหาของกลุ่มเป้าหมายของเรามากที่สุดค่ะ
นี่คือตัวอย่างแบบสอบถาม
ซึ่งตอนนี้อยู่ในช่วงทดลองใช้และแก้ไขปรับปรุงให้แม่นยำและกระชับที่สุด
สำหรับกิจกรรมในวันนี้..
ขณะนี้ (ตีหนึ่ง) ทุกคนกำลังขะมักเขม้น เร่งทำเครื่องมือชุมชนให้ครบถ้วน ที่เห็นอยู่คือแผนที่เดินดินค่ะ
ช่วงกลางวันวันนี้ เราได้ไปออกสำรวจชุมชนเพื่อเก็บตกผู้ป่วยที่ยังได้ข้อมูลไม่ครบถ้วน รวมทั้งทดลองใช้แบบสอบถาม
เพื่อหาปัญหาจากการใช้งานจริง และนำมาปรับปรุงแก้ไขในส่วนต่างๆ เช่น การใช้คำพูดให้เข้าใจง่าย กระัชับ ใช้เวลาน้อยที่สุด
ได้ข้อมูลที่สำคัญครบถ้วนที่สุด อีกทั้งยังใ้ช้คำถามปลายเปิดในแบบสอบถาม เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงคุณภาพมากที่สุดอีกด้วย
ต่อไปนี้ เป็นรูปแบบขั้นตอนโครงงานของเรา หัวหน้าคิดสิ่งนี้ขึ้นมา เพื่อให้เราไม่หลงว่าเรากำลังอยู่ขั้นไหนของขั้นตอนโครงงาน
ตอนนี้อยู่ในขั้นศึกษาระบาดวิทยาเชิงพรรณนาของปัญหาค่ะ
กลุ่มเรามีแฟ้มแยกงานชัดเจน
มีปฏิทินไว้คอยวางแผนระยะยาว
อันนี้เป็นกระดานใหญ่ที่เคยสัญญาไว้
ทางด้านขวา จะเห็นแผนผังระบบงาน ซึ่งแบ่งเป็นงานชุมชนและงานบ้าน
งานบ้านก็ตามกระดานเวร ที่เคยให้ดูไปแล้ว
งานชุมชน แบ่งย่อยอีกเป็น 1) เครื่องมือชุมชน 2) โครงงาน 3) ฝ่าย IT
ซึ่งตอนนี้ งานเครื่องมือชุมชนค่อนข้างเห็นฝั่ง อุ่นใจรอดปลอดภัยในเร็วๆนี้แน่นอน :)
วันนี้มีเรื่องราวระทึกใจด้วยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ขณะที่พวกเรากำลังทำอาหารอยู่นั้น จู่ๆ ไฟก็เกิดดับขึ้นมา
ฟ้าก็มืดแล้ว พวกเราจึงพร้อมใจกันย้ายครัวขนาดย่อมของเรา เข้าสู่ห้องอเนกประสงค์ของรพ.สต.
พอเสียบปลั๊กเตาไฟฟ้าได้เพียงไม่ถึงนาที ไฟในห้องนั้นก็ดับอีก
เพื่อนบางคนเริ่มกล่าวถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อนบางคนมองหาตู้ควบคุมไฟ
เราได้โทรหาพี่ตุ่น ผอ.รพ.สต. พี่ก็เป็นห่วง บอกว่าเดี๋ยวให้คนมาดูให้
สักพักนึง ป้าจิบ ประธานอสม.หมู่ 2 กับพี่จุ่น (พี่พยาบาล รพ.สต.)
ก็มาพร้อมกับช่างไฟอีก 3 คน เืพื่อซ่อมไฟให้เรา ประทับใจมากค่ะ อบอุ่นจริงๆ
เหมือนอยู่กับคนในครอบครัว ที่สามารถพึ่งพาได้และไม่ทอดทิ้ง
ป้าจิบกับพี่จุ่นตบท้ายพวกเราด้วยขนมที่พกติดมือมาให้ สงสัยกลัวพวกเราจะหิว อิอิ
ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ไม่อย่างนั้นคืนนี้ พวกหนูคงลำบากมากทีเดียว
ปล. แม้ว่าไฟฟ้าจะไม่เป็นใจ แต่เรื่องที่ดีของวันนี้ก็คือ เราได้ค้นพบมือหุงมิตรคู่เรือนคนใหม่
อันได้แก่ แถ่มแท้มมมมมมมมม ป้าเป้ เหรัญญิก นั่นเองจ้าาาา ^^
ขอบคุณที่แบ่งปัน การทำงานกลุ่ม วช.ตีหนึ่งก็ยังคึกคัก
รีบๆลุยให้งานเสร็จ จะได้สบายในภายภาคหน้าค่ะ ;)
มาถูกทางแล้ว
งานข้างหน้ายังอีกมาก
สู้ต่อไปครับ
เป้าชัด แผนดี ลงมือทำแล้ว คงจะบรรลุเป้าหมาย
มีของแถมเป็นมิตรภาพและ ....กับข้าว. ขนม ^^