ช่วงเช้ามืดวันที่ ๑๑ และ ๑๒ พ.ย. ๕๖ ผมได้มีโอกาสวิ่งออกกำลังกายที่ชายหาดเมือง Recife หรือหาดทะเลปะการัง เพราะคำว่า Recife ตรงกับ reef ในภาษาอังกฤษ ที่นี่พระอาทิตย์ขึ้น ๕ น. ผมออกไปวิ่ง ๔.๓๐ น. เพราะสว่างแล้ว
เป็นชายหาดที่กว้างที่สุดที่ผมเคยพบ กว้างกว่าชายหาดเจ้าหลาว ที่จันทบุรี ในเรื่องความยาวตามริมฝั่งทะเลนั้นไม่ต้องพูดถึง คือยาวสุดลูกหูลูกตา ภาพชายหาดจากมุมสูงจึงสวยมาก
ที่ประทับใจเป็นเรื่องแรกคือสะอาดมาก คือไม่มีขยะ แต่ถ้าสังเหตพื้นทรายให้ดี จะเห็นคราบสกปรกดำๆ พวกร่มและเก้าอี้ผ้าใบ รถขายเครื่องดื่ม ของกอนเล่น ตกเย็นเก็บหมด และเดาว่าต้องทำความสะอาดด้วย และเห็นร่องรอยว่า น่าจะมีรถกวาดขยะที่พื้นทรายชายหาดด้วย ที่น่าแปลกใจคือ ไม่มีขยะที่คลื่นซัดขึ้นมาชายหาดเลย ทะเลของเขาสะอาดแท้ๆ แม้กระทั่งสาหร่ายหรือหญ้าทะเล ก็มีชิ้นเล็กๆ เท่านั้น
จุดแข็งคือจุดอ่อน ผมสังเกตว่า หาดทรายที่นี่คล้ายๆ กับ “ไร้ชีวิต” คือแทบจะไม่มีรูปู ไม่เห็นปูลมตัวเล็กๆ วิ่งไปมาแบบชายหาดบ้านเรา
วันแรกผมวิ่งไปทางทิศใต้ วิ่งไปสัก ๑๐ นาทีหาดทรายก็ตัน มีน้ำกั้น ทั้งๆ ที่ช่วงนั้น (ตีห้า) เดาว่าเป็นเพราะหาดทรายถูกเซาะ
วันที่สอง ผมวิ่งไปทางทิศเหนือ สังเกตว่าหินปะการังแนวยาวและอยู่ใกล้ฝั่งมากกว่า มีอยู่ก้อนหนึ่งเดินขึ้นไปชมได้ มีสาหร่ายหรือหญ้าทะเลต้นเตี้ยเรี่ยหินเกาะอยู่ น่าจะเรียกว่าตะไคร่น้ำมากกว่า วันนี้ผมออกวิ่งเช้ากว่า และคอยสังเกตพระอาทิตย์ขึ้น จึงได้ภาพพระอาทิตย์ขึ้นด้วย แต่ผมคิดว่า พระอาทิตย์ขึ้นที่บ้านเราสวยกว่า
ระบบการดูแลและรักษาความปลอดภัยชายฝั่ง/ชายหาด ดูจะเป็นระบบมากกว่าที่บ้านเรา มีหอสังเกตการณ์เป็นระยะๆ พร้อมทั้งมีป้ายบอกให้เล่นน้ำได้เฉพาะด้านในของแนวปะการัง เพราะฉลามดุ
วิจารณ์ พานิช
๑๒ พ.ย. ๕๖
โรงแรม Golden Tulip, Recife, Brazil
ความกว้าง สะอาด สงบ ของชายหาด
|
แนวปะการัง
|
แนวปะการัง ถ่ายไปทางทิศใต้
|
หินปะการังและตะไคร่น้ำ
|
ทิวทัศน์ถ่ายจากหินปะการัง
|
ลู่วิ่งริมถนน
|
หากสายกว่านี้จะมีคนมาวิ่งขวักไขว่ ผู้ชายมักเปลือยท่อนบน
ร่องรอยทำความสะอาดกวาดขยะจากทราย และร้านขายเครื่องดื่มหลังคาทรงกระโจม
|
ร่องรอยป้องกันการกัดเซาะชายหาด
สุดทางลู่วิ่งที่หาดทรายด้านทิศใต้
ตัวอย่างการจัดระบบพื้นที่ชายหาดที่ดี สำหรับเป็นแหล่งท่องเที่ยว
|
สวยงามมากค่ะ อาจารย์