นั่งรถเมล์ชมวิวกินลม
"อากาศเย็นจนหมูแข็งเป็นหิน เส้นทางไปป้ายรถประจำ"
หลังจากมื้อเที่ยงวันนี้(๒๐ พฤศจิกายน) ถือเป็นเวลาว่างของพวกเราพร้อมต้องเดินทางจากโรงเรียนที่ไปศึกษาดูงานเพื่อกลับที่พักเอง ในกลุ่มมีสองแนวทางคือ บางส่วนกลับโดยรถแท็กซี่ และบางส่วนกลับโดยรถประจำทาง ซึ่งครูนกประสงค์จะนั่งรถประจำทางเนื่องจากเรามีเวลาตลอดบ่าย และอยากชมเมืองผ่านรถประจำทางที่ขับไปจอดไปเป็นระยะปรากฏว่า เรากลับรถประจำทางกันทุกคนเลยค่ะ
"เวลาบ่ายๆ คนไม่แน่น....ทำให้บรรยากาศรื่นรมย์"
รถประจำทางในเมืองกุ้ยหลินมีการแบ่งสาย ค่ารถอยู่ระหว่าง ๑ - ๒ หยวน (๕ - ๑๐ บาท) ขึ้นกับ ๒ ปัจจัยคือ ๑. ระยะทางของรถประจำทางหากระยะปกติก็ราคา ๑ หยวนตลอดสาย แต่กรณีเส้นทางยาวจะเป็นราคา ๒ หยวนตลอดเส้นทาง และ ๒.ช่วงเวลาหากเป็นช่วงเวลาดึกๆ จะเก็บราคา ๒ หยวน การขึ้นก็คือขึ้นประตูด้านหน้า หยอดเงินแล้วหาตำแหน่งนั่งหรือยืนตามความสะดวก และลงอีกประตูหนึ่ง ส่วนมารยาทในการขับรถหากเทียบกับรถประจำทางในกรุงเทพมหานคร ต้องชื่นชมค่ะในการเข้าจอดที่ป้ายรถประจำทางหรือออกจากป้ายเป็นไปอย่างปกติ ไม่รีบจนเกินไป
"ที่จอดรถจักรยานยนต์แบบร่มๆ" ช่วงเวลาติดสัญญาณไฟแดง
สรุปการนั่งรถประจำทางในวันนี้ทำให้ได้ชมภาพบรรยากาศของเมืองแบบสบายๆ ที่สำคัญหลายท่านเริ่มพึงพอใจกับความประหยัด เพราะหากนั่งรถแท็กซี่กลับที่พักต้องจ่าย ๘ หยวน (๔๐ บาท)
ในการท่องเที่ยวสำหรับครูนกจะครบเครื่องทุกเรื่องราวต้องนั่งรถประจำทางของเมืองนั้นๆ เพื่อสัมผัสวิถีชีวิตผู้คนทั่วๆไป ความเป็นมิตร และการพูดคุยที่พบบนรถประจำทาง
ความเห็น (2)
ได้ทั้งความรู้ ได้ทั้งการพักผ่อนนะจ๊ะ...กลับเมืองไทยเมื่อไรจ๊ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูมะเดื่อ
กลับมาตั้งแต่ ๒๔ พ.ย....เป็นการเล่าย้อนหลังค่ะ...อยู่ทางโน้นเข้า G2Kไม่ได้ค่ะ