โค่นแล้วก็ต้องสร้าง


มองปัญหาเบื้องหน้า มองอนาคตที่เราอยากจะให้เกิด และดูเครื่องมือ วิธีการที่เราต้องกระทำ แล้วลองสร้างอะไรที่ใหม่สำหรับอนาคตที่เราไม่อยากจะซ้ำรอยเดิม ไม่อยากจะบาดเจ็บบอบช้ำลงไปกว่านี้ เขียนกฏหมายฉบับหัวใจแห่งความเป็นมนุษย์ใหม่ขึ้นมาสักฉบับหนึ่ง

โค่นแล้วก็ต้องสร้าง
 

ณ เวลานี้เรากำลังเดินมาถึงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญของประวัติศาสตร์ ชาติไทย เลี้ยวไปแล้วลงเส้นทางเดิม เข้าเขาวงกตเดิมก็ได้ หรือเลี้ยวไปทางใหม่ ที่ไม่ทราบว่าจะเป็นอย่างไร แต่อาจจะดีกว่าเก่า (ไหม?) ก็ได้ แต่คงจะแปลกมาก ถ้าเราไม่ได้เรียนรู้จากบทเรียนในอดีตเลยว่า มันเละเทะได้ขนาดนี้นั้น มันเพราะอะไร?

มี value set อะไรบางอย่าง ที่คนทั่วไป จะสีไหนก็ตาม เห็นพ้องต้องกันไหม? เอาแบบที่ประกาศออกมาดังๆได้อย่างยืดอกเชิดหน้านะ ไม่ใช่อ้อมๆแอ้มๆ เอาแบบที่บอกว่านี่แหละคือสิ่งที่ฉันสอนลูกอยู่ทุกวัน และมี value set อะไรไหม ที่คนทั่วไป จะสีไหนก็ตาม น่าจะเห็นพ้องต้องกันว่ามันเป็นสิ่งที่บ่อนทำลายความมั่นคงของชุม ชน สังคม ประเทศ หรือความเป็นมนุษย์? เอาแบบที่คนธรรมดาๆ ไปจนถึงนักปราชญ์ชาติไหนๆ ก็จะตักเตือนสอนลูก สอนหลาน ว่าอย่าทำ อย่าเป็น อย่าได้มีโทษลักษณะเหล่านี้?

มีกระบวนการอะไรไหมที่ "จำเป็นที่สุด" เพื่อสร้าง "ความชอบธรรม" ของสิ่งที่กำลังผุดกำเนิดขึ้นมา อาทิ ปัญหาของทุกฝ่ายถูกยกขึ้นมาพิจารณา ทุกข์ทุกทุกข์ถูกรับฟังและเข้าใจถึงความทุกข์ ตัวตนของคนทุกฝ่ายถูกมองเห็นว่ามีตัวตน

มี "ฝัน" อะไรไหมที่ทุกคนอยากจะได้ อยากจะมี อยากจะเป็น อย่างน้อยก็สำหรับลูกหลานของเราต่อๆไป

==================
ณ ขณะนี้ ไม่ว่าจะมีการเปลี่ยนชื่อกลุ่ม เปลี่ยนไป เปลี่ยนมา แต่ถ้ายังวนเวียนกับพยายามทำทุกอย่างที่ผิดพลาดอย่างที่เคยทำมาก่อน ไม่ต้องเป็นโหราพยากรณ์ ก็จะบอกได้ว่ามันเพียงแค่รอเวลาระเบิดเวลาในครั้งต่อไปเท่านั้นเอง

นักวิชาการ อาจจะต้องผละออกจากพันธนาการของอักษร หันไปพิจารณาว่า "เหตุผล หลักการอะไร"ที่นำมาซึ่งอักษรเหล่านั้นแต่แรก เหตุผลหลักการนั้นๆในตอนนี้เป็นเช่นไร เหมือนหรือต่างกันเช่นไร ถ้าจะทำให้มันทำงานได้จริงๆ ยังจะทำเหมือนเดิมหรือแตกต่างอย่างไร และข้อสำคัญที่สุดคือ "ฟังความเห็นที่แตกต่างกับตนเอง" ก่อนที่จะ download set คำตอบที่เคยใช้มาแต่ก่อน (และล้มเหลวมานับครั้งไม่ถ้วน)

ลองวางอะไรที่เราเคยรู้ไปชั่วคราว มองปัญหาเบื้องหน้า มองอนาคตที่เราอยากจะให้เกิด และดูเครื่องมือ วิธีการที่เราต้องกระทำ แล้วลองสร้างอะไรที่ใหม่สำหรับอนาคตที่เราไม่อยากจะซ้ำรอยเดิม ไม่อยากจะบาดเจ็บบอบช้ำลงไปกว่านี้ เขียนกฏหมายฉบับหัวใจแห่งความเป็นมนุษย์ใหม่ขึ้นมาสักฉบับหนึ่ง

อาจจะเป็นอะไรที่ประเทศไทยทิ้งไว้เป็นมฤดกโลกก็ได้

สกล สิงหะ
เขียนที่หน่วยชีวันตาภิบาล รพ.สงขลานครินทร์
๘ นาฬิกา ๕๕ นาที

หมายเลขบันทึก: 556001เขียนเมื่อ 11 ธันวาคม 2013 09:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2013 09:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

...“วิจารณ์”….ควรรู้….…....ลึกซึ้งยิ่ง
ในประเด็น……ในสิ่ง…...….ถกถ้อยแถลง
“หน้าที่”………ที่ตน…….....ต้องสำแดง
ปราศจาก….เคลือบแคลง….พวกพ้องใคร

…มั่นคง……เที่ยงตรง………อุเบกขา
ธรรมา………ธงหลัก……….ปักสูงไสว
เล่ห์ลิ้น…….พลิ้วพลิก……..หลีกห่างไกล
ทุกฟาก…….ฝั่งใด…………ยินดีฟัง

"""..แค่..ล้มต้นไม้..ต้นหนึ่ง..แล้ว..ปลูก..แทน..สัก..ต้นหนึ่ง...""""...ยังไม่มีปัญญาเลย...ทั้งๆที่..เกือบจะไม่เหลือแล้ว..อ้ะะ๐

เขียนกฏหมายฉบับหัวใจ แห่งความเป็นมนุษย์ใหม่ขึ้นมาสักฉบับหนึ่ง และถามประชาชนว่าดีไหม ใช้ได้ไหม มีอะไรไหมที่ควรตัดออก หรือมีอะไรไหมที่ควรเพิ่มเติมเข้าไป การทำประชาพิจารณ์ ต้องฟังประชาชน ไม่ไช่ชี้นำอย่างเดียว ชี้นำให้มองด้านเดียว แล้วยัดเยียดให้ประชาชนยอมรับเสียโดยเร็ว ต้องใช้เวลานานหน่อย ให้ได้วินิจวิเคราะห์ให้เข้าใจถ่องแท้ก่อนลงประชามติ

หลายๆรัฐบาลที่ผ่านมา มีรัฐบาลใดบ้างที่ควรเอามาประยุกต์ใช้ได้มีบ้างไหม ถ้าไม่เคยมีรัฐบาลดีๆที่จะเอาเป็นแบบอย่างได้ ก็ควรจะรื้อทิ้งให้หมด แล้วเริ่มลงเสาเข็มสร้างรากฐานใหม่ให้มั่นคงก่อนที่จะดำเนินการก่อร่างสร้างประเทศไทยใหม่ภายใต้ร่มโพธิสมภารแห่งสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท