กรรมข้อย

วันเสาร์ ที่ 7 ธันวาคม 2556 จะว่าไป ว่านี้ภารกิจ ใจตีความผิดไปหมด

ก็ระลึกถึงแม่ตอนที่ท่านเมตตา ทำอะไรให้ด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์ แต่ก็ส่งผลให้อีกแบบ

แม่ทำให้เข้าใจในจุดนี้มากขึ้น แค่มากขึ้น แต่ก็ยังไม่คลิ๊ก

ความคิดเริ่มทำงานมาก สติก็ตามไม่ทัน

ผิดก็ คือ ผิด จะให้เป็นถูกมันก็ไม่ได้

คำ ๆ นี้ดังขึ้นอยู่ในใจ

เบื่อตนเอง เบื่อความเป็นไป

มาที่นี่ก็ไม่ได้มาเอาสนุก

หลวงพี่ก็เมตตาย้ำว่า ดีแล้วนาทีทอง เพียรเอาเลย

แต่ใจนี้ก็บีบคั้น เรื่องราวแทรกๆเข้ามา ใจมันหนักเหมือนแบกอะไร

รู้ว่าตน "ทำผิด"

คำถามแล้วทำไมไม่ทำให้ถูก เจตนาไม่ได้ตั้งใจทำให้ผิด แต่มันผิด ตลกไหมหล่ะ

ถ้าจะเอาเรื่องราว ก็คือ ใจตีความไม่ตรง เฉยเลย

อะไรที่รับมาสองสามวันนี้ ก็ยังแบก ทิ้งไม่ไป และใจก็ไม่ได้เพิกเฉย คิดวน

ยิ่งถ้าเชื่อ เสียงข้างมากก็คงหายตัวไปแล้ว

เพราะมันก็ยังคิดฟุ้งซ่าน พอเรื่องราวเกิดขึ้นวันนี้ก็ผิดไปหมด

แม้กระทั่งเรื่องที่หลับที่นอน กลายเป็นว่า ดูแตข้างนอกข้างในไม่ดู ก็สมควร

บางทีหนูก็ถามตนเอง อยู่สร้างความลำบาก เพื่อ?

หนักเพราะใจแบก เที่ยง นั่งลงทำสมาธิ เหมือนก็เบานิดหน่อยพออยู่ได้

หากหนูยังไม่เข้าใจ อะไร ๆ สักที สุดท้ายก็คงจบ และคงจะจบไม่สวยกับตนเอง

เข้าสู่ที่เดิม

รับรู้ได้ว่า ที่นี่ ดีและงดงาม สิ่งเดียวที่สร้างปัญหา คือ กิเลสที่แก้ไขไม่ได้ ก็เท่านั้นเอง

สรุปว่า "กรรมข้อย"

 

[ผิดแล้วมอบตัว]

การทำผิด แล้ว มอบตัวนั่นคือ การกระทำที่กล้าหาญ จงเลี่ยงการปฎิบัติเพื่อมายาคติว่าหลุดพ้นเถิด จงใฝ่หาผู้พิพากษาที่ยุติธรรม แล้วมอบตัวเสีย อย่าพึ่งพาสภาวะการแต่งกายสีใดๆแม้แต่สีขาว ระมัดระวังการต้องตกใต้ตำรา มายาคติ ใต้อานัตินักบวช มีภาวะเป็นทาสต่อใคร

ไม่ต้องพึ่งพาสีของเสื้อผ้า ทำผิด เสมอนเดินทางผิด แท้จริงการกลับมาเดินทางถูกเที่ยงตรงนั้นสมควรยิ่ง

แน่นอน เมื่อมีทางแยกหลายทาง ท่านต้องเดินต่อ การเดินต่อในทางที่ผิด ก็เท่ากับการซื้อทางผิดนั้นด้วยทางถูกไปแล้ว. แต่การมีปัญญา มีศีล มีสมาธิ จะทำให้ท่านเดินกลับไปที่แยกที่ผ่านมานั้น เพื่อซื้อทางถูกกลับคืนมาก็ได้ ซื้อคืนด้วยทางผิดที่ท่านเคยเดินหลงเข้าไป และ อธิบายคุณค่าได้ว่า มันอันตรายเช่นไร ซึ่งเราจะยังมีกำไรเหลือ เพราะ นำมาอธิบายลูกหลานถึงวิบากนั้นๆได้ (ศิลปะในโวทาร จากหลักฐานที่สำแดงเจตนารมณ์ของ ผู้สร้างมนุษย์ ที่เป็นสากล อัล- กุรอาน 2-16)