บทกวี: เถาบวบ
เถาบวบ
เถาบวบเลื้อยเลี้ยว ดูเด็ดเดี่ยวเกี่ยวเกาะ
มือยาวสาวจำเพาะ พันพอเหมาะรกรุงรัง
ใบบังแอบเงาอยู่ ซ่อนงูเขียวเหลียวหลัง
ตกใจไม่ระวัง กลมกลืนเขียวเสียวตัวงู
แมลงตัวน้อยน้อย บินตัวลอยคลอเคลียอยู่
ดอกบวบยอดเหลืองชู อวดอ้างอยู่ผู้มาเยือน
ลมโชยมาเบาเบา โยกเย้าเร้าเสมือน
ระบำยอดออดเอื้อน ลมหนาวเตือนมาอีกครา
คือสวนที่สร้างสรรค์ หน้าบ้านนั้นดูหรรษา
ธรรมชาติได้นำมา ความสุขพาไม่ไกลเกิน.
..........
แรงบันดาลใจที่เจองูในค้างบวบ
30 พฤศจิกายน 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (13)
ท่านแน่มากค่ะ บทกลอนไพเราะงดงาม
เถาบวบ
ที่บ้านก็ปลูกคะ เก็บแกงอ่อม อร่อยมาก
อ่านแล้วมีความสุขมาก งูเป็นธรรมชาติของสวนเขียว ๆ นะคะ ระมัดระวัง ส่งเสียงดัง ๆ
เสียดายนะคะ บวบงามมาก
เถาบวบบอกมีงู เหลือบตาดูไม่เห็นมี โกหกกันนะนี่ บอกว่ามีเอ๊ะ! ไม่เห็นมี .. เลย (ฮะฮ่า.. ใกล้จะเป็นกลอนแล้ว)
บอกคือสวนที่สร้างสรรค์ หน้าบ้านนั้นชวนหรรษา
สีเขียวสดสบายตา บวบนำพาความสุขใจ
แล้วไฉนคิดกำจัด บอกจะตัดเมื่อเติบใหญ่
โถ! บวบงามคงช้ำใจ เมื่อใครใครไม่เมตตา
เข้าใจว่าไม่นานคงออกลูกให้เชยชมครับ
ดูแล้วงามมาก
รับรองได้กินบวบแน่ๆครับ
อย่าลืมเอาผัดบวบมาโชว์ให้ดูกันด้วยนะจ๊ะ
รอดอกและผลค่ะ
ขอบคุณทุกท่านครับ
ตัดไม่ลง เสียดาย สงสาร
งูเขียวตัวน้อยๆ คงไปอยู่ที่อื่นแล้วล่ะ
สีคงคล้ายกันมากเลยค่ะ...
...เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ ชื่นชมธรรมชาติได้อย่างลึกซึ้งนะคะ