วันเวลา...
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผ่านพ้น ใจของคนยิ่งวกวนสับสนหลาย
ความเจริญด้านวัตถุมีมากมาย แต่จิตใจกลับต่ำลงทิศตรงข้าม
สิ่งยั่วยุมอมเมานั้นมีมาก มีหลายหลากคอยกระตุ้นในทางกาม
หลงในรูป...รส...สัมผัสทุกโมงยาม ท่านเรียกกามตัณหาพาเมามัว
การตัดสินมองคนเพียงภายนอก แล้วเที่ยวบอกคนนั้นดีคนนี้ชั่ว
หากคนนั้นเข้ากับความชอบส่วนตัว ถึงจะชั่วก็ว่าดีมีถมไป
คนทำชั่วโกงกินมีอำนาจ คิดผูกขาดประเทศทำฉิบหาย
แต่ลิ่วล้อคอยปกป้องมิวางวาย โกหกหน้าตายว่าคนดีศรีสังคม
เมื่อครั้งก่อนความดีมีศีลวัด ช่วยขจัดสิ่งเลวความขื่นขม
น่ายกย่องมีเกียรชวนชื่นชม ค่านิยมผูกเกียรติไว้ในความดี
วันเวลาหมุนผ่านสังคมเปลี่ยน มีบทเรียนอำนาจเงินทำเปลี่ยนสี
เกียรติถูกยกให้กับเงินแทนความดี ถึงกับชี้ผิดเป็นถูกปลูกฝังแทน
อนาคตสังคมไทยไปทางไหน เมื่อผู้ใหญ่ทำเป็นอย่างและแบบแผน
ใช้อำนาจเงินเปลี่ยนทุกสิ่งอย่างดูแคลน ล้มแบบแผนสิ่งดีงามสังคมไทย
จิตใจต่ำศีลธรรมตกปกคลุมทั่ว เพราะคนชั่วครองอำนาจทำบาตรใหญ่
เหยียบทั้งศีลและดูหมิ่นหลักกฎหมาย ไม่ละอาย...ถามว่าใจทำด้วยอะไร?...เฮ้อ...
เครดิตภาพ : http://uc.exteenblog.com/songs4u/images/time01.jpg
ความเห็น (6)
ตอนลงเหมือนจะท้อใจนะครับอาจารย์...เสียดายฟ้อนท์สวยๆ ไม่สามารถลงได้เหมือนเดิมทำให้บทกลอนดูอ่อนค่าไปด้วยเลย...ใช่ไหมครับ
เฮ้อ .... ด้วยค่ะ
ใจทำด้วยถ่านกระมังคะ
มาเฮ้อ.... ด้วยอีกคนค่ะ
แต่จะกลับไปเย้ว ๆ ต่อ เมื่อพอมีเวลา
เรื่องแบบนี้เฉยไม่ได้อีกต่อไป ว่าไหมคะ ?
(@^___________^@)
ชอบกลอนมากเลยครับอาจารย์
สบายดีไหมครับ
ขอบคุณมากครับ...สำหรับกำลังใจที่มอบผ่านดอกไม้...และความคิดเห็นจากทุก ๆ ท่าน...