คนรวยใจเท่าหอย...คนจนใจเท่าเต่า

ปวาโดะปวาซะเนโคล่...ปวาชิปวาซะเนคลิ

คนรวยใจเท่าหอย...คนจนใจเท่าเต่า

ธาบทนี้ มีความหมายวว่า คนที่ร่ำรวยมีเงินทองมากแล้วจะมีความหลงไหลในทรัพย์สินเงินทอง มีจิตใจที่คับแคบ
เป็นคนจนที่ไม่มีทรัพย์สินเงินทองมาก แต่มีน้ำใจประเสริฐจะดีกว่า หรืออีกความหมายหนึ่งว่า คนเรายิ่งมีความเจริญมากขึ้น
จิตใจของผู้คนก็ยิ่งต่ำลง

 

["พี่หนาน"]

ต่าบลึ๊...ข้อคิดดีๆ ครับ