มา ทือ เอาะ หยื่อ มา แว เอาะ เม
ทำที่ดักหนูได้กินหนู ทำไร่ทำนาได้กินข้าว
ที่ดักหนู โดยภูมิปัญญาปวาเก่อญอ
วิถีชีวิตของปกาเกอะญอนั้น ก็ขึ้นกับการทำไร่ข้าว เพราะเมื่อทำไร่ก็ไม่ใช่มีเฉพาะข้าวเท่านั้น สิ่งอื่นๆ ที่นอกจากข้าวก็สามารถหากินจากป่าได้ด้วย โดยการทำที่ดักหนูเพื่อป้องกันศัตรูข้าว หรือดักหนูเพื่อนำไปทำอาหารก็ได้ นี่ผูกพันกับข้าวและการหากินจากธรรมชาติที่อยู่รอบตัวเขา ก็สามารถเอาชีวิตรอดได้ สำหรับชนชาวปกาเกอะญอ อยู่กับป่า พึ่งป่า หากินกับป่า ป่าจึงเป็นชีวิตของเขา เพราะฉะนั้นใครที่พูดว่า
“ชนชาวปกาเกอะญอทำลายป่า” แสดงว่าเขายังเข้าใจไม่ถูกต้อง
ที่ดักหนู โดยภูมิปัญญาปวาเก่อญอ
ที่ดักหนู โดยภูมิปัญญาปวาเก่อญอ
ทำนา
ทำไร่
เราก็มีข้าวกิน
ที่บ้านเรียกว่าฟ้าถล่มครับ
เข้าใจว่าภาพแรกใหญ่
ลองย่อภาพดูนะครับ
ชอบภูมิปัญญาปกากะญอครับ
ตะบลึ๊
ปวาเก่อญอ ไม่ได้ทำลายป่า แต่อยู่ร่วมกับป่าอย่างสงบสุข ปวาเก่อญอ คือจิตวิญญาณ,หน่อเนื้อแห่งพงไพร และ ภูสูง สิ่งที่ คนในเมืองผู้อวดอ้างว่าทรงปัญญา ต่างแสวงหา และ ตื่นเต้นกับทางรอดของโลกนี้จากหายนะภัยพวกเขาคิดถึงการกลับคืนสู่รากเหง้า ไม่ว่า เกษตรอินทรีย์ เฟอร์มาคัลเจอร์ เศรษฐกิจพอเพียง ความเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย เขาสร้างทฤษฎี เขียนตำรา สร้างกลุ่มเคลื่อนไหว เมื่อไปถาม ปวาเก่อญอ เขาจะส่ายหัว แล้วกล่าวว่า "ฉันไม่รู้ว่าท่านพูดถึงเรื่องอะไร" แต่ฉันคิดว่า ที่ฉันใช้ชีวิตทุกวันนี้ เป็นทุกสิ่งที่ท่านพูดมาทั้งหมด (หวังว่าผมคงเข้าใจถูกนะครับ)