๒๔ ปี แห่งฉบับร่างกับหนังสือ ๑๐๐ เล่มที่ตั้งใจจะอ่านให้ฟังก่อนสิ้นปี
ฉันเคยอ่านหนังสือพวกนี้มาหมดค่ะ แต่...แต่...คือ...บางเล่มก็ลืมไปแล้วค่ะ ตั้งใจจะอ่านอีกรอบแล้วแล่าประสบการณ์อันน่าระทึกของหนังสือแต่ละเล่ม ที่เข้ามามีอิทธิพลในชีวิตฉัน ฉันเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ที่บางที่คนในกรุงเทพอาจเรียกบ้านเกิดของฉันว่าเป็นพื้นที่ที่ไกลปืนเที่ยงก็ได้ แต่ในไม่ใช่ประเด็นที่ฉันจะแคร์ค่ะ คุณก็ฟังฉันเกริ่นนำแล้ว ว่าแต่รู้จักฉันหรือยังค่ะ ฉันขอแนะนำตัวก่อน ฉัน..อืม...จะบอกยังไงดีละ คือฉันก็เป็นหนังสือเล่มหนึ่ง หนังสือเล่มสุดท้ายค่ะ คุณลองดูนะค่ะ ฉันปกสีส้มๆค่ะ ที่เขียนว่าอนาคตนักเขียนนะค่ะ เห็นฉันหรือยังค่ะ ตอนนี้ฉันในฉบับปัจจุบันกำลังมองกลับไปยังฉบับร่างของตนเอง คุณรู้ไหมค่ะเรื่องราวของฉันมันซับซ้อนมาก แต่ฉันจะค่อยๆ เล่าให้คุณฟังค่ะ ตั้งใจไว้ว่าจะเล่าให้ฟังจนครบ ๑๐๐ เล่ม ก่อนสิ้นปี ๕๖ ด้วยนะค่ะ เป็นการเล่าแบบเชื่อมโยงความสัมพันธ์ค่ะ
วันนี้ฉันจะเพียงเกริ่นนำให้คุณได้รู้จักฉันก่อน หนังสือเล่มนี้เรียนหนังสืออยู่ที่ชนบทได้ไม่นานก็ถูกส่งไปหาความรู้ในตัวเมืองที่เจริญกว่า(ที่บ้านเราเป็นอยู่นิดหนึ่ง) ฉันเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาแต่ไหนแต่เรา ก็เป็นหนังสือไงค่ะ เลยต้องอ่านหนังสือเหมือนกันจะได้หาความรู้ อย่าเพิ่งงงนะค่ะ ฉันมั่วแต่อ่านเรื่องของหนังสือเล่มอื่นเพลินไปหน่อยเลยไม่ได้อ่านเรื่องของตนเองเลย ตอนที่ฉันกำลังเล่าให้คุณฟังอยู่นั้น ฉันก็ถือโอกาสเล่าให้ตัวเองฟังด้วยค่ะ ปกติฉันอ่านหนังสือภาษาไทยได้ไม่มีปัญหาเลยค่ะแต่ถ้าเป็นภาษาอังกฤษแล้วก็มีติดขัดค่ะ จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้เลยอยู่ที่การฝึกภาษาอังกฤษ ฉันได้รู้จักกับหนังสือของครูเคทที่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ แต่ว่าฉันเก่งภาษามาได้ก็เพราะครูเลยค่ะ ฉันมีทั้งลูกบ้าและลูกอึดที่ครูบอกว่าถ้ามีแล้วจะฝึกวิชาสำเร็จ
จุดที่สองคือการใช้คอมพิวเตอร์ค่ะ จุดประกายชีวิตให้มีสีสันมาก จุดที่สามคือการได้รู้จักกับการทำ Mind mapping ยิ่งเปิดโลกกว่าของฉันเข้าไปใหญ่ หลังจากนั้นก็ได้รู้จักการถ่ายภาพ และเริ่มออกเดินทาง ตอนนี้หรอค่ะอยู่ในโหมดพักผ่อนทบทวนตนเองก่อนจะออกเดินทางอีกครั้งในปีหน้า
บทสรุปของภารกิจนี้คือการการเล่าเรื่องการเดินทางที่ผ่านของหนังสือเล่มนี้ให้ทั้งตนเองและคุณได้ฟัง ... ยังไงก็อย่าเพิ่งเบื่อกันนะค่ะ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น