บันทึกความสุขแต่ละวันกับนักกิจกรรมบำบัด.....ยินดีกับผู้ที่ได้รับรางวัลคนที่ 3 ^ ^
ขอแสดงความยินดีกับ คุณ พ.แจ่มจำรัส !
เช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาด้วยความกระฉับกระเฉง ต่างจากทุกๆวันจันทร์ที่ผ่านมา อาจเป็นเพราะเมื่อวานได้พักผ่อนเต็มที่ ได้ชาร์ตแบตเตอรี่เต็มกำลังหรืออย่างไร
หลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเสียบกระติกน้ำร้อนเพื่อดื่มกาแฟเหมือนทุกๆเช้า พอจะชงกาแฟหมดเลยเปลี่ยนเป็นชาแทน ไม่เป็นไรหากจะไม่ได้ดื่มกาแฟสักวัน อย่างน้อยดื่มชาร้อนๆก็ทำให้อบอุ่นขึ้นมาบ้างในเช้าที่อากาศเย็นสบายในวันนี้
ได้เวลาไปทำงานคุณแม่บ้านขึ้นมานั่งบนรถ แต่พอสตาร์ทรถ แชะ แชะ ไม่ติด บิดกุญแจปิดอีกครั้งวอร์มใหม่สักครู่ บิดสตาร์ทอีกครั้ง แชะ แชะ..ไม่ติด
"ทำไงล่ะทีนี้ "คุณแม่บ้านเปรยพร้อมลงจากรถไป
"เข็นคงไม่ไหว ต้องพ่วงแบต"ผู้เขียนพูดพลางมองหาคนที่พอจะช่วยได้ พอดีลุงที่อยู่ในซอยเดียวกันกลับจากออกกำลังกายเดินมา ถามว่าจะให้ช่วยอะไรไหม เลยบอกไปว่า จะขอพ่วงแบตเตอรี่
ลุงขับรถมาให้พ่วงแต่ก็ยังสตาร์ทไม่ติดอยู่ดี คงเป็นเพราะแบตเตอรี่หมดอายุจนไฟไม่เหลืออยู่เลย เลขที่เขียนไว้ด้านบนของลูกแบตเตอรี่บอกวันเดือนปีที่เปลี่ยน 3/9/54
"แบตฯ 2 ปีไฟคงหมดแล้วล่ะพี่" เพื่อนบ้านอีกคนเดินมาถามไถ่พร้อมแนะนำร้านที่อยู่ใกล้
ความมีน้ำใจของลุง ได้แนะนำให้ถอดแบตฯแล้วนำไปชาร์ทที่ร้าน แกบอกว่าสามารถใช้ต่อได้อีก 2-3 เดือน และลุงก็อาสาขับรถให้ผู้เขียนนำแบตฯไปที่ร้าน พร้อมทั้งสอบถามวิธีการชาร์ท การใช้งานหลังจากชาร์ทจะได้อีกกี่เดือนเหมือนเป็นรถของแกก็มิปาน
พอเสร็จจากร้านแบตฯแกยังบอกอีกว่า ช่วงสายๆแกจะไปธุระข้างนอก ขากลับแกจะแวะเอาแบตฯที่ชาร์ทอยู่นั้นกลับมาให้ด้วย ซึ่งผู้เขียนเกรงใจบอกไม่เป็นไร แต่แกก็บอกว่าไม่ต้องลำบากเดินเรียกมอเตอไซค์
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ยังไงผมก็กลับมาทางนั้นอยู่แล้ว"ลุงยังยืนกรานจะช่วยเหลือ
แม้สังคมในเมืองจะไม่ค่อยพูดจาสุงสิงกัน แต่พอเกิดเรื่องเดือดร้อนหลายคนก็เต็มใจที่จะเข้ามมาช่วยเหลือ เช่นลุงที่ผู้เขียนเรียกแม้ไม่ทราบชื่อจริง
แต่ก็ต้องขอขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่หาไม่ได้ง่ายๆในยุคสมัยนี้ โดยเฉพาะสังคมเมือง
เป็นความสุขในเช้าวันจันทร์ที่เกิดจากผู้ให้และผู้รับ ด้วยน้ำใจที่
แบ่งปัน
เป็นความสุขที่ช่วยเยียวยาให้ผู้เขียนได้เห็นความงามของหมู่
บ้านเล็กๆแห่งนี้ และของคนๆหนึ่งที่มอบให้ด้วยความจริงใจ
แม้แกจะบอกว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยที่เราจะให้ความช่วยเหลือกัน
แต่เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่สำหรับผู้เขียน ในวันนี้
ขอขอบคุณด้วยใจจริงครับคุณลุง...
บันทึกนี้ได้รับรางวัล เพราะ ....?
แม้ผู้เขียนจะเจออุปสรรค เช่น กาแฟหมด หรือแบตในรถดับ แต่
ก็สามารถถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆออกมาในเชิง positive ทำให้ผู้อ่านรับ
รู้ได้ถึงความสุขในใจได้ :)
ลองอ่านเพิ่มเติมได้ที่
http://www.gotoknow.org/posts/553880
Happiness with OT ka
ความเห็น (3)
ขอบคุณและยินดีมากเลยครับ
ดีใจด้วยค่ะ ^ ^
มาร่วมยินดีด้วย นะคะ