"คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์" ... (heart : นิ้วกลม)
คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์
ที่รัก
ฉันอยากช่วยวาดภาพภาพนั้น แต่ฉันทำไม่ได้
ฉันไม่มีสี ไม่มีพู่กัน ไม่มีความสามารถ
หากมีสิ่งเหล่านั้น
ฉันจะยกมันทั้งหมดให้เธอ
แต่เปล่าเลย
เรื่องแบบนี้ไม่มีมอบให้กันได้
เราอาจเดินทางไปตามหาสีที่ดีที่สุดด้วยกัน
กระดาษเนื้อดีที่ซึมซับสีอย่างที่เธอชอบ
พู่กันขนกระรอกที่จิตรกรชื่อดังใช้
ฉันร่วมทางไปตามหากับเธอได้เสมอ
แต่ฉันไม่สามารถวาดภาพแทนเธอได้
กระทั่งจับมือวาด
เพราะหากทำเช่นนั้นแล้ว
ภาพนั้นย่อมมิใช่ภาพของเธอ
ภาพของเธอ
เธอต้องเป็นคนวาดมันขึ้นมาด้วยตนเอง
ที่รัก
นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้จอมยุทธ์ทั้งหลายออกเดินทางทั่วหล้า
แม้สูงเสียดฟ้า มากกว่าเจ็ดมหาสมุทร
เพื่อตามหาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ที่ทั่วแดนร่ำลือกัน
ว่าหากได้ฝึกเคล็ดวิชาตามคัมภีร์
จะมิมีผู้ใดเทียบเทียม
ดูคล้ายคัมภีร์จะเป็นทางลัดตัดตรง
ข้ามเส้นทางคดเคี้ยวชวนคลื่นเหียน
หุบเหวที่สามารถตกลงไปตาย
ภูผาที่ต้องปีนป่ายขึ้นไป
อุปสรรคมากมาย
ก่อนที่ใครสักคนจะกลายเป็นสุดยอดฝีมือ
ที่รัก
จอมยุทธ์ออกเดินทางทั้งชีวิต
เพียงเพื่อค้นพบคำตอบว่า
คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์เป็นเรื่องโกหก
ไม่มีทางลัดสู่ความสามารถ
ไม่มีภาพสวยงามที่เกิดขึ้นในการวาดครั้งแรก
ไม่มีบทกวีสละสลวยจากกวีไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
เราตรากตรำมิใช่เพื่อพบคัมภีร์
แต่เดินทางเพื่อเข้าใจว่า
แท้ที่สุดแล้วสิ่งที่เราต้องการไม่ใช่คัมภีร์
แต่เป็นการเดินทางนั่นเอง
การตรากตรำเดินทางต่อเนื่องยาวนาน
ทุกก้าวย่างหล่อหลอมให้เรากล้าแกร่ง
เสี้ยนหนามระหว่างทางที่ทิ่มแทง
เป็นอาจารย์ฝึกวิชาให้เรากลายเป็นมือกระบี่ที่ดีที่สุด
จงก้าวเดินต่อไปเถิดที่รัก
ฉันมิเพียงจะหากระดาษ สี และพู่กันมามอบให้
แต่จะหอบกำลังใจทั้งหมดมาด้วย
จงอย่ามองหาความสามารถ
จงอย่าออกเดินทางตามหาทางลัด
จงมุ่งหน้าไปตามทางที่เลือกแล้ว
อยู่บนเส้นทางนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
วาดภาพ
วาดภาพ
วาดภาพ
อย่าลืมชื่นชมดอกไม้ ผีเสื้อ เสียงนก และหยาดฝน
เก็บเกี่ยวสิ่งสวยงามระหว่างทาง
มาใช้เป็นแรงบันดาลใจในการวาด
แล้วการเดินทางที่ยากลำบากจะสวยงามขึ้น
เมื่อมีดวงตาของจิตรกร
เธอจะอยากวาดทุกภาพที่มองเห็น
ตวัดพู่กันด้วยใจไร้กังวล
ความวิตกระเหยหายเหมือนน้ำค้างยามสาย
เมื่อชีวิตของเธอว่าง เบา และสบาย
ภาพวาดของเธอจะไหลหลั่งดั่งสายน้ำฉ่ำเย็น
ฉันจะรอชื่นชมภาพวาด
จากปลายพู่กันของเธอ
จงออกเดินทางเถิด
ได้เวลาแล้วที่รัก
................................................................................................................................................
ข้อเขียนชิ้นนี้ของ "นิ้วกลม"
มีนัยยะแฝงในความรู้สึกของผมอยู่
ผมก็เป็นแบบนี้เช่นกัน
ภาพของเธอ
เธอควรเป็นคนวาดมันขึ้นมาด้วยตนเอง
ผมเพียงเป็นกำลังใจเสมอเท่านั้น
ไม่มีทางลัดสู่ความสำเร็จสำหรับยอดคน
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...
นิ้วกลม (นามแฝง). heart. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ : Koob, ๒๕๕๖.
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านบันทึกดีๆ บันทึกนี้ค่ะ
ทำให้ได้รับข้อคิดดีๆ กลับมาค่ะ
ชอบอ่านหนังสือของคุณนิ้วกลมมากๆ
เพราะเป็นหนังสือที่ให้ข้อคิดและช่วยเตือนใจ
ในหลายสิ่งที่อาจหลงลืมไปค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ^^
ยินดีจ้า น้อง ต้นเฟิร์น ;)...
เป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก
ผมชอบการเดินทาง กำลังออกเดินทาง
ไปด้วยกันไหมครับ 555
อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ไปเหยียบโรงเรียนต่าง ๆ มากกว่า รมต. อีกนะครับ อิ อิ
ให้นึกถึงพุทธพจน์ในลักษณะที่ว่า "ตถาคตเป็นแต่เพียงผู้บอกทางเท่านั้น..." ส่วนการเดินทางการปฏิบัตินั้นเป็นหน้าที่ของเธอที่จะเดินหรือไม่เดินไปใช่ไหมครับ