ที่นี่ พระธาตุดอยสุเทพ
เสียงระฆังดังเป็นระยะ ผู้คนเดินขวักไขว่ ผู้ใหญ่ วัยรุ่น เด็ก กระทั่งคนชรา หลายเชื้อชาติ หลายภาษา เดินทางมามายังที่นี่โดยมิดได้นัดหมาย ฉันเฝ้ามองผู้คนเหล่านั้น ในขณะที่นั่งพักใต้ต้นไม้ "หากเราไม่ได้เป็นพุทธศาสนิกชน แต่มาทำบุญ แล้วเราจะบุญที่เราทำหรือเปล่า เช่นเดียวกัน หากไม่นับถือคริสต์ แต่เข้าโบส พระเจ้าจะทรงรับไปอยู่ในอณาจักรของพระองค์หรือไม่" ความศรัทธายังคงดำรงอยู่และฝังรากลึกอยู่ในผู้คน
การแสวงหาบางสิ่งจากความศรัทธา ความสิ้นหวัง ความกลัว หรือ ความอยากของผู้คน เป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้ว ระบบสังคมไม่คิดถึงระบบคุณค่าใดๆที่จะตอบสนองกลับมายังสังคมที่ตนอาศัยอยู่ แต่หากมองว่าเราจะหากำไรจากสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร จึงก่อเกิดธุรกิจมากมายที่แสวงหาสิ่งที่นอกเหนือจากความจำเป็นในชีวิตของเรามากมาย และเราก็หลงกับสิ่งเหล่านั้นอย่างโงหัวไม่ขึ้น
สายลมอ่อนๆวิ่งผ่านไป รู้สึกเย็นชั่วขณะหนึ่ง หญิงสาวชุดดำคลุมหัวแต่งตัวมิดชุดสองคนกำลังถ่ายรูป ชายหญิงฝรั่งคู่หนึ่งเดินผ่านไป ข้างๆมีเด็กน้อยกำลังเคาะระฆัง โดยมีพ่อถ่ายรูปให้ พร้อมกับครอบครัวที่นั่งมองอย่างมีความสุข ผู้คนเดินเวียนรอบพระธาตุ บ้างก็ไหว้พระขอพร บางคนก็ร้องเรียก "ถ่ายรูปมั๊ยครับ" พร้อมกับนำเสนอรูปเก่าที่เคยถ่ายเอาไว้ให้ดู "อะไรคือสิ่งสูงสุดที่ควรกระทำในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง" คำถามที่ผุดขึ้นขณะเฝ้ามองผู้คนเดินผ่านไปผ่าน
ที่นี่ พระธาตุดอยสุเทพ
ความเห็น (1)
...สวยงามมากนะคะ...ขอบคุณค่ะ