เช้าวันนี้ระหว่างเดินทางไปทำงาน...
มองไปข้างหน้า ไกลๆ คล้ายมีหมอกสีขาว ไหลลอยต่ำติดถนนเบื้องหน้า...
ให้ถวิลถึงหน้าหนาวที่ใกล้จะย่างกรายเข้ามา
มองไปรอบๆดูสดชื่นเย็นสบาย
พอถึงบริเวณนั้น...
พลันหมอกสีขาวนั้นก็จางหายไป...
กลายเป็นกลุ่มควันจากท่อไอเสียของรถที่ติด ก่อนถึงจุดสร้างสะพาน
....หน้าหนาวคงอยู่อีกไกล...
รถค่อยๆขยับทีละนิด...
มองไปข้างๆต้นไม้เขียวครึ้ม
โบกไหวเมื่อต้องสายลมยามเช้า...
มีนกบางตัวโผบินออกหากิน
เห็นการดิ้นรนของสรรพสิ่ง...ในเมืองใหญ่
นึกถึงทุ่งนากว้างไกลที่บ้านนา ที่จากมาเนิ่นนาน...ไกล
พลัน...คล้ายเสียงนกร้องดังขึ้น
ให้หันมองหา...
ขณะรถเคลื่อนได้เร็วขึ้น
จราจรเป่านกหวีดเสียงยาว ตีวงแขนโบกว่ายให้รีบเร่งไปข้างหน้า
ท่ามกลางเสียงแตรรถ เสียงเครื่องยนต์...
และฝุ่นควันลอยฟุ้ง
กลบเสียงนกในป่าเขียวครึ้มข้างทุ่งนาให้หายไป...
หายไป...
ในเช้าของวันนี้...
....................
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม
ในค่ำคืนที่อากาศร้อนอบอ้าวกลางเดือนตุลาคม
12 ตุลาคม 2556
ชีวิตอยู่ที่ใจ
ก้าวเดินไปตามทางที่เลือก
ฝันไว้ไปให้ถึง
รูปนี้พอจะทดแทนในใจได้ไหมค่ะ น้อง พ.แจ่มจำรัส
ขอบอกว่าสดชื่นมากๆ จนอยากจอดนอนหลับสักตื่น ...แต่เวลาไม่พอค่ะ
เอาความงดงามมาฝากคนในเมืองค่ะ
หากคิดจะไปพักผ่อนหาธรรมชาติ หนีควันรถสักพัก ก็อย่าลืมไปบ้านคุณ
มะเดื่อนะจ๊ะ จะพาไปดูสถานที่จริง ของภาพนี้จ้ะ
" ยามเช้าที่หาดสามพระยา " งดงามมาก ๆ จ้ะ
เมืองใหญ่ แออัด บางทีก็มองหาความงามเจอนะคะ
นี่ไงศิลปิน ขนาดจราจรติดขัดยังจินตนาการไปไกล คนอ่านก็พลอยๆไปกับเขาด้วย
ขอบคุณคุณมะเดื่อ คุณมะเดื่อ
คงมีโอกาส...หรือหาโอกาส สักวันครับ
ขอบคุณมั้งสองทานนะครับ
บางครั้งสิ่งเหล่านี้ก็ไม่แตกต่าง ครับ
อยู่ที่เราจะมองในมุมไหน และอารมณ์ใด
ตอนนี้เริ่มคิดถึงอากาศหนาวที่บ้าน
ที่นี่แยกไม่ออกเลยว่าที่เห็นอยู่เป็นหมอกหรือควัน ^^
ขอบคุณครับคุณ OT_Uthaikan
เมื่อวานอากาศร้อนมากๆครับ