การทุ่มเทกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หากมันไม่เป็นดังหวัง
ความผิดหวังก็ยอ่มมากเป็นธรรมดา..
บางทีการไม่ได้เตรียมใจไว้รับกับการผิดหวัง ก็ทำให้เรียวแรงและกำลังใจหมดพลังไปได้ง่ายเหมือนกัน
คงเหมือนกับฉันตอนนี้..ฉันตั้งใจกับการทำงานชิ้นหนึ่งมากเกินไป..จน..ไม่คิดว่าจะผิดหวัง
เมื่อความผิดหวังมาเยือน..ฉันจึงหมดแรง..จนไม่อาจตั้งตัว..
ทั้งๆที่ความจริง..ฉันต้องเจอกับเรื่องร้ายๆมาหลายครั้งในชีวิต..
ฉันยังผ่านช่วงชีวิตนั้นมาได้..เมื่อผ่านมาได้..ฉันจึงเข้าใจ..
ปัญหาบางอย่างมันไม่ได้ร้ายแรงมากเท่ากับจิตที่คิดวิตกกังวลของเราเลย..
สำหรับฉันแล้ว..ปัญหาใหญ่แค่ไหนก็ตาม..สิ่งที่ฉันต้องทำและต่อสู้ตามลำพัง..
นั่นคือ..การไม่พยายามเอาปัญหาเหล่านั้นมาให้บุพการี..แม่...คือคนที่ฉันแคร์ที่สุดในชีวิต..
คือคนที่ไม่เคยทอดทิ้งฉันไปไหน..แม้ตอนที่เขาคนนั้น..ย่ำยีหัวใจของฉัน..จนยับเยิน..
....ฉันต้องพยายาม..อีกครั้งในการยอมรับความจริง..และพยายามเริ่มต้นไหม่อีกครั้ง..
กับความตั้งใจที่จะไม่แพ้กับการทำงาน..ถึงแม้ว่า..ในเรื่องชีวิตฉันอาจพ่ายแพ้ใครบางคน..
ว่าไป..ชีวิตคนเรานี่ก็แปลกนะ..มีสุข..เศร้า..เหงา..และ..รัก...
คนที่เกิดมาพร้อม..คงเป็นคนทีมีบุญ..และบารมี..
เกิดมาก็มีครบทุกอย่าง...ไม่ต้องดิ้นรนไขว่คว้า..มากนัก..
หากแต่มองย้อนกลับไป..คนที่เกิดมาพร้อม..แต่สุขภาพไม่ดี..ก็คงทุกข์เหมือนกัน..
ฉันสิ..ต้องขอบคุณ..ที่เกิดมามีครบ 32..
อุปสรรคและปัญหา..สอนให้ฉันเข้มแข็งและแกร่ง..
ฟ้าคงต้องการทดสอบ..ให้เรารู้จักการต่อสู้..เราคงอยู่ไมได้หากอ่อนแอ..
อืมม...หากคิดได้ดังนี้...ก็มีกำลังใจ..ที่จะอยู่บนโลกแห่งนี้..ต่อไป..
อยู่แบบพอเพียง..เพียงพอ..เดินทางสายกลาง..ไม่ตึง หรือหย่อนเกินไป..
นี่กระมังชีวิต..ที่เป็นสุข..
มีพอ..มีให้..มีกิน..รู้จักแบ่งปัน..
ว่าแล้ว..
ฉันก็คิดได้ว่า..วันนี้ฉันควรทำอย่างไรต่อไป...
ขอบคุณนะคะ..โกทูโน..ที่อย่างน้อย..คุณยังเป็นเพื่อน..ที่ทำให้ฉันได้ระบายบางสิ่งบางอย่าง
จนทำให้ฉัน..มีแรง..ในการสู้ชีวิตต่อไป..อีกวันหนึ่ง..
ฉันจะไม่ท้อ..ไม่ถอย..หากยังมีลมหายใจ..เพื่อคนทีเรารัก...และ..ตัวเอง..จริงไหม..
-สวัสดีครับ
-ตามมาให้กำลังใจครับ
-มีอาจารย์ที่เคารพท่านหนึ่ง ท่านได้ให้คาถาผมไว้...ท่านบอกว่า"คนที่แท้คือคนไม่ท้อ คนที่ท้อคือคนไม่แท้"น่ะครับ
-ขอบคุณครับ..
เจริญพร เมื่อได้อ่านแล้ว แล้วคิดถึงดีตที่เคยอยู่ใน ลักษณะนี้ ชอบมาก เจริญพร
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ... เท่านั้นจริง ๆ
ตน สมควรพึ่งอีกตน ตามพระพุทธเจ้าสอน แล้วใยไม่ทำให้ตนที่ต้องไปพึ่งพา สุจริต กตัญญูเล่า จะได้พึ่งพากันไปในทิศทางดีงาม. อย่าให้งมงาย อย่าให้อีกตนขาดศีล ปัญญา สมาธิ จะได้พึ่งตนถูกไม่หลงลงนรก. ทุกวันนี้ ไม่เชื่อพระพุทธเจ้ากันแล้วหรือ ถึงพึ่งพาบุญบารมีกันมากมายนัก ทำทานเพื่อบุญ เพื่อบารมี เพื่อการหลุดพ้น แต่กลับเนรคุณต่อผู้ให้ออกซิเจนพระพุทธเจ้าหายใจกันอย่างชำนิชำนาญ
มีหลักฐานที่มีมาตั้ง6000 กว่าปีแล้วว่า ทำไม มนุษย์ ถึงต้อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกข์ สุข กังวล ทำไมทำงานแล้วมีเหงื่อออก แต่คนไทยปิดกั้นในอิทถิบาท4. และ อินทรีย์5 กันไปเอง เลยไม่ไปสืบค้น. ลองก่อนเถิด ลองศึกษา ก่อนเชื่อ.