เดือนแห่งวันแม่ 2556
วันอาทิตย์ที่ 4 สิงหาคม 2556
เดือนนี้ดิฉันไปเยี่ยมแม่ 2 ครั้ง ครั้งแรกคือเมื่อวันอาทิตย์ที่ 4 สิงหาคม ที่ไปเยี่ยมอย่างรีบร้อนตอนเช้าและอยู่กับแม่ได้แป๊ปเดียวเพราะมีประชุมที่กรุงเทพฯ ตอน 13.30 น. วันนั้นเราซื้อกับข้าวและของใช้ประจำวันไปฝากแม่ เมื่อไปถึงได้ทำแกงจืดเต้าหู้อ่อนใส่หมูสับให้แม่กินก่อนอาหารกลางวัน น้องสาวเล่าว่าเมื่อคืนแม่หลง ตื่นตั้งแต่ตีสองแล้วไม่นอน ช่วงเช้าจึงหลับได้ แม่ตื่นขึ้นมาลุกนั่งเองได้ จำดิฉันได้ว่าเป็นลูก แต่หลงเหตุการณ์ พูดว่าจะไปทอดผ้าป่าที่เกาะกา พอดิฉันจะกลับเมื่อใกล้ๆ 11 น. แม่ก็เศร้า ทำท่าจะร้องไห้
วันจันทร์ที่ 12 สิงหาคม 2556
ดิฉันไม่ได้ไปเยี่ยมแม่และไม่ได้ไปหาลูกหลานด้วย เพราะเพิ่งเสร็จงานพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยเมื่อวันที่ 10 อีกทั้งตั๋วเครื่องบินช่วงนั้นราคาแพง จึงอยู่ทำงานที่บ้านพักภายในมหาวิทยาลัยอย่างเงียบๆ ได้ใช้เวลาในวันแม่คิดถึงแม่และความเป็นแม่ของตัวเอง
วันเสาร์ที่ 17 สิงหาคม 2556
ลูกสาวคนโตและลูกชายคนเล็กพาไปกินข้าวกลางวันพร้อมหลานชายตัวน้อย ลูกชายถือโอกาสเลี้ยงวันเกิดของแม่และวันแม่ให้ย้อนหลังที่ร้านอาหารจีนไม่ไกลจากบ้านลูกสาวที่บางแค หลังจากนั้นอยู่เล่นกับหลานอีก 2-3 ชม. เพลิดเพลินไปกับจินตนาการของหลานชายตัวน้อยอายุ 3 ขวบ 3 เดือน ที่สมมติตัวเองเป็นครูและให้ยายเป็นนักเรียน
คุณครูมีหลายบทบาทจริงๆ ตั้งแต่ให้นักเรียนนอน ให้นักเรียนตื่น บอกว่าหมดเวลานอนแล้ว... ก่อนจะสอนหนังสือก็มีการถามว่าพร้อมหรือยัง พอนักเรียนบอกว่าพร้อมแล้ว คุณครูก็บอกว่ายังไม่ค่อยได้ยินเลย... สอนให้เขียน ก ข...ตัวเลข 1, 2, 3….ตัวเลขอะไรที่เหมือนนกบิน ตัวเลขอะไรเหมือนเรือใบ...บางครั้งครูก็จับมือนักเรียนเขียนกระดาน...
ครูให้นักเรียนจับคู่รูปทรงกลม ทรงเหลี่ยม รูปหัวใจ กับต้นแบบที่เป็นพลาสติก เล่นหุ่นยนต์ตัวดี ตัวร้าย บางช่วงก็บอกให้นักเรียนไปล้างมือฟอกสบู่ บอกว่าของเล่นสกปรกมากๆ ต่อภาพจิ๊กซอว์...รู้จักสอนให้ต่อเป็นสีๆ บางภาพให้ต่อขอบก่อน...ถึงเวลาเลิกเรียนต้องสวัสดีคุณครู แล้วบ๊ายบายด้วย... (สงสัยจะ copy บทแสดงมาจากคุณครูที่โรงเรียน)
วันอาทิตย์ที่ 18 สิงหาคม 2556
ดิฉันไปเยี่ยมแม่อีกครั้ง เอายา อาหาร และขนมไปให้ คราวนี้ไม่ต้องรีบร้อนกลับ มีเวลาคุยกับแม่ แต่ก็คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะแม่ฟังไม่ค่อยได้ยิน แม่อารมณ์ดีนอนพักได้แต่ไม่หลับ กินอาหาร ขนม และผลไม้ได้ดีเหมือนเคย แม่เป็นห่วงถามว่าเราได้กินข้าวหรือยัง เดินมาหรือขึ้นรถมา ถามหาพี่สาวคนติดกับดิฉัน เพราะไม่ได้เห็นหน้ามาหลายเดือนแล้ว
หลังกินอาหารกลางวันเสร็จ ดิฉันเดินสำรวจรอบๆ บ้านและในสวน วันนี้แดดไม่ร้อนมากและมีลมพัดตลอด พืชผักที่น้องสาวปลูกไว้ใกล้ๆ บ้าน ออกดอกออกผลดี
ดอกไม้บ้านๆ สีสดใส
มะเขือยาวที่น้องสาวปลูกไว้
มะละกอแขกดำ แตกแขนงออกมาก็มีลูกได้
ขนุนลูกเดียว ดูไม่ออกว่าแก่หรือยัง
ในสวนก็ยังคงมีกล้วยน้ำว้าหลายเครือ เจอที่แก่แล้ว 1 เครือ จำตำแหน่งเอาไว้ให้น้องสาวมาตัดให้ มะพร้าวกำลังออกลูกอ่อนอยู่ ไม่มีลูกแก่เลย ตอนที่เราไปตัดกล้วยมีคนมาขอซื้อมะพร้าวจะเอาไปทำไส้ขนม น้องสาวขายไปลูกละ 5 บาท
หน่อไม้ไผ่ตง เมื่อต้นเดือนน้องสาวแซะให้หลายหน่อ เอามาทำหน่อไม้ดอง
วันนี้เดินเข้าไปในสวนเขตของดิฉันไม่ได้ เพราะหญ้าสูงท่วมหัว หาคนรับจ้างตัดไม่ได้เลย จึงไม่ได้ไปดูดอกบัวสีเหลืองในบ่อ ต้นขี้เหล็กริมถนนกำลังออกดอก เสียดายที่ไม่มีปลาช่อนย่างและไม่มีมะพร้าวแก่ จึงทำแกงขี้เหล็กไม่ได้
ทุ่งนา ลมพัดแรง ใบข้าวลู่ลมเป็นแถวๆ มองเห็นทิวเขาอยู่ไกลๆ
กล้วยไม้กอใกล้บ้าน ออกดอกหลายดอก ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ
วันนี้มีคนเอาปลาดุกมาให้ที่บ้านหลายตัว มีทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ น้องสาวเอาตัวเล็กทำปลาดุกแดดเดียว ส่วนตัวใหญ่ทำปลาย่าง เลยได้ทำน้ำพริกปลาร้ามาฝากลูกด้วย
ตอนลาแม่กลับ แม่ถามว่าได้อะไรไปฝากลูกบ้าง เรื่องเหล่านี้คงอยู่ในจิตใจของแม่ตลอดเวลา เพราะแม่จะถามอย่างนี้ทุกครั้ง
ดิฉันออกเดินทางจากบ้านแม่เมื่อประมาณ 15.30 น. แม่บอกว่าไปตอนมีแดดดีกว่า มาเจอรถติดมากๆ ตั้งแต่เกือบถึงทางเข้าองครักษ์ ยาวไปประมาณ 2-3 กม. จนเลย มศว.องครักษ์ เพราะมีการซ่อมถนน จึงเหลือทางวิ่งเพียงเลนเดียว เลยถนนช่วงนั้นมาแล้วรถจึงวิ่งได้สะดวก
วัลลา ตันตโยทัย
ความเห็น (3)
แม่คงมีความสุขมากๆนะคะที่ลูกๆไปเยี่ยม
แม่ ลูก มีความสุขเดียวกัน ดีใจที่ได้อ่านบันทึกสุข ๆ แบบนี้ครับ
ขอบคุณ คุณ Kunrapee และคุณ Nobita
ตอนที่แม่ยังแข็งแรงดี เราไม่ได้ไปเยี่ยมแม่บ่อยนัก มัวแต่ยุ่งเรื่องงานเรื่องครอบครัวของตนเอง ย้อนเวลาไปแก้ตัวไม่ได้ จึงต้องดูแลท่านตอนนี้ให้ดีที่สุด
ดีใจที่ตัดสินใจให้แม่ผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจที่ตีบมากตอนอายุ 91 ปี หลังผ่าตัดแม่อยู่สบายดี ตอนนี้แม่อายุ 100 ปีพอดี