การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา
การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษามีกรอบแนวคิดพื้นฐานมาจากความหมายของคำ “หลักสูตรสถานศึกษาปฐมวัย” ซึ่งกรมวิชาการ (2546) ให้ความหมายว่า หมายถึง แนวทางหรือข้อกำหนดของการจัดการศึกษาของสถานศึกษาที่จะทำให้ผู้เรียน มีความรู้ ความสามารถ โดยส่งเสริมให้แต่ละคนพัฒนาไปสู่ศักยภาพสูงสุดของตน โดยเป็นหลักสูตรที่เกิดจากการนำสภาพที่เป็นปัญหา จุดเด่น เอกลักษณ์ของชุมชน สังคม ศิลปวัฒนธรรม ภูมิปัญญา ท้องถิ่น คุณลักษณะที่พึงประสงค์มากำหนดเป็นสาระและจัดกระบวนการเรียนรู้ให้กับเด็กบนพื้นฐานของหลักสูตรแกนกลาง และ เพิ่มเติมสาระตามความถนัด ความสนใจของเด็กปฐมวัย โดยความร่วมมือของสถานศึกษาและชุมชน
ความหมายของ การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา คือ การพัฒนาหลักสูตรและการสอน คือ ระบบโครงสร้างของการ จัดโปรแกรมการเรียนการสอน การกำหนดจุดมุ่งหมาย เนื้อหาสาระการปรับปรุงตำรา แบบเรียน คู่มือครู และสื่อการเรียนต่างๆ ตลอดจนการวัดและประเมินผลการใช้หลักสูตร การปรับปรุงแก้ไข และการให้การอบรมครูผู้ใช้หลักสูตรให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ของการพัฒนาหลักสูตรและการสอน รวมทั้งการบริหารและการบริการหลักสูตร วิชัย วงษ์ใหญ่ (2525: 10)
ดังนั้นการ พัฒนาหลักสูตรในสถานศึกษาจึงเปรียบเสมือนการได้พัฒนาเพื่อจะได้ไปยังจุดหมายปลายทางได้มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิน ถ้าเปรียบง่ายๆก็เสมือน เหมอนเราจะเดินทางไปจังหวัดหนึ่ง พอเราได้ลองมาแล้วในครั้งแรกจึงทำให้รู้ว่าในครั้งต่อไป เราจะมีทางลัดหรือเปล่าหรือมีทางที่ทำให้จุดหมายปลายทางสั้นลงและมีคุณภาพกว่ามากกว่าเดิม หลักสูตรก็เป็นเช่นนั้น
ภูมิปัญญาท้องถิ่น
ภูมิปัญญาท้องถิ่น หรือ ภูมิปัญญาชาวบ้าน หมายถึง ความรู้ของชาวบ้านในท้องถิ่น ซึ่งได้มาจากประสบการณ์ และความเฉลียวฉลาดของชาวบ้าน รวมทั้งความรู้ที่สั่งสมมาแต่บรรพบุรุษ สืบทอดจากคนรุ่นหนึ่งไปสู่คนอีกรุ่นหนึ่ง ระหว่างการสืบทอดมีการปรับ ประยุกต์และเปลี่ยนแปลง จนอาจเกิดเป็นความรู้ใหม่ตามสภาพการณ์ทางสังคมวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม
ดังนั้น การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาและภูมิปัญญาท้องถิ่น จึงเป็นการนำความรู้ที่มีอยู่ในท้องถิ่นที่มีอยู่มาพัฒนาและสืบทอดต่อไปเพื่อไม่สิ่งดีๆเหล่านั้นสูญหายไปจากชุมชน ซึ่งถ้ามีการจัดทำให้เด็กรุ่นหลังๆรู้ไว้ก็จะทำให้เด็กแทรกซึมไปในความคิดจิตสำนึกในการรักบ้านเกิดรักถิ่นเกิดและมีความภูมิใน
อ้างอิง
ไม่มีความเห็น