ร่วมงานบุญอุ้มพระเข้าโบสถ์ดิน

      วันอาสาฬหบูชาปีนี้ ซึ่งตรงกับวันที่ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๖ สมาชิกชมรมผู้สูงอายุยางใหญ่พัฒนาและกัลยาณมิตรของเรา ได้มีโอกาสไปร่วมงานบุญใหญ่ ที่วัดบุเจ้าคุณ อำเภอวังน้ำเขียว อีกครั้ง ในพิธีอัญเชิญพระประธาน เข้าประดิษฐาน ในโบสถ์ดิน ที่วัดบุเจ้าคุณ อำเภอวังน้ำเขียว  โดยมี ท่านพระครูสังฆสิทธิกร ผู้ช่วยเลขานุการสมเด็จพระสังฆราช หัวหน้าฝ่ายศาสนวิเทศและประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขานุการสมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวชราชวรวิหาร มาปฏิบัติกิจให้ความช่วยเหลือดูแลพิธีการ

       ในการไปร่วมงานครั้งนี้ อาม่าซึ่งเป็นผู้ประสานงานหลักคนหนึ่งในงานครั้งนี้ ได้ออกเดินทางตั้งแต่เช้า ไปพร้อมครอบครัว อาจารย์สมพันธ์ กัลยาณมิตรที่อยู่บ้านใกล้กัน เพื่อให้ถึงวัดก่อนพิธีทำบุญใส่บาตรพระสงฆ์ในตอนเช้า ส่วนผมต้องรอร่วมเดินทางไปกับรถตู้ของเทศบาลตำบลสุรนารี ที่ได้รับความอนุเคราะห์จากท่านนายกเทศมนตรี คุณสมยศ รัตนปริยานุช ในการนำสมาชิกชมรมผู้สูงอายุยางใหญ่พัฒนาจำนวน ๑๐ ท่านไปร่วมงานบุญ  โดยนัดหมายออกเดินทางในเวลา ๗.๐๐ น. ตรง จากที่บ้านของประธานชมรมผู้สูงอายุ ที่อยู่ไม่ไกลจากที่บ้านนั่นเอง

     เวลาประมาณ ๖.๔๕ น. ก่อนเวลานัดหมาย ๑๕ นาที ผมก็ออกจากบ้าน พร้อมหิ้วถุงพาสติกที่มีเสบียง ประกอบด้วยนมเปี้ยวและกล้วยอบน้ำผึ้ง เดินไปยังบ้านของประธานชมรมฯ  ขณะที่ยืนอยู่ที่ถนนด้านตรงกันข้ามกับบ้านของประธานชมรมฯ เพื่อรอจังหวะที่จะเดินข้ามไป ก็เห็นว่ามีรถตู้สีขาวกำลังวิ่งมา จึงหยุดรอ เมื่อรถตู้คันนั้นผ่านหน้าไปก็มองเห็นว่า เป็นรถตู้ของเทศบาลตำบลสุรนารี ในใจก็คิดว่าเขาคงไปงานอื่นไม่เกี่ยวกับตนเอง  จึงเดินข้ามไปยังบ้านประธานชมรมฯ  เห็นประตูยังปิดอยู่ ในบริเวณบ้านเงียบไม่คน จึงเดินไปที่ร้านขายหมูปิ้งและข้าวกล่อง ที่อยู่ที่บริเวณหน้าบ้านนั่นเอง ถือโอกาสซื้อหมูปิ้งและข้าวเหนียว เป็นเสบียงเพิ่มเติม ในจังหวะนั้นรถตู้ของเทศบาล (คันเดิม) ก็วิ่งย้อนกลับมา แต่ก็วิ่งผ่านหน้าบ้านประธานชมรมไปโดยไม่ได้หยุดแต่อย่างใด......ในตอนนั้นเป็นเวลาเลย ๗.๐๐ น. ไปแล้วประมาณ ๕ นาที  ผมจึงเริ่มเอะใจ ถามคนขายหมูปิ้งว่า เมื่อเช้าก่อนหน้านี้ มีรถตู้มารับคนในบ้านประธานชมรมฯ หรือไม่ ?  ได้รับคำตอบว่ามีมาตั้งแต่ ๖ โมงกว่า ๆ แล้ว และ ออกเดินทางไปกันแล้ว ตั้งแต่ก่อน ๗ โมง.......ผมจึงทราบว่าผมพลาดเสียแล้ว จึงรีบโทรศัพท์ถึง ประธานชมรม ซึ่งเป็นคนเดียวที่ผมมีเบอร์โทรฯ และเป็นผู้ที่นัดหมายกันเดินทางกันไหว แต่ไม่ได้ร่วมเดินทางไปในครั้งนี้ เพราะติดงานบุญในวันอาสาฬหบูชาที่อีกชุมชนหนึ่ง.....ประธานชมรมฯ ก็แปลกใจว่าเกิดเหตุได้ยังไง เพราะแจ้งไว้แล้วว่าผมจะร่วมเดินทางไปด้วยกับรถตู้ มีเพียงอาม่าเท่านั้นที่จะเดินทางไปก่อน....จึงรีบโทรฯ ประสานไปยัง รองประธานชมรมฯ ที่อยู่ในรถตู้ ให้ย้อนกลับมารับผมด้วย....

โชคดีที่ปัจจุบัน มีโทรศัพท์มือถือในการติดต่อกันได้สะดวกและรวดเร็ว ผมจึงได้ไปร่วมงานบุญในครั้งนี้ในที่สุด.....จากการสอบถามท่านรองประธานชมรมฯ ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ?  เมื่อรถตู้วิ่งผ่านหน้าบ้านประธานชมรมฯ ที่เป็นที่นัดหมายถึง  ๒ ครั้ง  มองไม่เห็นผมยืนรออยู่หรือ ?  ได้รับคำตอบว่า “เห็น ยืนถือถุงของอยู่ ครับ เลยเข้าใจว่าออกมาซื้อของ เพราะไม่เห็นผมส่งสัญญาณอะไรเมื่อรถวิ่งผ่าน ก็เลยคิดว่า จะเดินทางไปเองด้วยรถยนต์ส่วนตัว”  ......

บรรยากาศการไปร่วมบุญในวันอาสาฬหบูชาครั้งนี้ เป็นอย่างไร รับชมได้จาก วีดิโอ ทั้ง ๒ ข้างล่างนี้ นะครับ

การแห่องค์พระรอบโบสถ์ดินและอัญเชิญเข้าประดิษฐานในโบสถ์

การแห่องค์ผ้าป่าสามัคคีและถวายเทียนพรรษา วัดบุเจ้าคุณ