กู้ใจคน

กู้ใจคน

  ความมืดดำ และความผิดพลาดที่เกิดขึ้นแล้วในชีวิต เราไม่มีโอกาสในการกลับไปเปลี่ยนมัน

นี่มันคือ กฎความจริงของธรรมชาติ

  แต่ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ได้ชี้ทาง ในการฝึกฝนแก้ไข

ซึ่งครู ก็ได้พาทุก ๆ คน ที่เข้ามาในชีวิตครู ได้เห็น ได้เรียนรู้ ผ่านชีวิตของครูและพาทำบางคนจะแสดงอาการ ไม่เต็มใจ จะว่าแบบนี้เลยก็ไม่ถูก ทั้ง ๆที่ตอนที่เข้ามาหาครูแรก ๆ คือ เข้ามาขอโอกาสครูให้ได้ฝึกฝน

แต่พอถึงของจริงที่ต้องฝึกฝนแก้ไขตนเองมักจะแสดงอาการ “ไม่เต็มใจ”

นี่คือ โจทย์ ยากของการฝึกคนให้ละชั่ว”

การช่วยคนที่ “เขาไม่เต็มใจ”

เพราะโดยส่วนใหญ่มักจะไม่มีปัญญารู้ว่า ตนเองทุกข์ หรือไม่ก็ทุกข์แล้วหนีทุกข์

แต่สิ่งที่ครูเมตตาคือ เสริมสร้างพละ ของผู้คน โดยเฉพาะเด็ก ๆ แม่ขาวน้อยที่เข้ามาฝึกฝนตนเองในวัด และเด็ก ๆที่มาฟื้นฟูทั้งหลายรวมถึงหนู

ด้วย “ศีล สมาธิ และปัญญา”

  ครูให้ทั้งกำลังใจ กำลังกาย

ให้กำลังใจ ส่งเสริมเมื่อได้ทำสิ่งดี ที่เหมาะที่ควร ให้ธรรมะชโลมใจเมื่ออ่อนแรง แม้หนูจะรู้สึกได้ว่า “ครูได้รับพิษ แต่ครูก็เมตตา”

ให้กำลังกาย คือ ให้ฝึกเจริญสติผ่านกิจกรรมที่ทำ ครูพาพัฒนาเสนอ ๆ ไม่เคยหยุด

ทุก ๆ ที่ ๆ ครูไป จึงอบอุ่น น่าอยู่และงดงาม

  มันไม่ง่ายเลยกับการที่ต้องนำพาผู้คนขัดเกลาตนเอง

แต่ครูก็ไม่เคยหยุดทำ

เพราะครูได้ขัดเกลาตนเองมาแล้ว ทำมาแล้ว เห็นจริงว่า ทำได้

จึงได้ชี้ทางและพาทำ

ผู้ที่ทำได้ก็จะเห็นว่า “ใจสบายขึ้นทุก ๆ วัน ทั้ง ๆที่เรื่องราวที่เผชิญ ดูเหมือนจะหนักขึ้น”

แต่นี่เอง คือ “พลังของธรรม” ที่ครูเมตตานำพาทุกคน