วันที่ ๒๗ - ๓๐มิ.ย. ๕๖ ผมไปประชุมแบบ รีทรีท ของธนาคารไทยพาณิชย์ที่จังหวัดกระบี่ โดยพักที่โรงแรม ภูเล เบย์ ริทซ์ คาร์ลตัน เดินทางโดยเครื่องบินการบินไทย ออกจากสนามบินสุวรรณภูมิ เวลา ๑๖.๕๐น. เมื่อถึงสนามบินนานาชาติกระบี่ นั่งรถไปอีก ๑ ชั่วโมง โรงแรมอยู่ที่หาดทับแขก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอ่าวพังงา ที่มีเกาะภูเก็ตอยู่ทางตะวันตก จ. พังงาอยู่ทางทิศเหนือ อ. อ่าวลึก จ. กระบี่อยู่ทางทิศตะวันออก
โรงแรมหรูหรามาก มีเพียง ๕๔ชุดห้องพัก ในพื้นที่เกือบร้อยไร่ ตกแต่งสไตล์ไทย ผสมบาหลี และโมร็อคโค ตั้งอยู่ที่หาดทับแขก
เช้าวันที่ ๒๘ มิ.ย. ๕๖ ผมออกไปเดินออกกำลังภายในบริเวณโรงแรม และเดินไปทางชายหาด ซึ่งเป็นหาดที่มีหินมากกว่าทราย มีเกาะอยู่ไกลๆ สวยงามไปอีกแบบ
มาพักแบบนี้ ผมได้ทั้งออกกำลัง ได้ซึมซับความงดงามหลากหลายแบบ โดยเฉพาะภูมิสถาปัตยกรรมที่ถือว่าสร้างความโดดเด่นประทับใจ การออกแบบห้องพักให้หรูหรา โดยเฉพาะเตียงนอน ที่สาวน้อยบอกว่านอนได้ ๓ คู่
ที่ชายหาดมีหิน ทั้งที่เป็นหินโสโครก เข้าใจว่ามีอยู่ตามธรรมชาติ กับหินที่ผิวเรียบสีน้ำตาลแดง เข้าใจว่าเขาเอามากองเรียงไว้ ปล่อยให้หอยนางรมมาเกาะ และคงจะมีคนมากระเทาะเนื้อหอยไปกิน เหลือเปลือกเกาะหิน ให้ความสวยงามตามธรรมชาติ แต่ก็มีหาดทรายเป็นทางเดินให้ผมได้เดินออกกำลัง และถ่ายรูป ผมประทับใจต้นลำพูที่อยู่ต้นเดียวบนหินโสโครกที่อยู่ใกล้กองหินโสโครกอีกกองใหญ่ มีรากอยู่ที่ทาดทรายใกล้ๆ บอกให้รู้ว่านี่คือต้นลำพู เดิมผมคิดว่ามีต้นเดียว แต่ตกเย็นไปนั่งดื่มไวน์กินลมชมพระอาทิตย์ตก จึงเห็นอีกต้นหนึ่ง อยู่ห่างออกไป
พอตกเที่ยง ที่ชายหาดน้ำขึ้น เห็นต้นลำพูอยู่กลางน้ำไกลๆ สวยไปอีกแบบ
ที่ห้องพักหมายเลข ๒๒ ที่ผมพัก เป็นแบบมีสระว่ายน้ำส่วนตัวด้วย ลูกสาว ๒ คนที่ไปร่วมด้วย พักที่ห้องหมายเลข ๖๐ เป็นแบบไม่มีสระว่ายน้ำส่วนตัว แต่เตียงนอนและห้องพักก็ใหญ่โตกว้างขวางเหมือนกัน หลานสาวอายุเกือบ ๓ ขวบชอบมาก เพราะได้วิ่งเล่นบนเตียง
เช้าวันที่ ๒๙ มิ.ย. ๕๖ ผมไปเดินออกกำลังตามเคย ได้สังเกตว่าสถาปัตยกรรม/ภูมิสถาปัตยกรรมของโรงแรม ที่ว่าเป็นแบบบาหลี คือมันให้ความรู้สึกเร้นลับ ด้วยกำแพงสูง ทาสีเข้ม โดยเฉพาะสีม่วงเข้ม ถนนแคบ ขนาบด้วยกำแพง ซึ่งอาจเป็นกำแพงต้นไม้ หรือกำแพงคอนกรีต กำแพงเหล่านี้ต้องสูงกว่าศีรษะคน เพื่อให้ความรู้สึกว่าเราอยู่ภายใต้ การควบคุมของสถานที่ ที่มีอำนาจลึกลับสถิตอยู่
เช้านี้น้ำขึ้นมากกว่าเมื่อวาน ลงไปเดินที่หาดทรายได้เพียงบางส่วน ไม่สะดวกที่จะเดินไปตลอดทางอย่างเมื่อวาน โชคดีมากที่ผมได้ลงไปเดินเมื่อวาน แต่ผมสังเกตว่าเช้านี้พระอาทิตย์ให้แสงอรุณสวยงามกว่า แสงอรุณสะท้อนมาที่เมฆและสะท้อนลงน้ำสวยงามมาก
เช้าวันที่ ๓๐ มิ.ย. เราต้องออกเดินทางแต่เช้า ไม่มีเวลาไปเดินออกกำลัง
วิจารณ์ พานิช
๒๙ มิ.ย. ๕๖
เช้าวันที่ ๒๘ มิ.ย. น้ำลง ผมลงไปเดินที่หาดทรายได้ ท่ามกลางศิลปะธรรมชาติ |
ถ่ายไปอีกทางหนึ่งของชายหาด |
ท้องฟ้างามยามรุ่งอรุณ |
เช้าวันที่ ๒๙ มิ.ย. ท้องฟ้ายามอรุณรุ่งงามกว่า |
ต้นลำพูยามอรุณ |
สถาปัตยกรรมไทย-บาหลี-มอร็อกโค |
ทางแคบมีผนังคอนกรีตสีลึกลับหรือผนังต้นไม้ สูงกว่าศีรษะ เพื่อลดตัวตนให้อยู่ต่ำกว่าอำนาจลี้ลับ |
เช้าวันที่ ๒๘ น้ำลง โปรดสังเกตต้นลำพูด้านขวากับตอไม้ด้านซ้าย บ่ายวันที่ ๒๙ น้ำขึ้น และถ่ายจากคนละทาง โปรดสังเกตต้นลำพูทางซ้าย และตอไม้ทางขวา ต้นและรากลำพู ซุ้มทางเดินเข้า Reserve Villa 22 |
ทางเดินแคบระหว่างกำแพงสูงทาสีลึกลับ สระว่ายน้ำส่วนตัว ได้ใช้ประโยชน์เพียงชมความงามของแสงเงา สาวน้อยกับความงามของบ้านพัก Reserve Villa 22 |
จินตนาการได้ว่าอากาศสดชื่นมากๆ นะคะ
ชอบภาพสุดท้ายจังเลยค่ะ หน้าตาท่านอิ่มสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะ