ในบางครั้ง ‘ความเงียบ’ คือคำตอบ ที่คอยปลอบประโลมใจความขื่นขม
ผ่านความเศร้าแสนสาหัสทุกข์ระทม ผูกเป็นปมเงื่อนตายภายในทรวง
ความผิดหวังท้อแท้ที่พานพบ มากระทบจิตใจให้ห่วงหวง
ถูกกระหน่ำซ้ำเติมความหลอกลวง เวลาล่วงผ่านมายังฝังใจ
คิดคิดคิด...ยิ่งย้ำทำและย้ำคิด ขุ่นเคืองจิต...ใจวุ่นวายเป็นไฉน
พายุปัญหากระหน่ำ...ซ้ำเจียนตาย เผาวอดวายความสว่างทางปัญญา
หากโวยวายในทุกครั้งอย่างพลั้งเผลอ ใครพบเจอคงน่าเบื่อเอือมหนักหนา
‘เงียบ’ ไว้บ้างในบางครั้งครั้งและบางครา วันเวลาช่วยผ่อนคลายให้ใจเย็น...
ขอบคุณ ความเงียบ ครับ...