ประสบการณ์การพัฒนาทักษะการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพของข้าพเจ้า
การฝึกความเป็นพ่อค้าของผม เนื่องจากทางบ้านมีอาชีพค้าขาย เวลาว่างส่วนใหญ่ผมจึงใช้ในการช่วยพ่อแม่ขายของ ผมได้เรื่มช่วยพ่อแม่ขายของตั้งแต่เด็กๆ เริ่มฝึกฝนทักษะการเป็นพ่อค้าที่ดี รู้จักการวางตัว การเจรจาโดยยึดคติพ่อค้าว่า "ลูกค้าถูกเสมอ"ทุกๆวันจะมีลูกค้าจำนวนมากเราต้องพบกับลูกค้าต่างคนต่างนิสัย ดังนั้นเราจึงต้องมีทักษะการขายให้เป็นที่พอใจของลูกค้า เวลาลูกค้าเยอะๆขายของไม่ทันเพราะมีคนงานจำนวนจำกัด ทุกคนจะวิ่งเต้นกันทำงาน เพื่อที่จะให้ลูกค้าได้เห็นว่าเรามีความกระตือรือร้นและแคร์ความรู้สึกของคนรอ วิธีการเรียนรู้ในการเป็นพ่อค้าที่ดีนี้มีความยากของมันอยู่ในตัวเพราะมันต้องใช้ปัจจัยภายในคือ ความอดทนอดกลั้น การพูดจาไพเราะ การเป็นคนที่ยิ้มเก่ง ช่วงที่ยากที่สุดคือ ตอนที่เราเหนื่อยมากๆกับการทำงานเป็นเวลานาน แล้วมีลูกค้าสั่งของผิด กว่าเราจะไปเอาของนั้นมามันทั้งยากทั้งลำบาก แต่พอเจอลูกค้า บอกว่า อุ๊ยลืมไปสั่งผิดๆ ในใจผมมันโมโหมากแต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร มันยากที่ต้องแสดงออกขัดกลับความรู้สึกของเราจริงๆ พ่อเป็นคนสอนให้ผมใจเย็นๆ ผมจึงสามารถควบคุมอารมณ์ได้ไม่งั้นเราก็อาจจะเสียลูกค้าคนนั้นไปตลอด และมีเหตุการณ์หนึ่งคือความผิดพลาดของผมคือผมขายของกับลูกค้าคนหนึ่งอยู่ และมีลูกค้าอีกคนยืนอยู่ข้างหลัง เป็นช่วงที่ลูกค้าเยอะมาก ผมไม่ได้ถามว่าเขาเอาอะไรครับหรือบอกให้เขารอ สักพักเขาเดินออกจากร้านไป ผมจึงไปบอกกับพ่อ พ่อจึงบอกว่า คิดสิว่าถ้าเราเป็นลูกค้า เข้ามาแล้วคนเยอะๆไม่มีคนบริการ เราจะคิดยังไง ผมก็คิดว่าเราไปซื้อร้านอืนก็ได้เถอะเยอะแยะ ไม่ต้องมารอ แต่ถ้าเพียงผมบอกเขาว่า รอสักครู่นะครับ เขาก็จะรู้สึกว่าผมยังใส่ใจลูกค้าอยู่ และผมก็ได้เรียนรู้กลวิธีการขายอื่นๆได้เช่น ตอนนี้ผมสามารถตัดสินใจเองได้ในเวลาที่ ราคาสินค้าไม่มากแต่มีเศษเช่น 102,32,51ผมก็จะปัดเศษทิ้งโดยไม่รอให้ลูกค้าถามว่าถ้วนๆได้ไหม เพราะในใจลูกค้าทุกคนผมเชื่อว่าเขาต้องการให้ปัดทิ้ง แต่อยู่ที่ว่าเขาจะพูดออกมาหรือไม่ หรือลูกค้าบางคนซื้อของที่ราคาไม่ถึง 10 บาท ผมก็จะบอกเขาว่าไม่ขายครับ เอาไปเลยครับ มันเป็นกลวิธีง่ายๆที่ผมเรียนรู้จากพ่อ แม้ว่าเราจะได้กำไรน้อยลง แต่มันก็เป็นการซื้อใจเพื่อให้ลูกค้ามาซื้อของที่ร้านเราบ่อยๆ จากประสบการณ์ผมได้เจอลูกค้าบางคนมาซื้อของที่ร้านบ่อยๆแต่ไม่เคยถามเลยว่าสินค้านั้นเท่าไร แต่เขาจะสั่งและให้เงินมา เพราะจุดๆนั้น"เขาได้มองข้ามคำว่าราคาไปแล้ว"ผมได้ฝึกฝนทักษะการขายจนตอนนี้สามารถเป็นพ่อค้าเต็มตัว สามารถทำงานพิเศษในด้านนี้เป็นอย่างดี ข้อคิด การเอาใจเขามาใส่ใจเราและความอดทนอดกลั้นเป็นคุณสมบัติที่ดีของพ่อค้า reference 1.นายสิทธินนท์ โรจนาภินันท์ บันทึกเมื่อ 22 กรกฎาคม 2556 โดย นศพ.ณัฐภัทร โรจนาภินันท์ รหัสนักศีกษา 563070037-7 คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ใน ประสบการณ์การพัฒนาทักษะการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพของข้าพเจ้า
ความเห็น (11)
น่ารักจังเลย.. เรียนหนักแล้วยังช่วยผู้ปกครองขายของอีก คุณรู้หรือไม่ว่าคุณมีโอกาสฝึกทักษะชีวิตมากกว่าผู้อื่น มีโอกาสฝึกเป็นพ่อค้าในกิจการของครอบครัว ใช้หลักบริการ 'ถูก เร็ว ดี' ไม่แตกต่างจากบริษัทข้ามชาติ แต่เหนือกว่าด้วยการ 'ผูกใจ' ลูกค้าจนเชื่อถือศรัทธา
ที่ รพ.พระศรีมหาโพธิ์ ที่ดิฉันทำงานอยู่ เมื่อ 'แพทย์จบใหม่' ถูกพามาแนะนำตัว (ขั้นตอนการปฐมนิเทศบุคลากรใหม่) ดิฉันจะขอ(พร)แพทย์ 1 ประการ(เหมือนกันหมด)ว่า "พี่ขอนะคะ ไม่ว่าพยาบาลจะทำผิดพลาดอะไรแค่ไหน คุณหมออย่าดุพยาบาลแลยนะคะ" "พยาบาลที่นี่อาจจะดูโง่ เซ่อ ในสายตาคุณหมอ แต่เธอรักคนไข้ด้วยหัวใจเลยนะคะ" ดิฉันต้องรีบฉวยโอกาสขอตอนคุณหมอยังด้อยวิทยายุทธ เพราะต่อจากนี้เพียง 3 เดือน ดิฉันก็จะไม่มีสิทธิขออะไรจากคุณหมออีก
ดิฉันเชื่อมั่นว่าจะไม่ต้องขอ(พร)จาก นพ.ณัฐภัทร โรจนาภินันท์ อย่างแน่นอนค่ะ
มาอยู่ พระศรีฯ ด้วยกันนะคะ
เป็นบทความที่ดีมากกกๆเลย ประทับใจจ;')
ทักษะของพ่อค้าช่วยให้เรารู้จักใส่ใจคนอื่นมากขึ้น :D
ชื่ยชมๆๆ หลังจากช่วยคุณพ่อขายของ ก็อย่าลืมท่องตำราเยอะๆนะคุณหมอ เพราะพื้นฐานการเรียนในปี 1 นี้คือทุกอย่างในวันข้างหน้าทั้งระดับปรีคลินิคและคลินิคเองก็ตามสู้ๆนะครับ ....
ปล.ทำไมอาจารย์เห็น นศพ. มข 56 เขียนบทความประสบการณ์การพัฒนาทักษะการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพของข้าพเจ้า เยอะจัง แหะๆ
น่าชื่นชมมากครับ นอกจากจะได้เรียนรู้แล้ว ยังเป็นการช่วยผู้ปกครองด้วย
เอาใจเขามาใส่ใจเรานี่แหละสำคัญสำหรับทุกๆอาชีพเลย
ดีมากอ่ะ ได้ฝึกอะไรหลายๆอย่างในคราวเดียว
พ่อค้าในฝันของลูกค้าทุกคน ดีจริงๆค่ะ ^^
เป็นพ่อค้าที่น่าชื่นชมมากเลยค่า พอเป็นคุณหมอยิ่งน่าชื่มอีก ^_^
น่าประทับใจมากค่ะๆ^^
ชื่นชมมากๆ ครับ อ่านแล้วได้ข้อคิดในการพูดคุยและการปฏิบัติตัวกับผู้อื่นทั้งทางด้านการค้าขายและด้านทั่วไปด้วย "เอาใจเขามาใส่ใจเรา"