เรื่องเล่าเขารูปช้าง อ. เมือง จ. สงขลา

ย้อนอดีตไปยังถิ่นเดิมของคนเขารูปช้าง อ. เมือง จ. สงขลา เดิมมีหมู่บ้านเป็นหย่อม ๆ ชื่อบ้านในบ้าน , บ้านสวนขี้กวาง , บ้านสวนเจ้ากล้อง ( เดิมบ้านเหล่านี้อยู่ในบริเวณ ม. ทักษิณ ) บ้านโคกปรักแรด ( เดิมอยู่บริเวณ ม. ราชภัฏสงขลา ) ห่างไกลออกไปได้แก่บ้านสะพานยาวและบ้านยวน

สำหรับบริเวณหน้าพ่อทวดช้างอยู่ในเขตหมู่ที่สอง ในปัจจุบัน เดิมเป็นป่ารกมาก มีสัตว์นานาชนิด เช่น เสือโคร่ง แรด หมูป่า กวาง ฯลฯ ต้นไม้ใหญ่มี ต้นตะเคียน ต้นแค และไข่เน่า ฯลฯ ไม่มีใครกล้าเข้าไปในบริเวณนี้

ในแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 4 นายบุญสังข์ ณ สงขลา ได้รับแต่งตั้งเป็นพระยาวิเชียรติคีรี มีตำแหน่งเป็นผู้สำเร็จราชการปกครองเมืองสงขลาและได้เป็นประธานรวมศรัทธาชาวสงขลาสร้างองค์เจดีย์ประจำเมืองสงขลาขึ้นบนยอดเขารูปช้าง เป็นเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง ก่ออิฐถือปูน ซึ่งกรมศิลปากรได้ประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานของชาติในหนังสือราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 52 ตอนที่ 75 ลงวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2478 พระเจดีย์ดังกล่าวเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวสงขลาและที่ใกล้เคียงพร้อมกับจัดงานทำบุญทุกปีเป็นประจำดังปรากฏมาจนถึงปัจจุบัน

สำหรับเรื่องเล่าเกี่ยวกับองค์พระเจดีย์อันศักดิ์สิทธิ์นี้มีว่าชาวบ้านหลายคนมักจะเห็นดวงไฟ 2 ดวงลอยออกจากองค์เจดีย์แล้วมาตกลงที่ต้นเลียบซึ่งอยู่ตีนเขารูปช้างนั้น ดวงไฟกลมโตสองดวงนี้เท่าศีรษะมนุษย์ผู้ใหญ่มักเกิดยามค่ำคืนในวันพระขึ้นหรือแรม 15 ค่ำ ( นายนำ แก้วคีรี อายุ 77 ปี พ.ศ. 2556 บ้านอยู่หลังตึกคณะมนุษย์ ฯ ม. ทักษิณ คือหนึ่งคนในผู้เห็นดวงไฟนี้เล่าให้ฟังช่วงที่อายุยังเด็กจนเป็นผู้ใหญ่สมัยยังไม่มีไฟฟ้าใช้อย่างปัจจุบัน) คาดว่าในอนาคตคงได้เห็นการพัฒนาเส้นทางขึ้นสู่ยอดเขารูปช้างนี้อย่างเป็นรูปธรรม เพราะในปัจจุบันมีเพียงการสร้างบันใดขึ้นไปยังไม่ถึงยอดเขา ผู้ที่ต้องการขึ้นไปกราบไหว้องค์พระเจดีย์ต้องปีนป่ายขึ้นไปตามเนินเขาที่สูงชันดังกล่าว

สำหรับพ่อทวดช้างอันเป็นที่มาของชื่อภูเขาลูกนี้มีเรื่องเล่าว่า พญาหลักเก้านำบริวารมาจากเมืองทางใต้ไม่ทราบว่ามาจากเมืองใด ด้วยมีจุดหมายว่าจะนำทรัพย์สมบัติไปร่วมสร้างพระบรมธาตุเจดีย์แห่งเมืองนครศรีธรรมราช พอมาพักไพร่พล ณ ที่ตรงนี้เกิดลมพายุใหญ่จึงไม่สามารถเดินทางต่อไปได้และช้างสองเชือกชื่อพลายแก้วและแม่พังงาก็มาตายลงตรงบริเวณนี้ พร้อมกับบังดอเลาะห์และบังสม ซึ่งนายครวญช้างก็ตายด้วย พญาหลักเก้าจึงได้ฝังช้างและนายครวญช้างพร้อมกับทรัพย์สมบัติในบริเวณนั้น พร้อมกับสร้างบ้านเรือนอาศัยอยู่ในถิ่นนั้นมาจนล่วงลับไป ต่อมามีหินสองก้อนผุดขึ้นมามีรูปคล้ายช้างสองเชือกที่ตายในบริเวณนี้ ชาวบ้านเชื่อว่าเป็นพ่อทวดช้างคือพ่อพลายแก้วและแม่พังงา จึงได้นามเรียกขานบริเวณนี้ว่า บ้านเขารูปช้าง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชาวบ้านทำพิธีบูชาทวดเขารูปช้างช่วงเดือนเมษายนของทุก ๆ ปี เพราะมีอภินิหารปรากฏแก่ผู้ศรัทธามากประการ เล่าขานกันมาในชุมชนเขารูปช้างนี้มาจนถึงปัจจุบัน เช่นเรื่องเล่าสมัยสงครามโลกครั้งที่สองชาวบ้านชุมชนแถบนี้อยู่รอดปลอดภัยเพราะอาศัยบารมีองค์พระเจดีย์บนเขารูปช้างและพ่อทวดเขารูปช้างนั้น ช่วงเดือนมิถุนายนและต้นเดือนกรกฎาคม 2556 นี้ ผู้เขียนได้นำนิสิตขึ้นไปศึกษาเรียนรู้ถึง 3 ครั้งคือกลุ่มนิสิต ป. โท สาขาวิชาไทยคดีศึกษา และนิสิต ป. ตรี ที่ลงเรียนวิชาเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนา รวมแล้วประมาณเกือบ 200 คนได้ พวกเราขึ้นบันไดไปตามเส้นทางที่รกมากไปเรียนตามธรรมชาติออกภาคสนามเพื่อเรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นด้วยนั้นแล.

...................................

ขอขอบพระคุณข้อมูลบางส่วนได้จาก ตำนานพ่อทวดช้างและพระเจดีย์ศักดิ์สิทธิ์ รวบรวมโดย...พันโทสนิท สุขกระจ่าง.

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #เรื่องเล่าเขารูปช้าง อ. เมือง จ. สงขลา#วัฒนธรรมท้องถิ่น#อุทัย เอกสะพัง#umi

หมายเลขบันทึก: 543132เขียนเมื่อ 21 กรกฎาคม 2013 17:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม 2013 19:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน