เพิ่งรู้ว่าสุขจริงๆคืออะไร (1) ตอน จะกินอะไรกันแน่
วันนี้แม่จินดา อายุ 80 กว่าๆอยากกินไปหมด เดี๋ยวบอก อยากกินเป็ด อีกเดี๋ยวบอกอยากกินปลาทูทอด อีกสักพักบอกจะกินซุปถั่วลันเตา เลยถามว่า "ตกลงแม่จะกินอะไรกันแน่" แล้วก็ฉุกคิดว่า เออ.... เขาอยากกินก็ดีกว่าไม่อยากกิน เพราะเวลาแม่เบื่ออาหารติดต่อกันหลายวัน ก็อาจต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะ
แม่เอาแต่นอนๆๆๆๆ ไม่ยอมตื่น จนต้องส่งโรงพยาบาลเพราะแม่เป็นโรคเบาหวานอยู่ การขาดสารอาหารไปเลี้ยงสมองและร่างกาย ทำให้เอาแต่นอน กว่าจะฟื้นได้สติ หมอก็ฉีดยากระตุ้น บำรุงหลายขนาน หลับไป 2-3 วัน พอฟื้นขึ้นมาก็ต้องกินอาหารทางสายยาง กินแต่นมที่ราคาแพงๆ กว่าจะฟื้นเป็นปกติก็ร่วม 3 สัปดาห์ หลังจากเกิดเหตุการณ์ดังดล่าว ก็บอกแม่ว่า "ต้องขยันกิน อย่าเบื่ออาหาร ถ้าเบื่อก็ต้องกินนมทุกมื้อ มิฉะนั้นแม่ต้องกินอาหารทางสายยางน๊ะ" หลังเหตุการณ์เข้าโรงพยาบาลเมื่อปีที่แล้ว แม่ก็ขยันกิน อยากไปกินข้าวนอกบ้านบ่อยๆทั้งที่ต้องนั่งบนรถเข็น แต่ "เราก็มีความสุข" และความสุขที่แท้จริงคือการที่ทำให้แม่อยากมีชีวิตอยู่ยืนนาน
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะคุณจรรยา...เห็นคุณแม่จินดากินอาหารได้อย่างอร่อยก็ดีใจ มีความสุขด้วยคนนะคะ...ขอบคุณค่ะ
..สงสัยว่า..สุข...ภาพ..ฟัน..ยังคงดีมั้กๆ..นะเจ้าคะ...
เป็นโชคดีล้นเหลือเลยนะคะที่ท่านบอกได้ว่าอยากกินอะไร