เช้านี้หลังแปดโมง ตรวจสอบการสแกนบัตรเข้างาน เป็นนิมิตรหมายที่ดีของวันนี้เพราะพนักงานมาทำงานกันครบในรอบหลายเดือน
เมื่อตรวจสอบรายละเอียดเวลาเข้างานพบว่ามีพนักงาน1คน ที่เข้างานสายเวลา 08.01 น. ซึ่งก็ต้องเรียกเข้ามาคุยเพื่อรับฟังเหตุผลต่อไป
กระแสข่าวการลาออกของผู้บริหารสูงสุด ยังนิ่งเงียบไม่มีข่าวมากไปกว่าวันแรก และด้วยความบังเอิญเมื่อวานนี้ เดินสวนกับท่านที่หน้าประตูคลัง ท่านเมตตาถามถึงอาการที่ไม่สบายของผู้เขียน
"ฉีดยาถึงไหนแล้ว เม็ดเลือดขาวดีขึ้นไหม" ผู้เขียนรู้สึกอึ้งเหมือนกันที่ท่านทราบรายละเอียดขนาดนั้น คงจะมาจากการโพสในFB
"หน้าตาดูดีขึ้นนะ ขอให้หายไวๆ ไม่ต้องคิดอะไรมากรักษาตัวเองให้ดี" ท่านอวยพร
"ขอบคุณครับพี่ พี่เองก็ขอให้โชคดีนะครับ" ผู้เขียนไม่รู้ว่าจะพูดย่างไรดี นอกจากคำว่าโชคดี
"ผมโชคดีอยู่แล้ว 555" ท่านพูดตลกๆพร้อมหัวเราะตามสไตล์ที่คุ้นเคย
เป็นการไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบ ที่ไม่เคยได้ยินที่ผ่านมาทุกครั้งจะมีเรื่องงานนำมาก่อนเสมอ การลาออก การที่ท่านจะจากองค์กรณ์นี้ไป เพื่อพักผ่อนหลังทำงานเครียดมานาน คงจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ดูมีความสุขที่พวกเราพบเจอได้ในเวลานี้
บางทีหากวันนั้นมาถึงเรา ความรู้สึกคงจะไม่ต่างไปกว่านี้
การได้ปล่อยวาง ภาระงานอันหนักอึ้ง
การได้ปล่อยวางทุกอย่าง ด้วยใจที่อิ่มเอม
มันคงจะทำให้เกิดความสงบ สุข ได้ในระดับหนึ่งล่ะนะ
"ขอให้โชคดีนะครับพี่"
.............................
ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาถึงตรงนี้
ในวันครึ้มฟ้าครึ้มฝน
9 กรกฎาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส
ขอบคุณดอกไม้จากคุณสุชาติ์มณี นะครับ
มีความสุขในวันครึ้มฟ้าครึ้มฝน...นะคะ
ตามมาเพื่อให้กำลังใจจ๊ะ เพื่อกัลยาณมิตรนะคะอิๆ