ที่บ้านมีสวนที่เกิดจากความขยันของแม่
แม่ปลูกโน่นปลูกนี่ไว้เยอะแยะ
ตอนนี้แม่ไปอยู่สวรรค์แล้ว...แต่ผลผลิตของแม่ยังมีให้ลูก ๆ เก็บกินได้ตลอดปี
ที่สวนมีมะม่วงเยอะแยะ เรากินไม่หมด...แม่เคยบอกว่า...ให้ลูกกินอิ่มก่อนแล้วค่อยขาย
แต่เราไม่ได้ขายกันสักที...ไม่ใช่เพราะกินเยอะ แต่ว่า...เราเอาไปแจกลูกชาวบ้าน (เพื่อน) จนเป็นนิสัย
วันก่อนกลับบ้านน้องสาวถามว่า...เอามะม่วงไปกินไหม ออกเยอะอีกแล้ว
เราเลยตอบว่าเอามาสักหน่อยก็ดีนะ จะเอาไปฝากเพื่อนที่โรงเรียน
...ที่บ้านจะรู้ดีว่าเราไม่ไิด้กิน...แต่คาบไปฝาก...ฮ่าฮ่าฮ่า
สรุปคือได้มะม่วงมาหนึ่งกระสอบปุ๋ย... แจกไปแล้วยังเหลืออีกหลายสิบลูก...
ด้วยความที่ชอบทดลองโน่น นี่ นั่น เลยไปหาในเวปไซด์...มะม่วงกวนแก้ว...
แล้วหัดทำได้ออกมาหน้าตาแบบนี้ ... แจกเพื่อนคนละถุง ...นักเรียนได้ิชิม
นักเรียนคนนึงถาม...ครูเพิ่งหัดทำจริงเหรอ อร่อยกว่าแม่หนู่ทำอีกนะเนี่ย...
ยิ้มแก้มปริเลย ....
วันนี้จะทำหม้อที่สอง...ให้มันเปรี้ยวกว่านี้หน่อย ...ท่าจะดี....
ได้ทำ ได้แจก ได้เห็นรอยย้ิมของคนกิน... แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ....
มะม่วงกวนแก้ว หน้าตาน่ากินมากนะคะ
....น่าทาน ทานจังเลย .... เห็นแล้ว น้ำลายไหล ค่ะ
น่าทานนะครับ ผมอยากชิมนะครับ ขอบคุณความสุขที่แบ่งปันครับ
...น่ากินมากค่ะ...
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจ
เมื่อคืนทำอีกหม้อนึง ...เริ่มจะอร่อยแล้วจ้า
เปรี้ยวอมหวาน...วันนี้ใส่ถุงให้น้องที่จะไปเข้าอบรมธรรมะที่ปราจีนบุรี...ถุงใหญ่เลย
เธอชอบมาก เห็นน้องยิ้มแป้น...ครูแกงก็ใจฟู ๆ
ความสุขหาง่ายมาก ๆ ไม่ต้องเสาะหาที่ไหน
มันอยู่รอบ ๆ ตัวเราตลอดเวลา .... สุขอยู่ที่ใจแท้จริง....
น่ากินมากๆครูแกง คุณครูหายไปนานเลยครับ
ขอบคุณจ้า...อาจารย์ขจิต พอดีครูแกงยุ่ง ๆ นะจ้า เลยไม่ค่อยได้ออนไลน์จ้า
เพื่อนคิดถึงแบบนี้...ก็คงจะมีกำลังใจเข้ามเขียน นี่ .. โน่น...นั่น บ่อย ๆ นะจ๊ะ