ภารกิจเย็บกระเป๋าผ้าใส่ Mac book ถวายครู

ภารกิจเย็บกระเป๋าผ้าใส่ Mac book  ถวายครู

มีอะไรบ้างที่ชี้ให้เห็น (ยังไง แบบไหน)

บอกให้เป็น (เราเป็นได้รึยัง แค่ไหนอย่างไร)

เป็นให้ดู (เป็นยังไงเรารู้สึกยังไงต่อสิ่งที่ครูเป็นให้ดู)

ครูเมตตาบอกให้เป็น ให้หนูได้ฝึกการเจริญสติผ่านการเย็บผ้าเป็นการบอกให้เป็น บอกให้ทำภารกิจเย็บถุงผ้าใส่ Macbook

แบบ รวดเร็ว เรียบร้อยระหว่างที่ครูรับข้าว เป็นการเย็บผ้าฝ้ายสีขาวที่มีอยู่ในตู้กับจักรไฟฟ้าที่มีอยู่แล้วที่ห้องศาลา 4 แต่เก็บไว้ในกล่อง ใจตอนนั้นมีกังวลอยู่บ้าง สั่นไปด้วย สั่นเป็นอาการเดิมของจิตที่ดื้อด้านปิดกั้น เหมือนจะรีบแต่มันกลับช้า แสดงว่ารีบแต่ช้า สุดท้ายก็ออกมาใส่ได้แต่ตรงปากยาวไปนิดหน่อย พอใส่เข้าไปในเป้ของครูแล้วยังสะดุดแต่ก็พอได้

ครูชี้ให้เห็นว่า ถุงผ้าที่ออกที่ออกมายังยาวไป น่าจะปรับตรงปากอาจจะเป็น ติดกระดุมแต๊บ หรือเย็บเชือกมาคล้อง ครูให้โอกาสโดยการบอกหนูตอนเย็น แต่ใจหนูดื้อ มัวทำอย่างอื่น ไม่ได้เข้าไปหยิบผ้ามาทำ ผ่านไปหนึ่งวันแบบความรู้สึกที่ค้างอยู่ในใจ ครูชี้ซ้ำลงไปว่า ขณะนี้เป็นเวลาที่ควรทำอะไรก็พึ่งทำสิ่งนั้นก่อน เพราะหนูควรจะทำตั้งแต่กลับจากทำงาน ใช้เวลาก็ไม่นานนัก แต่หนูก็ไม่ได้ลงมือทำ

ครูเป็นให้ดู คือ ชี้ให้หนูได้แก้ไขโดยการร่วมคิดว่าจะทำอย่างไรดี เอาสายมาต่อ แบบเว้นช่องแต่ใจหนูกลับไปจำภาพที่ครูพับลงแล้วต่อ ก็เลยได้ออกมาหน้าตาไม่ตรงกับที่ครูออกแบบ ครูชี้ซ้ำให้เห็นว่า ที่ครูบอกคือว่า ให้ต่อสายแบบพับลง ไม่ใช่ให้เย็บพับลง เพราะการต่อสายเลยจะเหลือพื้นที่ผ้าไว้ปิดปากเพื่อไม่ให้อีกมุมของ Macbook กระแทก ตอนที่ฟังครูใจก็รู้สึกแบบว่า อ่อนอกอ่อนใจกับจิตตนเอง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะเพียรทำต่อไป ทำไปก่อนจนกว่ามันจะเสร็จอยู่ภายในจิต เพราะปัญหาไม่ใช่แค่ผิว ๆ ค่ะมันเป็นมากถึงขนาดฝังเข้าไปข้างในเลย จึงต้องแก้ไขให้ได้ สาธุเจ้าค่ะ