จริตกับการรับสาร

คนบางคน ดูเหมือนเขาฟัง แต่เขากลับไม่ได้ยินเลยสักนิด

คนบางคน เหมือนเขาดูอยู่ แต่เขากลับมองไม่เห็นเลยสักนิด

มันเป็นเช่นนี้ในหลายๆเรื่อง คนเลือกที่จะรับสาร คนเลือกที่จะไม่สนใจไม่รับรู้ หากสารนั้นไม่ตรงจริตเขา

เหตุการณ์เฉกเช่นนี้มีให้เห็นทั่วไป คนบางคนทำงานแทบตาย แต่คนอื่นอาจจะไม่รับรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ อาจจะไม่รับรู้ถึงคุณประโยชน์ที่เกิดขึ้น ซึ่งถ้าคนๆนั้นมีความหนักแน่น มันก็เป็นบุญกับเจ้าตัว เขาก็ยังคงมุ่งมั่นทำงานต่อไป จะเพื่อใคร เพื่ออะไร เขาก็ยังคงเดินหน้าทำงานต่อไป แต่ถ้าใครคนที่พูดถึงนั้นมีความยึดติดเป็นที่ตั้ง หวังว่าจะมีคนเห็นว่าทำดี หวังว่าจะได้รับการรับรู้หรือถูกมองเห็น คนๆนั้นกลับน่าสงสาร เพราะอาจจะต้องติดกับวังวนของความทุกข์ 

เอาล่ะ เราเลือกที่จะเป็นแบบไหนก็เลือกไป

เลือกที่จะรับสารที่ต้องการและตรงจริตเท่านั้น

เลือกที่จะมองคนอื่นและสังคมอย่างมีสติ รู้จักคิดกลั่นกรองและตีความหมาย

เลือกที่จะปล่อยวางจากการรับรู้และความคาดหวังของคนอื่น และตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ของตนต่อไป

เลือกที่จะเป็นศูนย์กลางของจักรวาล ทุกคนต้องเห็นเรา ทำทุกอย่างที่เกิดประโยชน์ (ส่วนตน)

เลือกที่จะมีความสุข จิตใจโปร่งเบา

หรือเลือกที่ะติดอยู่กับตนเอง

[Wasawat Deemarn]

ทำดี ... ต่อไปครับ คุณหมอ ;)...

[nobita]

ผมเลือกที่จะเห็นตัวเอง แต่ไม่เห็นแก่ตัว นะครับ  อ่านแล้วเตือนใจตัวเองได้ดีทีเดียวครับ

[GD]

จดจำคนความดีที่คนทำให้เรา  จงลืมว่าเราทำความดีให้ใตร

[โอ๋-อโณ]

อ.แปร๊ะ มาโหมดนี้ แปลกไปนะคะ ลึกซึ้งค่ะ ความทุกข์จะเกิดก็อีตอนที่ คนพยายามจะมี"ตัวตน"กันนี่แหละค่ะ ใครทำอะไรได้โดยไม่ต้องการความ"มีตัวตน"ก็จะมีความสุขได้ง่ายๆนะคะ แต่ละคนก็มีทางเลือกของตัวเอง อยู่ที่ว่าเลือกจะคิดจะทำให้ตัวเองและคนอื่นเดือดร้อนหรือเปล่าเท่านั้น ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้นนั่นเอง ช้าเร็วก็รอดูกันไป

[ธนพันธ์ ชูบุญ]

พี่โอ๋

โหมดนี้เกิดจากการมองและสังเกตสิ่งแวดล้อมรอบตัวครับ

ผมรู้สึกเหมือนกับว่า ปัญหาความยุ่งเหยิงส่วนหนึ่งเกิดจาก "จริต" 

ส่วนหนึ่งจึงเป็นต้นเหตุของการเสียใจ ดีใจ(เกินเหตุ) กล่าวร้าย ป้ายสี ยุแยง ฯลฯ

เห็นตัวอย่างของความหนักแน่น ความปวกเปียก และความ...ต่างๆอีกมากมาย

ความเป็นไปดังกล่าวข้างต้น มันจึงสอนอะไรเรามากมาย เพื่อไม่ให้หายใจเปลืองอากาศ จึงเขียนสอนและเตือนตัวเอง