วันที่ 22 มิถุนายน 2556
ตั้งใจเอาไว้ว่าจะต้องไปเดิน Farmers Market เช้าวันเสาร์ เพราะมีของขายเยอะกว่าตลาดในวันพุธบ่าย และปีที่แล้วซื้อถั่วพิสตาชิโอมาลองกิน อร่อยมาก (อ่านที่นี่) ปีนี้เลยจะซื้อไปฝากคนที่เมืองไทย
เช้านี้ทำข้าวต้มเปล่ากินกับไข่เจียว ไข่เค็มจากใต้หวัน (ไม่อร่อยเท่าของไทย) เกี๊ยมฉ่ายกระป๋อง หมูหยอง เสร็จเมื่อประมาณ 9 น.กว่า จึงเดินไป Farmers Market กัน เดินผ่านสนามเด็กเล่นที่เมื่อวันที่ 12 เจอลูกพีชเต็มต้น (อ่านที่นี่) ตอนนี้ถูกเก็บไปหมดแล้ว
ตลาดเช้าวันเสาร์คึกคัก มีร้านมาขายของจำนวนมาก ของที่ขายมีทั้งผัก เห็ด ผลไม้ ดอกไม้ ต้นไม้ เบเกอรี่ งานฝีมือฯลฯ เหมือนจะเป็นร้านเดิมๆ ที่เคยเจอเมื่อปีที่แล้ว สนามหญ้าที่วันพุธตอนเย็นเป็นสถานที่ที่ปิกนิค มีเต้นท์กิจกรรม เดาเอาว่าเขามารณรงค์เรื่อง LIVESTRONG เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน ฝรั่งสูงวัยมาสกิดถามว่ารู้ไหมว่าเขาทำอะไรกัน
บรรยากาศในตลาด
ร้านขายผลไม้มีหลายร้าน ผลไม้ที่ขาย ได้แก่ พีช เชอรี่ สตอรเบอรี่ และเบอรี่อื่นๆ แอปริคอต ฯลฯ บางอย่างก็ไม่รู้จัก ร้านที่ขายเชอรี่จะมีป้ายติดไว้ว่าเป็นเชอรี่รุ่นสุดท้ายแล้ว
เราซื้อเชอรี่ของร้านนี้ ราคาปอนด์ละ 4.5 เหรียญ เลือกคละกันได้ สีเหลืองลูกโตและหวานกว่าสีแดง
พีชของร้านนี้มีทั้งสีเหลือง แดง และพันธุ์โดนัท ดูสดกว่าทุกร้าน เลือกคละกันได้ ราคาปอนด์ละ 3 เหรียญ
ถั่วพิสตาชิโอ ถุงละ 1 ปอนด์ ราคา 7 เหรียญ ถ้า 2 ปอนด์ ราคา 12 เหรียญ ถุงละ 5 ปอนด์ ราคา 27 เหรียญ
เราซื้อผักด้วย มีบรอคโคลีและแตงกวา ได้ของตามที่ต้องการครบถ้วนแล้ว
ช่วงบ่ายเราช่วยกันจัดกระเป๋า การเดินทางครั้งนี้มีกระเป๋าเพิ่มขึ้นมาอีก 1 ใบ โชคดีที่เราซื้อตั๋วเครื่องบินในช่วงเวลาที่เขาให้ผู้โดยสารโหลดกระเป๋าได้คนละ 2 ใบ (ซื้อก่อนวันที่ 1 มิถุนายน) ไม่อย่างนั้นคงจะต้องเสียเงินเพิ่มอีกหลายบาท
ชั่งน้ำหนักกระเป๋าเลยรู้ว่าน้ำหนักตัวขึ้นด้วย คงเป็นเพราะกินข้าวและผลไม้มากเกินไป ว่าแล้วก็แก้เหนื่อยด้วยแอปริคอตที่ซื้อระหว่างทางที่กลับจาก Yosemite National Park และถั่วพิสตาชิโอ
แอปริคอต
อยู่ที่ Davis ก็คิดถึงลูกหลานที่เมืองไทย พอจะกลับก็เริ่มคิดถึงลูกชายที่อยู่ที่นี่
วัลลา ตันตโยทัย
ชอบถั่วค่ะ ไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่าชื่อ ถั่วพิสตาชิโอ