จดหมายถึงครู l ใจที่ติดดี ทำให้หนีความจริง

จดหมายถึงครู l ใจที่ติดดี ทำให้หนีความจริง

วันพฤหัสบดี ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2556

กราบสวัสดีค่ะครู

  วันนี้มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย เคลื่อนไปเร็วมาก ทั้ง ๆที่นั่งอยู่ไม่กี่ที่ ครูโทรมาหา ให้ไปเยี่ยมพี่หนิงแต่เช้า ไม่ทันเห็นจิตที่มันแถ ก็ใช้เป็นข้ออ้าง ตอนเช้าไปจังหัน แล้วแวะเข้าที่ทำงาน จัดแจงเช็คสมุนไพร เตรียมความพร้อมแล้วก็มานั่ง มัวแต่ทำอะไร ๆ ทำให้ยังไม่ได้ไปเยี่ยม พอครูติดต่อมาเหมือนได้เรียนรู้ทำความเข้าใจเรื่องต่าง ๆ รู้สึกข้างในดีขึ้นค่อย ๆ ได้รับการจัดระบบระเบียบอยู่ภายใน แบบเคลียร์ เหมือนครูพาทำโจทย์ย้ำเข้าไป เมตตาเช็คหนูด้วยว่า

 “พร้อมไหม”

  พอได้รายงานครู แล้วครูย้ำว่า ประมาท หนูรู้สึกไม่ได้ละ รีบทำ จึงออกไปตอนนั้นเลย แล้วใช้การ connect ผ่านมือถือ พอได้ไปเยี่ยมพี่หนิง หน้าตาสดใส ได้เรียนรู้จากพี่หนิงถึงใจหนูที่ยังประมาทอยู่มาก หนูคิดแต่ว่า “หนูทุกข์” แต่พอหันไปเจอ พ่อ และพี่หนิง ท่านสอนซ้ำลงไปในใจว่า คนที่เขาทุกข์จริง เขาไม่เคยท้อแท้เลย

มีแต่สู้ และสู้ ได้กำลังใจจากพี่หนิงมากกว่า

การสู้อยู่กับโรคร้าย อยู่ร่วมกันอย่างไรให้แจ่มใส นี่คือความท้าทายของพี่เขาเจ้าค่ะครู

กลับออกมา รู้สึกถึงใจและกำลังใจที่ครูส่งถึงพี่หนิง และหนูเสมอ ๆ

พอกลับเข้ามาที่ทำงาน งานเข้า ได้เวลานัดหมาย ไปร่วมพิธี หนูวิ่งเอาของที่น้องส่งมาจากอุดร แล้วเข้าไปเก็บของ

พอครูโทรเข้ามารู้สึกดีใจ ยิ่งคุยยิ่งมีพลัง

สิ่งที่พลาดในหนู คือ ประมาท

พอถูกตามให้ไปงาน ก็ไปทั้ง ๆที่คุยกับครู

นี่ คือ ความไม่เหมาะสม ที่ทำให้ใจหนูหมอง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก เพราะการที่ครูคุยด้วย ไม่ได้คุยสนุก แต่กำลังมอบหมายภารกิจ ที่เนื่องด้วยหลายดวงจิต แล้วหนูไม่พร้อม

ได้แต่ระลึกขอขมา ด้วย จิต ที่ติดดีของหนู ก็ทำให้ใจก้าวไม่ผ่าน

จิตมันเคลื่อนไปเร็วมาก มีหมองอยู่กลับจากงาน แวะเก็บของเตรียมของออกนิเทศงานวันรุ่งขึ้น ของไม่ครบหลายอย่าง

จำเป็นต้องเข้ามาอีกตอนเช้า กลับเข้าบ้าน ทำภารกิจตนเอง สวดมนต์ แล้วนั่งทบทวน

ทำยังไง จะสู้กับกิเลสข้างในไหว เพราะถ้าไม่ไหว

หนูนี่แหละจะเป็นรายต่อไปที่จะหนัก ถามตนเอง หยิบเอาความหวาดกลัวมาทำประโยชน์

สิ่งที่ครูเอ่ย ไม่เคยพลาด หากฉลาดปฏิบัติ ครูเอ่ย

ครูให้ทางออกไว้ด้วย ให้ทางแก้ไว้ด้วย แต่ทางแก้นั้นต้อง อดทน ข่มใจ ต้องเหยียบกิเลสมันไว้ด้วยสติให้ทัน

นี่แหละสำคัญกับตนเอง เจ้าค่ะ

จะว่ากลัวก็กลัวเจ้าค่ะ แต่ต้องสู้เพื่อเหยียบหัวมันให้ทัน

สาธุเจ้าค่ะ

[แสงแห่งความดี...]

คุณใบไม้ร้องเพลง ลงมือทำเองเลยนะครับ

การถากหญ้า...ถือว่าเป็นการตามลมหายใจ ดูใจเราได้เป็นอย่างดีเลยครับ

..

ชื่นชมครับ