ไม่ได้หายไปไหน.......
ชีวิตในแต่ละวันของวัยทำงานมีเรื่องให้ครุ่นคิด ทบทวน และฝึกตนอยู่บ่อย ๆ บางคราวเรื่องที่ให้ครุ่นคิดอยู่ ๆ ก็ต้องยุติและเริ่มไปทำเรื่องใหม่ หรือเรื่องอื่น ๆ ที่สำคัญก่อน จนบางครั้งเป้าหมายที่ตั้งใจไว้หลาย ๆ อย่างตกอยู่ในภาวะไม่ได้ดั่งใจ พอเป็นเช่นนี้บ่อย ๆ แล้้วจึงต้องเร่งทบทวนและฝึกตนอยู่เสมอ....ให้วางใจ แต่บางเรื่องดูช่างยากเย็นแสนเข็ญเกินกว่าที่ใจจะกล้ายอมรับได้ เพราะในที่สุดแล้ว......มีเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแต่ดันเป็นเรื่องให้คนเบื๊อก ๆ อย่างเราได้กลับมาครุ่นคิด......ว่าทำไมเราถึงเป็น เราถึงทำอย่างคนอื่น ๆ ไม่ได้ เมื่อถูกเปรียบเทียบว่าเราคือ "คนชายขอบ"
โจทย์ชีวิตที่เพื่อนสนิทมักชอบถามอะไรที่ทำให้วางใจได้ยากนัก (ฟะ) ก็ในเมื่อเรามักจะบอกกับเพื่อน ๆ เสมอว่า "ชีวิตเป็นของเรา ยังไงก็เป็นของเรา" แม้บางใครจะทำให้เรารู้สึกแย่แค่ไหนก็ไม่มีวันทำให้รู้สึกแย่ตามไปได้อย่างแน่นอน หรือเป็นเพราะตัวเราเองที่คาดหวัง พอตกอยู่ในภาวะไม่ได้ดั่งใจตามที่ใจเราหวัง เราเองกลับรู้สึกแย่หนักกว่า
เรายึดมั่นต่อศรัทธา เชื่อในความดี แต่เมื่อศรัทธาและความดีถูกท้าทาย โจทย์ชีวิตที่ยากยิ่งกว่าคือ การเป็น "คนชายขอบ" เราเข้าใจนะว่าโลก สังคมย่อมเปลี่ยนแปลง ทุกสิ่งอย่างย่อมเปลี่ยนแปลง แต่ศรัทธาและความดีมันเปลี่ยนกันได้ด้วยหรือ ความดีอย่างไรเสียย่อมคือความดี แม้คนอื่นจะรู้หรือไม่รู้ก็ตามที แต่ขอให้ตัวเราเองรู้ก็น่าจะพอ สิ่งนี้ต่างหากที่พิสูจน์ได้ว่าคือความดีมันสำคัญกว่าใด ๆ ต่อการใช้ชีวิตในปัจจุบันขณะอย่างมีเป้าหมาย และทำให้ชีวิตที่เหลือในบั้นปลายเมื่อมองย้อนกลับมามีคุณค่ากว่าทรัพย์ใด ๆ ศรัทธาและความดีเมื่อถูกท้าทายจากบางใครมีหวั่นไหวไปบ้าง แต่พิสูจน์ให้บางใครเข้าใจได้ว่าทั้งสองสิ่งนี้เห็นได้ถ้าใจอยากมองมากกว่าสองตาที่เห็น เช่นเดียวกับเกลือและดวงอาทิตย์ เกลือ.......ที่เป็นเกลือให้รสเค็ม ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกและตกทางทิศตะวันตก ความดีและศรัทธาก็จะเป็นอยู่อย่างนั้นเช่นกัน
เฮ้อ ! อธิบายให้บางใครฟังทำไม.....มันเหนื่อยมากกว่านั่งคุยกะคุณทองม้วนวะเนี่ย......วนิดา
ความเห็น (7)
คนชายขอบคืออะไรหรือครับผมชอบคำนี้จริงเลย คนเราทำอะไรที่เราทำเเล้วรู้ตัวเองเสมอย่อมไม่ประมาทในชีวิต ความเชื่อเเละความศรัทธาเป็นเเรงพักดันเราข้ามคำท้าทายบางใครของคุณ เป็นกำลังใจครับ
ยินดีที่รู้จัก เปิดอ่านหลายบันทึกแล้วชอบใมาก
ขอบคุณคุณสมพงษ์ที่เข้ามาให้ความเห็นค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ (@^____________^@)
คนชายขอบ ของที่นี่ คือ พวกที่มักจะมีความคิดแบบเบื๊อก ๆ ไม่เข้ากลุ่ม ไม่เข้าพวกกับใคร จึงไม่ถูกใจกับความเห็นของคนส่วนใหญ่ (ที่นี่....) แม้จะแสดงความเห็นต่างแบบสันติวิธี ดำรงหน้าที่อย่างถูกต้อง พูดตรง ๆ แต่ยังยึดหลักการถนอมน้ำใจผู้อื่น ตั้งมั่นกับความสุจริตและความถูกต้องก่อนเสมอ ไม่ใช้ความรู้สึกตัดสินผู้อื่น นอกจากจะประจักษ์กับใจของตนก่อน จึงทำให้คนในขอบเกิดภาวะไม่ได้ดั่งใจ ทำให้สังคมประชาธิปไตยของชายขอบที่นี่ต้องอยู่แบบสำรวมกาย วาจา และเจียมตัวค่ะ ก็เลยเกิดสภาวะที่คนชายขอบนึกขัดใจและไม่ได้ดั่งใจ ซึ่งความจริงแล้ว ความคิดต่างต่อให้เสียงข้างน้อยอย่างคนชายขอบหากเป็นประชาธิปไตยที่ผลิบานในใจของคนในขอบแล้ว คงไม่เกิดสภาวะอย่างบันทึกที่เขียนค่ะ......คุณสมพงษ์
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่ประกาย ขอบคุณมากนะคะที่ชอบบันทึกนี้ มาเป็นกองกำลังใจให้พี่ประกายไม่หมดศรัทธาและยึดมั่นต่อความดีค่ะ
(@^_____________^@)
หมายเหตุหน่อยค่ะ (ที่นี่) ในบันทึกนี้ไม่ใช่โกทูโนนะคะ ฮ่า ๆ อย่าให้บอกว่าที่ไหนนะคะ มันเกินบรรยายค่ะ ขออภัยในความไม่รอบคอบและไม่เอาใจใส่ในเรื่องนี้ค่ะ
(n_______n) "
ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ
ทุกครั้งที่รู้สึกแย่ ให้คิดว่า " เดี๋ยวมันก็ผ่านไป...ในอีกไม่เกินนาที อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดจ้ะ
ขอบคุณคุณมะเดื่อค่ะ และข้อความดี ๆ ที่มาเป็นกองกำลังใจให้กันค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
(n__________n)