พระมหากรุณาธิคุณ อันสืบเนื่องจากพระราชดำรัสในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช

“ การจะเป็นเสือนั้นไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่เรามีเศรษฐกิจแบบพอมีพอกิน แบบพอมีพอกินนั้น หมายความว่า อุ้มชูตัวเองได้ ให้มีพอเพียงกับตัวเอง”

พระราชดำรัสพระราชทานแก่คณะบุคคลต่าง ๆ ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายชัยมงคล เนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา
ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา ฯ พระราชวังดุสิต

วันพฤหัสบดีที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๐

“พอควร พออยู่พอกิน มีความสงบ”

พระราชดำรัสแก่คณะบุคคลที่เข้าเฝ้า ณ ศาลาดุสิดาลัย

๔ ธันวาคม ๒๕๑๗

“ ภูมิประเทศยังให้ คือเหมาะสม แต่ความเป็นอยู่ต้องไม่ฟุ้งเฟ้อ ต้องอยู่อย่างประหยัดและต้อง เป็นไปในทางที่ถูกต้อง”

พระราชดำรัสพระราชทานแก่คณะบุคคลที่เข้าเฝ้าฯ ณ ศาลาดุสิดาลัย

๔ ธันวาคม ๒๕๓๙

“ ทุกอย่างเป็นธรรมดา ที่มีทั้งคุณและโทษ ถ้าเราใช้ดี ๆ ก็เป็นคุณ ถ้าเราใช้ไม่ดีก็เป็นโทษ”

พระราชดำรัสพระราชทานแก่คณะบุคคลที่เข้าเฝ้าฯ ณ ศาลาดุสิดาลัย

๔ ธันวาคม ๒๕๓๘

คัดลอกข้อความจากhttp://www.raorakprajaoyuhua.com/work/speech6.htm

พระองค์ทรงพระราชทานธรรมะแก่ปวงชนชาวไทย

ให้สติได้คิด ได้ใคร่ครวญ และตระหนักรู้ในตนเองถึงความพอเพียง พอดี พออยู่ สงบสบาย

และในความพอดี พออยู่ สงบสบาย กลับทำให้มีพลัง พร้อมที่จะทำคุณประโยชน์ต่อส่วนรวม

วิถีแห่งธรรมชาติที่พระองค์ทรงพระราชทาน จึงนำมาซึ่งความเข้าใจ ยอมรับ และอยู่กับธรรมที่เป็นอยู่

ได้อย่างสงบสุข นอกเหนือจากสิ่งที่ได้รับแล้ว ยังนำพาให้ชีวิตนี้ยังมีหวัง มิได้หวังในทางโลก 

หากเป็นความหวังในทางธรรม 

ธรรมที่เจริญในวิถีของผู้ครองเรือน ผู้สูงวัย ผู้เรียนรู้ และเรียนรู้การเป็นผู้ให้ที่ดี

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน