27. เติมลมยางรถยนต์ที่ลาสเวกัส


อาหารกลางวันที่ร้านอาหารไทย Pad Thai Restuarant วันนั้นอร่อยมาก แม้ว่าอาหารแต่ละจานจะใหญ่มาก ข้าวผัดของพี่สาวที่แสนดี ผัดซีอิ๊วของภรรยาผมและผัดกระเพราของผม หนึ่งจานของลาสเวกัสเท่ากับสองจานในเมืองไทย และยังต้มยำกุ้งหม้อเบ่อเริ่ม พวกเราก็กินหมด อิ่มมากๆ


"มีปัญหาละซีครับ" ผมพูดหลังจากติดเครื่องยนต์เจ้าฟอร์ด ก่อนจะนำรถออกจากที่จอด "ไฟโชว์ low tire pressure"


"มันเป็นอะไร" พี่สาวผมถามด้วยความกังวล

</span>

"ยางลมอ่่อนครับ" ผมตอบ แล้วเปิดประตูรถออกมาเดินรอบรถดูล้อแต่ละล้อ

</span>

"ล้อหน้าขวา อ่อนนิดหน่อยแทบไม่เห็น" ผมพูดหลังจากขึ้นรถ

"มียางอะหลั่ยไหม" ภรรยาผมถาม

</span></span></span>


"ไม่มี" ผมบอก พลางคิดว่า ถึงมีก็คงเปลี่ยนเองไม่ได้

"เราไปหาปั๊มเติมลมก่อนดีกว่า จะได้เติมน้ำมันด้วย" ผมตัดสินใจ แล้วนำรถออกไปตามเส้นทางไปโรงแรมตามที่ google maps บอก

ปั๊มน้ำมันย่านดาวน์ทาวน์ลาสเวกัสมีหลายปั๊ม ผมขับมาไม่นานก็เจอ

ผมนำรถเข้าเติมน้ำมันก่อน แล้วไปเติมลม

ที่เติมลมยางรถยนต์ที่ลาสเวกัส ก็คล้ายๆ บ้านเรา อยู่ใกล้ที่จอดรถ ตรงช่องที่จะเอารถเข้าไปจอดเพื่อเติมลม ทาสีเหลืองแดง รถที่ไม่เข้าไปเติมลมยางจะจอดไม่ได้ แม้ว่าที่จอดรถจะเต็ม เขามีวินัยดีมาก

แต่ที่บ้านเราดีกว่าบ้านเขาคือ เราเติมฟรี (บางแห่งก็ฟรีจริงๆ ไม่มีลมออกมาเลย) อเมริกาต้องหยอดเหรียญ 1 เหรียญ ต้องหยอดเหรียญก่อนถึงจะใช้เติมลมได้


ผมหยอดเหรียญเรียบร้อยแล้ว ถือสายเติมลมเดินมาที่ล้อหน้าที่ยางลมอ่อน กำลังพิจารณาว่าจะเสียบหัวเติมลมเข้าไปยังไง จะวัดความดันลมอย่างไร ก็ที่เมืองไทยไม่เคยเติมในปั๊ม เข้าไปร้านยาง เด็กในร้านมาเติมลมให้ ไม่เคยเติมเองสักที กำลังงกๆ เงิ่นๆ ก็ได้ยินเสียงรองเท้ากระทบพื้นเข้ามาใกล้


แหม่มสาวผมสีแดง แต่งตัวทะมัดทะแมงอยู่ในเครื่องแบบที่บ่งบอกถึงพนักงานปั๊ม เธอพูดเบาๆ สั้นๆ แล้วคว้าที่เติมลมจากผมไปเติมให้


เธอก้มหน้าเติมลมยางอย่างคล่องแคล่ว ครู่หนึ่งก็เงยหน้าหันมายิ้มกับผม แล้วบอกให้ผมไปดูหน้าปัดรถยนต์ที่ผมติดเครื่องไว้


</span>

ผมเปิดประตูรถแล้วชะโงกไปดูตรงที่โชว์ว่า low tire pressure ปรากฏว่าไฟนั้นดับแล้ว


ผมรีบบอกเธอว่า OK เธอถอนที่เสียบเติมลมออก แล้วม้วนเก็บไว้ที่เดิม ผมรีบล้วงกระเป๋ากะจะทิปเธอสัก 2 เหรียญ แบงค์อเมริกาหน้าตาคล้ายกัน ผมจึงต้องใช้เวลาเล็กน้อยในการเลือกแบงค์


</span>

คนสวยผมแดงเก็บสายเติมลมเสร็จ หันมาเห็นผมง่วนกับกระเป็าเงิน เธอรีบโบกมือพร้อมกับพูดว่า "No" แล้วประโยคยาวเฟื้อยก็เลื้อยตามมา จับประเด็นได้ว่า เธอยินดีบริการ ผมขอบคุณแล้วรีบเก็บกระเป๋าตังค์ เธอยิ้มอีกครั้งแล้วเดินจากไป


ผมเปิดประตูขึ้นบนรถพร้อมกับถอนหายใจยาว

วันรุ่งขึ้นจะไปแกรนแคนยอน ลมยางจะเป็นเช่นไรหนอ......กรุณาติดตามนะครับ

หมายเลขบันทึก: 539107เขียนเมื่อ 12 มิถุนายน 2013 21:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม 2015 12:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท