อิสรภาพ
2-3 วันที่ผ่านมา ผู้เขียนได้มีโอกาสกลับบ้านเกิดที่สกลนคร
เห็นชีวิต การใช้ชีวิต เห็นธรรมชาติ
…คนแก่ทำบุญ
…กรงไก่
…เด็กน้อยกับตาข่าย
…เด็กๆ กับดอกหญ้าในทุ่งนา
…คนแก่ทำบุญ
ผู้เฒ่ามานั่งรอพระ รอใส่บาตรยามเช้าๆ
หูก็ตึง ตาก็ฝ้าฟาง
เคยเดินไปวัดได้ ตอนนี้เรี่ยวแรงถดถอย ขอปักหลักทำบุญที่หน้าบ้านก็พอ
…กรงไก่
เห็นกรงไก่วางเรียงราย 5-6 กรงที่ใต้ถุนบ้านผู้เฒ่า
ลูกหลานชอบเลี้ยงไก่
ไก่ส่วนหนึ่งมีอิสระ เดินไปมาหาอาหารนอกกรง
…เด็กน้อยกับตาข่าย
เด็กน้อยมีบ้านติดถนน มีรถราวิ่งทั้งวัน
คุณปู่ยุ่งกับการตัดผมให้ลูกค้า
ใส่ตาข่ายหน้าบ้าน หลานก็ปลอดภัยดี
…เด็กๆ กับดอกหญ้าในทุ่งนา
ที่ทุ่งนา
เด็กๆสนุกกับการเล่นดอกหญ้า
ชีวิตอิสระ
มีความสุขง่ายๆ ตามวัย
ความสุขเล็กๆในวันนี้
ที่จะสร้างความรู้สึกดีในใจได้นานเท่านาน
ข้าพเจ้าเคยสัมผัสมาก่อน
มองภาพ มองชีวิต
นึกถึงคำว่า อิสรภาพ
เก็บภาพ เก็บฝัน มาบรรยายเป็นอักษร ได้มา 1 บันทึก
ก่อนที่ความคิดวันนี้จะลบเลือนกับกาลเวลา
ข้างนอกเป็นอย่างไร ใคร่อยากรู้
ปล่อยหนู ค้าหา อย่ากักขัง
หนูแข็งแรง เต็มที่ มีกำลัง
ตัวหนูยัง มีฝัน อย่าบั่นทอน
เช่นกัน ฉันต้องการ อิสระ
ขอเถอะนะ จะอย่างไร ให้ปล่อยก่อน
วอนเจ้าของ โปรดเมตตา เอื้ออาทร
อยากจร นอกกรงขัง เพื่อนยังรอ
อิสรภาพ
คำนี้ มีคุณค่า
เมื่อได้มา ประเสริฐ สุขเกิดก่อ
มองโลก สำรวจดู ..รู้ให้พอ
สำคัญหนอ มีพลัง อย่าขังใจ
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะน้อง ถาวร
มาชมภาพชีวิตในชนบท น่ามีความสุขดีค่ะ
..... มีความสุข จังค่ะ ...... ขอบคุณนะึคะ .....
ไม่ได้คุยกับ "คุณถาวร" นานแล้วค่ะ สัปดาห์ก่อนเข้าไปเยี่ยมบันทึกของ "คุณกระติก" ที่เธอพาลูกกลับบ้าน ไปสืบสานวัฒนธรรมที่ จ.เลย ทำให้รู้ว่าเธอมีภูมิลำเนาอยู่ที่เลย
ตอนนี้เห็น "คุณถาวร" ในหน้าแรก GotoKnow เลยรีบเข้ามาแวะเยี่ยม ทำให้ได้รู้ว่า "คุณถาวรเป็นชาวสกลนคร" "ไอดิน-กลิ่นไม้" มีเพื่อนเรียนปริญญาตรีวิชาเอกภาษาอังกฤษด้วยกัน เธอเป็นชาวสกลนคร (อ.โพนพิสัย) สามีของเธอที่เรียนวิชาเอกเดียวกันเป็นเพื่อนสนิทของ "ไอดินฯ" ที่เรียนมาด้วยกัน 6 ปี ทั้งสองคนใช้ชีวิตที่โพนพิสัย ยังโทรฯพูดคุยกันเป็นระยะ เคยไปเยี่ยมถึงฟาร์ม และเคยพาลูกชายคนเดียวไปทานข้าวด้วยที่อุบลฯ ค่ะ
ชอบบันทึกนี้ของคุณถาวรที่แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตในชนบท (เพราะเป็นคนชอบชีวิตในชนบท) และเพิ่งจะได้อ่านงานเขียนร้อยกรองของคุณถาวรเป็นครั้งแรก ทึ่งเลยนะคะนี่ เพื่อนพี่ที่จบปริญญาตรีวิชาเอกภาษาไทย ปริญญาโทการสอนภาษาไทย ยังเขียนไม่ได้อย่างนี้เลย คงเป็นพรสวรรค์ของคุณถาวร นะคะ ดีทั้งเนื้อหา และภาษาค่ะ
ดีใจที่ได้ไปเที่ยวชนบทกับคุณถาวร
พี่ก็เป็นคนบ้านนอกเหมือนกัน
เพลงกวีทำให้เกิดความสงบและหยุดคิดได้ชั่วขณะ
พี่ก็ค้นหาตัวเองว่าชอบอะไร ที่แท้พี่ชอบอิสระภาพมากที่สุดค่ะ
เป็นบันทึกที่มีชีวิตชีวามากเลยครับ
มาเห็นภาพของชีวิต ที่เรียกว่า อิสรภาพ
ขอให้มีความสุข ขอให้มีอิสระ นะครับ..
เมื่อใจไม่ถูกขัง
เมื่อถึงวันที่พร้อมโบยบิน
อิสรภาพทุกยาม
ขอบคุณค่ะพี่ครูทิพย์
ชีวิตในชนบท สุข สงบ เรียบง่าย น่าอยู่มากค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ Dr.Ple
ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์ไอดิน-กลิ่นไม้ 
ที่บ้านมีภูเขาล้อมรอบ อยู่ไกลตัวเมือง สงบและน่าอยู่มากค่ะ กลับบ้านบ่อยช่วงนี้ ดูแลแม่
ชื่นชมอาจารย์เช่นกันค่ะ ชอบบรรยากาศฟาร์ม ชื่นชมการใช้ชีวิต ติดตามเสมอค่ะ
เริ่มเขียนกลอนเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้วตอนเรียนม.1ค่ะในเวทีวันสุนทรภู่ เขียนมาเรื่อยๆ ส่วนใหญ่เก็บไว้อ่านเองค่ะ มาที่นี่ได้เรียนรู้เพิ่มเติมจากพี่อิงจันทร์มากเลยค่ะ
ขอบพระคุณอาจารย์สำหรับคำชมและกำลังใจค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณอักขณิช
ขอบคุณค่ะพี่รุ่ง ตันติราพันธ์ 
เช่นกันค่ะพี่รุ่ง
อิสรภาพทำให้มีความสุข
อิสระที่จะคิด ฝัน ทำตามฝัน
สุขสันต์วันหยุดค่ะพี่รุ่ง
ขอบคุณค่ะคุณพ.แจ่มจำรัส
ขอบคุณค่ะคุณหมออ้อ ทพญ.ธิรัมภา
เมื่อใจไม่ถูกขัง
เมื่อถึงวันที่พร้อมโบยบิน
อิสรภาพทุกยาม
ชอบมากค่ะ ขอบคุณค่ะขอบคุณค่ะอาจารย์อ.นุ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ดร.ธวัชชัย 
อ่านแล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงวัยเด็กด้วยค่ะ
บรรยากาศดีมากค่ะ ชอบวิถีชีวิตแบบนี้จัง
ขอบคุณค่ะพี่อิงจันทร์
เช่นกันค่ะ เห็นเหลนๆเล่นกันก็นึกถึงวัยเด็กที่เคยเล่นสนุกในท้องทุ่ง อุปกรณ์หาง่ายๆตามข้างทาง ตามคันนา เป็นความทรงจำดีๆค่ะ นึกถึงทีไรก็เป็นสุข
ขอบคุณพี่อิงจันทร์มากค่ะ ยกให้เป็นยอดครูกลอนในดวงใจเลยค่ะ
คิดถึงเสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณTawandin
สวัสดีครับพี่อุ้ม ปล่อยวางได้เมื่อไหร่ ใจก็มีอิสระเมื่อนั้น รู้สึกบันทึกนี้ จะมีของขังมาด้วย ขอบูชาสักตัวนะครับ
ความสุขที่แท้จริงได้จากธรรมชาติที่ยังใสสะอาด