บทสวดที่ผมชอบที่สุด คือ
...มงคลสูตร ๓๘
และบทสวดที่ผมเบื่อที่สุดคือ นโมตัสสะฯ กับ ศีลห้า และ พาหุงฯ
http://www.prelimdesign.com/mcontents/marticle.php?headtitle=mcontents&id=115077&Ntype=3
บทสวดมงคลสูตรนี้ความหมายดี สอนดี หลากหลาย และไม่บังคับ ห้าม แบบศีลห้า แต่แนะนำ..แบบว่าถ้ามีโอกาสก็ลองทำดูนะ
จังหวะการสวดก็สนุก และตอกย้ำ ...ด้วยประโยค เอตัมมังคะละมุตตะมัง ต่อท้าย ๓๘ ครั้ง
ขึ้นต้นก็งามแล้ว ..อเสวนาจะพาลานัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง (อย่าเสวนากับคนพาล นี่คือมงคล)
เวลาทำน้ำมนต์จะเริ่มหยดเทียน ณ จุดนี้ ..ซึ่งชอบแล้ว
อนากุลาจะกัมมันตา ....(การงานไม่คั่งค้าง...) ผมผิดมงคลข้อนี้ประจำ
ปูชาจะปูชะนียานัง...( บูชาคนที่ควรบูชา...) ...แต่วันนี้เราคนไทยส่วนใหญ่บูชาแต่คนมีอำนาจ มีเงิน มียศ. พลเอก ดร. จนชาติจะพังอยู่รอมร่อแล้ว
อยากเชื้อเชิญให้คนไทยเราหันมาท่องมงคลสูตร สวดท่องทุกวันจนจำได้แม่นยำ แทนการไปสวดอะไรก็ไม่รู้ เช่น ขออภัยที่เอ่ยนาม คาถาชินบัญชร สวดพาหุงฯ ( พพจ. ปราบช้างพยศ ก็เอามาสวดกัน) คาถาหลวงพ่อทวด หลวงพ่อโต เจ้าคุณนอฯ จะสวดพวกนี้ไม่ว่า แต่ขอ มงคลสูตรก่อนได้ไหม
ข้อท้ายๆ ของมงคลสูตรนั้น ไปถึงมรรคผลนิพพานเลยนะ นี่เป็นทริกของ พพจ. เสมอ เริ่มง่ายๆ พอให้ตายใจ แล้วลงท้ายยากๆ
บทสวดนี้จึงงามหยดแต่ต้น กลาง ท้าย เป็นมงคลนักแล
...คนถางทาง (๑๕ พค. ๒๕๕๖)
ความเห็น (3)
ข้อ ๕ ผมไม่เชื่อ ผมว่าแปลผิด ถ้าเป็นผมจะแปลว่า ทำบุญสะสมความดีมาแต่ก่อน (ในชาตินี้และชาติก่อน ซึ่งบุญชาตินี้สำคัญกว่าชาติก่อน)
ถ้าทำสังคายนา ผมว่าน่าเอา ๓๑-๓๔ สลับที่กับ ๓๕-๓๘ เพราะ "ทำนิพพานให้แจ้ง" น่าจะเป็นข้อสุดท้าย