ผมมานั่งอ่านหนังสือชุด ธรรมโฆษณ์ เรื่อง "ไกวัลยธรรม" เป็นวันที่ ๒ ณ ห้องสมุด ม.มหาจุฬาฯ วังน้อย การอ่านหนังสือดังกล่าว ก็เพื่อจะหาข้อมูลเกี่ยวกับ "กฎสากล" ในความคิดของหลวงพ่อพุทธทาส ระหว่างนั้น ก็คิดถึงเนื้อหาเรื่องธรรมะกับการเมือง ซึ่งหลวงพ่อพุทธทาสเคยแสดงธรรมไว้ และคิดถึง กรณี "นิรโทษกรรม" ทำให้คิดว่า น่าจะทำวิจัยทางปรัชญาเรื่อง "พระพุทธศาสนาปฏิเสธ "นิรโทษกรรม" หรือไม่" ทำไมจึงปฏิเสธหรือไม่ปฏิเสธ ทางออกที่ดีตามแนวคิดในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับนักโทษการเมืองคืออะไร
ผมมีคำตอบอยู่ในใจแล้ว แต่ไม่ถนัดในการเขียนบรรยายหรืออธิบาย
เลยรออ่านหรือรอฟังความคิดเห็นจากผู้รู้ท่านอื่นๆ ดีกว่า 555
คำตอบในใจเก็บไว้ทำไมละครับ ขอสักหน้าหนึ่งในบล็อกของคุณอักขณิช ก็ยังดีนะครับ ผมอยากได้อ่านครับ (เรื่องจริงไม่ใช่พูดให้ยินดี) อย่างน้อยอาจเป็นแนวทางหนึ่งของมิติความเห็นครับ
ขอบคุณครับ
เป็นหัวข้อที่น่าสนใจค่ะ
ทุกๆรูปและนาม..เมื่อเกิดมา..มี..กรรม..เป็น..ของตน...อิอิ...
ถูกผิดแปรผันไปตามกาล........ปัจจุบันถูก แต่อนาคตผิด...เฉกเช่นดังกาลิเลโอ กลาวว่าดวงอาทิตย์ เป็นศูนย์กลางจักรวาล จนถูกตัดสินประหารชีวิต....