โรงเรียนขนาดเล็กจิ๋วแต่จิ๋ว
โรงเรียนขนาดเล็กนั้นมีเยอะมากมาย แต่ที่จิ๋วแต่แจ๋วรู้จักมีอยู่หนึ่งโรงเรียนที่อำเภอนครหลวง เพราะมีเพื่อนของข้าพเจ้าได้สอนอยู่ที่นั้น เพื่อนได้เล่าให้ฟังว่าโรงเรียนที่สอนนั้นมีนักเรียนประมาณ 70 คน มีตั้งแต่ฝากเลี้ยงจนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และทางครอบครัวของนักเรียนที่โรงเรียนของเพื่อนข้าพเจ้านั้นเป็นนักเรียนที่มีปัญหาทางครอบครัว ส่วนใหญ่จะอยู่กับปู่ ย่า ตา ยาย เป็นส่วนใหญ่ และอีกกลุ่มหนึ่งก็จะเ้ป็นเด็กต่างด้าวมีัทั้ง พม่า กัมพูชา ลาว และโรงเรียนนี้ครูทุกคนจะไม่มีประจำชั้นเพราะต้องสอนกันครบทุกชั้นปี เนื่องจากครูมีน้อย แต่ที่โรงเรียนนี้จะอบรมสั่งสอนนักเรียนด้วยความรัก ความเมตตา เหมือนประดุจลูกสาว ลูกชายของตนเอง ทางโรงเรียนไม่ได้ดูแต่นักเรียนอย่างเดียวบางครั้งก็ำได้อุปถัมภ์ไปถึงครอบครัวของนักเรียนด้วย การจัดการเรียนการสอนของนักเรียนนั้นจะเน้นวิชาชีพเป็นหลัง เพราะทางโรงเรียนจัดวิชาชีพ เช่น การเพาะเห็ดภูฐาน การทำกราฟิกแก้วมัค การทำเพ็นเสื้อ หมวก การเล่นดนตรีไทย การฟ้อนรำในงานศพ งานบวช แล้วแต่ทางเจ้าภาพจะจ้างให้นักเรียนไป เหล่านี้คือเป็นสิ่งที่ทางโรงเรียนได้สนับสนุนให้นักเรียนได้เข้าร่วมกิจกรรม เพื่อที่จะได้ติดตัวไปในอนาคตของนักเรียนเอง แล้วครูที่นี้ก็ใจดีที่จะสอน วัดมีส่วนร่วมในเรื่องงบประมาณ ชาวบ้านก็มีส่วนร่วมในการเข้าร่วมกิจกรรมที่โรงเรียนได้จัด นี้คือโรงเรียนขนาดเล็กที่อบอุ่นที่สุดที่ข้าพเจ้าเคยได้ฟัหมายเลขบันทึก: 535709เขียนเมื่อ 12 พฤษภาคม 2013 14:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2013 14:48 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
มาให้กำลังใจค่ะ