คิดถึง...


ดอกไม้...ข้างหมอน


เมื่อข่มตานอนให้หัวใจหลับ

ใจมันกลับโหยไห้บินไปหา

และตลอดราตรีที่หลับตา

ใจผวาพะว้าพะวังอยู่ทั้งคืน...


แม้นมาหาเธอได้จะไม่ยั้ง

นี่ต้องรั้งแม้จะรู้เธออยู่ไหน

ไม่อยากเห็นเธออยู่คู่กับใคร

คงขาดใจถ้าเธออยู่กับผู้นั้น...



อย่าลืมวันอันหวานปานน้ำผึ้ง

เก็บความซึ้งซ่อนใจเอาไว้ฝัน

ถึงอยู่ใกล้หรือไกลก็ใกล้กัน

สบตาพลันรู้ว่ารักประจักษ์ใจ...


ฝากดอกไม้ไว้วางข้างข้างหมอน

ฝากคำกลอนไว้วางข้างข้างขวัญ

ฝากพรชัยให้มีสุขทุกทุกวัน

ฝากรักมั่นมอบให้ผู้ที่รู้ใจ...



คำสำคัญ (Tags): #กลอน
หมายเลขบันทึก: 534849เขียนเมื่อ 5 พฤษภาคม 2013 21:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม 2013 21:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

-สวัสดีครับ

-ดอกสวย.กลอนเพราะมากๆครับ

-ขอบคุณครับ

อ่อนหวาน เลยนะคะ 

ภาพสวยมากค่ะ คิดถึงจำปีสีเหลืองนะคะ ไม่ได้เห็นดอกจริงนานแล้วค่ะ

ตรง "ฝากพรชัย..."

ผมนึกถึงชื่อคนทุกทีครับ ;)...

คุณพรชัย ;)...

ดอกจำปาเก็บมาจากที่บ้านน้าค่ะ กลีบดอกใหญ่กว่าจำปี หอมกว่า แล้วก็สวยกว่าด้วยค่ะ :-)

ช่างโชคดีที่อาจารย์ไม่ได้ชื่อ พรชัย ไม่อย่างนั้น อาจารย์ไม่รับฝากแน่ๆค่ะ ฮ่าาาาาาา

ขอบคุณภาษาสวยงามมากครับ พร้อมกับดอกไม้เป็นภาพที่เข้ากันมากครับ... 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท