บทที่ ๓ ใบไม้เพียงหยิบมือ สำคัญกับเราจริงหรือ

 ความสำคัญของประวัติศาสตร์: เราต้องทำความเข้าใจประวัติศาสตร์ก่อน แล้วเราจึงจะสามารถ เชื่อมโยง และเข้าใจปัจจุบันได้อย่างถ่องแท้ Q1: ทำไมเราจะต้องรู้ และเข้าใจประวัติศาสตร์ด้วยเล่า...A1: ลองคิดดูว่า ถ้าเราเอาเชือกเส้นยาวๆ หลายเส้นมากองรวมกัน เป็นเวลานาน มีการเปลี่ยนแปลง เคลื่อนย้ายอยู่ตลอดเวลากองเชือกนี้ก็ดุจดังประวัติศาสตร์ ของสิ่งหลายสิ่ง ที่พันเข้าด้วยกัน มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ถ้าเราต้องการแยก และนับว่าเชือกมีกี่เส้นกันแน่ แล้วถ้าเราไม่หาด้านหนึ่งของเชือก แต่ละเส้นก่อน แล้วค่อยเริ่มแก้มัน  เราจะประสบความยุ่งยากเพียงใด ประวัติศาสตร์อย่างย่อๆ: ยุคต่างๆ และการพัฒนาการของมนุษย์เรายุคแรกนั้น มนุษย์เราเริ่มล่าสัตว์เป็นอาหาร และรู้จักใช้ไฟเพื่อเอาชนะความกลัวจากความมืด  และอยู่รอดจากภัยธรรมชาติยุคสอง เริ่มเข้าสู่ยุคเกษตรกรรม เพื่อเตรียมปัจจัยสี่ (อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม  ยา) อันเป็นพื้นฐานในอยู่รอดจากภัยธรรมชาติยุคสาม เริ่มเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรม เพื่อที่เอาชนะข้อจำกัด ข้อด้อย ด้านการเตรียมปัจจัยสี่และปัจจัยอื่นๆ ในยุคเกษตรกรรมยุคที่สี่ หรือยุคปัจจุบัน เป็นยุคสื่อสารและข้อมูล เพื่อเอาชนะข้อจำกัด ข้อด้อย ด้านปัจจัยการสื่อสารและข้อมูล ในยุคอุตฯ มนุษย์เรานั้นพยายามเอาชนะธรรมชาติทางกายภาพมาตลอดในทุกยุค แต่เราก็ยังมีปัญหา ความขัดแย้ง ความทุกข์ในใจของเรามากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดวิกฤต ในใจเรา ในครอบครัว ในสังคม ในชาติ ระหว่างชาติ  ไม่มีทางแก้หรือทางออกที่ยั่งยืน เนื่องจากข้อจำกัดและข้อด้อยของยุคปัจจุบัน  ใบไม้เพียงหยิบมือQ1: ทำไมเราต้องเลือกที่จะ หยิบใบไม้แค่หยิบมือด้วยเล่า...หยิบมากกว่านั้น ไม่ได้หรือ...A1: เป็นคำถามที่แฟร์ดีทีเดียว เราต้องลองถามตัวเองดู เช่นถ้าเราหยิบใบไม้เยอะๆ แต่เราไม่สามารถ เชื่อมโยงทำความเข้าใจ มันได้ทั้งหมด มันจะเป็นคุณ หรือเป็นโทษ กันแน่ ถ้าเราเลือกหยิบใบไม้ ที่มีความสำคัญที่สุดต่อเรา เหมาะกับเรา คือเราสามารถ เข้าใจ และเชื่อมโยงมันกับตัวเรา และสิ่งอื่นได้ วิธีนี้จะเป็นประโยชน์ต่อเรามากกว่าหรือไม่ ถ้าเราเลือกหยิบน้อยๆ เน้นๆ ก่อน แล้วเข้าใจและเชื่อมโยงได้อย่าง ถ่องแท้ แล้วเรามีพลังงาน มีเวลาเหลือ เราจะไปหยิบอีกหยิบหนึ่ง เราก็จะสามารถทำได้ดีขึ้นกว่า เริ่มจากเยอะๆในตอนแรก ใช่หรือไม่ Q2: แล้วใบไม้เพียงหยิบมือ สำคัญกับเรา จริงหรือA1: ความรู้ในสิ่งต่างๆ มีมากมาย ดุจใบไม้ในป่าใหญ่ ลองคิดดูถ้า เราหยิบผิด หยิบสิ่งที่ไม่สำคัญจริงๆ กับเรา หรือถ้าเราหยิบมากไป ทำให้เกิดโทษมากกว่าคุณ ชีวิตทั้งชีวิตเราจะเป็นเช่นไร เวลาที่มีเหลืออย่างจำกัดของชีวิตเรา จะเป็นเช่นไร เป็นคำตอบที่เราต้องตอบตัวเองอย่างแจ่มชัด สามารถเชื่อมโยงเข้ากับตัวเรา และสิ่งต่างๆ ด้วยตัวของเราเอง