เรื่องของ "ผม"

เรื่องของ "ผม"

วันนี้วันโกน แต่เช้านี้หนูก็ยังไม่ได้โกนผม เพราะตั้งใจทำอาหารไปวัดก่อนไปทำงานตามปฏิปทาที่ครููููููููููููููููููเมตตาให้ฝึกฝน ตอนที่ยืนหั่นผักที่ครัวระลึกขึ้นมาว่า ครั้งนี้เป็นการโกนผมครั้งที่ ๓ แล้วซินะ 

ครั้งแรกครูเมตตาโกนให้ด้วยตัวของท่านเองด้วยจิตที่เมตตาให้โอกาสศิษย์ 

ครั้งที่ ๒ เป็นวันนโกน โกนตอนเช้าด้วยใจที่รักษาสัญญากับแม่ชีน้อยที่บวชก่อนวันโกนหนึ่งวันว่า จะหัวโล้นเป็นเพื่อนขึ้นลานธรรม

      ครั้งแรกของการโกนผม ไม่ถึงกับสะดวกนัก แต่เป็นครั้งที่ซาบซึ้งในความเมตตาของครู ที่เสียสละออกแรงให้ศิษย์ได้บวช 

ด้วยความไม่รู้ของหนู ที่หยิบเอาใบมีดโกนที่ติดมากับใบมีด ใส่เข้าไป โกนไปด้วยความที่ไม่ลื่นนักของใบมีด ทำให้สะดุดแล้วบาดเข้าไปที่ศีรษะ ทั้ง ๆที่ครูเป็นสุดยอดของผู้ชำนาญในการโกนผม 

    ท่านมาเอะใจทีหลัง ตอนที่เกือบ ๆ จะโกนเสร็จ ว่าน่าจะเพราะใบมีด พอเปลี่ยนแบบเปิดจากกล่องใหม่เท่านั้น โกนได้ฉิว เกลี้ยงเกลารวดเร็วจนเห็นความต่างที่รู้สึกได้ 

มาครั้งที่ ๒ โกนในห้องน้ำ ใจก็รีบด้วย ไม่มีกระจกในตอนแรกด้วย แล้วออกมาเก็บรายละเอียดข้างนอกด้วย ฝีมือก็ใหม่เพราะหัดโกนเองครั้งแรก ใจก็ไม่นิ่งด้วย ก็็มีรอยแผลถาก ๆ ประปราย แต่เลือดไม่อาบนักแต่ก็มีเหลือประปรายหรอมแหลม แม่กุลและแม่ชีพัทร มาช่วยเก็บรายละเอียดก่อนขึ้นศาลาอีกที 

    ครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๓ ใจนึกย้อนระลึกถึงครู ครูเมตตาให้ฝึกกับตนเองตั้งแต่ครูเมตตาตัดผมให้ เมื่อครั้งไปวัดที่วังน้ำเขียวปีที่พี่ชายบวช แล้วก็ให้หัดตัดผมเอง 

ช่วงนั้นยังเป็นอาการทำบ้างไม่ทำบ้าง แหว่างบ้าง อายบ้าง 

แต่พอครูบวชมาเริ่มตั้งต้นใหม่ ครูเมตตาชี้ให้ตัดผมเองทุกวันโกน เอาประมาณนี้ ประมาณที่ให้ช่างตัดให้วันนั้น หนูก็ได้ทำเรื่อยมาจนเป็นปี แรก ๆ มีการตัดแหว่าง เป็นร่อง ๆ ด้านหลัง พี่ ๆที่ทำงาน หัวเราะเยาะ บ้าง สงสารบ้าง เมตตาบ้าง ตอนนั้นก็รู้สึกอายค่ะ มานึกย้อนแล้วรู้สึกขอบพระคุณทุกท่านที่ให้โอกาสได้เรียนรู้

ไม่ว่าด้วยผัสสะอะไรที่มากระทบ ทั้งแซวบ้าง ทั้งงง ทั้งชื่นชม ปะปน ก็ได้เห็นผัสสะที่กระทบใจที่เกิดจาก เรื่องราวของผมมาตาม ๆ กัน จนใจได้เรียนรู้และเข้าใจว่า ก็เท่านั้นเอง

พอได้มาบวช ปลงผมด้วยความเมตตาขององค์หลวงปู่และครู 

การปลงผม ดู จะเป็นอะไรที่ง่ายขึ้นกับตนเอง ในเส้นทางของการเรียนรู้

แม่ใจหนูจะ ลุกลุกคลุกคลาน 

แต่ก็เห็นพัฒนาการ แบบต้วมเตี้ยมของตนเอง ที่พอจะให้อุ่นใจ

การปลงผมในวันนี้ จักทำเพื่อ บูชาคุณพระรัตนตรัย

บูชาหลวงปู่ บูชาครูกะปุ๋ม

บูชาพระคุณแม่ พ่อ  ที่ให้ได้เกิดมาเรียนรู้

กุศลใดที่เกิดแต่การบำเพ็ญเพียรของข้าพเจ้า

ขอถวายแต่ผู้มีพระคุณที่ได้เอ่ยมาข้างต้น

และขออุทิศแด่เพื่อนร่วมงาน ญาติและกัลยาณมิตรทุกท่าน ทุกคนเทอญ