คนจนในเมือง

มันเป็นภาพธรรมดาๆ ที่เห็นได้ทั่วไป

ซึ่งสะท้อนความแตกต่างของสังคม ภาพนี้อยู่ที่ขอนแก่น เกาะกลางถนนนี้อยู่ตรงข้ามเซลทรัล พลาซา ที่เป็นห้างสรรพสินค้าที่โอ่อ่าที่สุด  ที่สะท้อนสภาพสังคมธุรกิจ ค่านิยมต่างๆ แฟชั่น และการโอ่อวดของเหล่าผู้ที่พึงพอใจในเรื่องเหล่านั้น

สี่คนพ่อแม่ลูก กำลังกินข้าวเหนียวจิ้มแจ่วและปลาเผาเล็กๆสองสามตัว ก่อนที่จะทำหน้าที่ออกไปขายพวงมาลัยกลางสี่แยกเพื่อหารายได้ต่อไป  เขาไม่มีที่ดิน อยู่บ้านเช่าเก่าๆ พ่อขายแรงงาน แม่เป็นแม่ค้าขายของเล็กๆน้อยๆในชุมชนที่แต่ก่อนคือชนบท แต่ปัจจุบันเมืองได้คืบเข้าไปแปรเปลี่ยนสภาพเป็นบ้านจัดสรร ใหญ่โตราคาหลายสิบล้าน ลูกกำลังเรียนหนังสือ ยามที่ทุกคนว่างก็มาช่วยกันหารายได้

อาศัยร่มเงาต้นตาลนั่นแหละเป็นสำนักงาน  อีกไม่กี่วันโรงเรียนจะเปิดเรียนแล้ว ลูกต้องมีค่าใช้จ่ายจำนวนไม่น้อยในสภาพครอบครัวเขา  แต่มันอาจจะน้อยนิดสำหรับคนที่นั่งกินอาหารในร้านหรูในเซลทรัลตรงข้ามนั้น อาชีพนี้อาจทำให้หน้าตาของเมืองขอนแก่นไม่สวยงามในวิสัยทัศน์ผู้บริหารบ้านเมืองนี้

แต่ ฉันไม่มีลู่ทางอื่นใดที่จะหารายได้อย่างสุจริต 

โปรดคิดขจัดความยากจนเถอะ...

อย่ามาขจัดคนยากจนเลย...

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

สวัสดีค่ะ แวะมาอ่าน คนจนในเมือง เกิดความคิดว่า เมืองไทยสภาพอากาศโดยทั่วไปดีถ้าฝนไม่ตก น้ำไม่ท่วม เราสามารถเดินเล่น นั่งเล่น ที่ไหนก็ได้ บางคนอาจจะไม่ชอบนั่งตามร้านอาหารในห้าง แต่ชอบนั่งกินลมชมวิวมองรถราวิ่งไปมาบนท้องถนน ได้บรรยากาศไปอีกแบบ และหากห้างต่างๆมีการจัดสวนหย่อม มีโต๊ะ เก้าอี้ ให้นั่ง ฝ่ายบ้านเมืองก็ติดตั้งก๊อกน้ำดื่มที่สะอาด ห้องน้ำที่สะอาดให้  ก็น่าจะเป็นภาพลักษณ์ที่ดี เป็นการคืนกำไรให้กับสังคมนะคะ

[บางทราย]

เห็นด้วยครับ  เป็นเสน่ห์ด้วยซ้ำไป ครับ อย่างสวนรถไฟที่กทม. เป็นป่าในเมือง แต่ที่นั่งแทบจะไม่มีเลยครับ เคยไปเดินสองสามครั้ง ชอบมากจะนั่งต้องเอาเสื่อไปด้วย  ตามเมืองใหญ่ๆมีแต่ตึกครับ สร้างกันติดถนนเลยด้วยซ้ำ เพราะเขาหวังธุรกิจ  แม้หมู่บ้านจัดสรรในเมือง ที่กฏหมายบังคับให้มีสวนสาธารณะในหมู่บ้าน ก็ไม่มีเก้าอี้ หรือมีน้อยมาก ครับ