"ครูขาหนูอยากไปแข่งรายการนี้" เด็กหญิงอายนักเล่าเรื่องตัวยงในห้องพยายามจะตีสนิทครูทุกวัน ด้วยคำถามนานา ที่เธอคิดค้นขึ้นมาเมื่อได้ทำการเรียนรู้จากการอ่าน การฟัง และการดู บางทีครูก็ยอม (ทำที) สนิทด้วยนิดหน่อยด้วยการหรี่ตามองน้อยๆ พร้อมกับถามกลับ "รายการอะไร" เด็กหญิงยิ้มตาหยี (จริงมันก็แทบจะมองไม่เห็นลูกกะตาเธออยู่แล้ว) "ท้าให้อ่านค่ะ" ท่าทีกระตือรือร้น และอาการอยากจะเล่าครั้งนั้นทำให้ครูไ่่ม่ลังเลที่จะจัดการตาม "คำเด็ก" แนะนำ
เราสมัครเข้าร่วมแข่งขันในรายการท้าให้อ่านเพราะเสียงเรียกร้องของเด็กๆ ไม่ใช่แค่เด็กหญิงอายเท่านั้น เด็กๆ หลายคนที่ได้มีโอกาสดูเขาเล่นสไลเดอร์ยักษ์ ก็ยั่วยวนใจเด็กๆ นักหนาแล้ว "เด็กยุคนี้น่าสงสาร" ความรู้สึกเช่นนี้จะปรากฏออกมาเสมอ เมื่อมีโอกาสถอดหัวโขน "ครู" ออก บางทีเราก็เป็นเพียงเพื่อนเล่นกัน มองเห็นเด็กนั่งเฝ้าหน้าจอทีวี พร้อมขนมขบเคี้ยวที่เร่งความอ้วน และอันตราย แต่ในเมื่อมันเลี่ยงความเป็นไปของยุคสมัยไม่ได้ ก็ควรได้มีสิทธิ์เลือกสิ่งที่เข้ามาตามยุคสมัยบ้าง รายการทีวีดีๆ มีให้เลือกเสมอ นอกจากเด็กหญิงอายจะเป็นเจ้าแม่รายการเด็กแล้ว เธอยังเป็นเจ้าแม่ของการ์ตูนเด็ก จำได้ว่าเธอเขียนบันทึกประจำวันส่งด้วยการเล่าเรื่องความสุขในชีวิตที่สนุกสนานมาก เธอแนะนำ "ครู" ให้รู้จักตัวการ์ตูนใหม่ๆ ที่ครู(เริ่ม)แ่ก่ตามไม่ทัน ครูให้รางวัลด้วยการกล่าวคำชมในงานที่เธอส่งว่า "เล่าเรื่องได้สนุกสนานมาก ครูรออ่านบันทึกของอายด้วยใจจดจ่อ" ครู..ทำหน้าที่เป็นเพื่อนเล่นเด็กแล้ว ยังสามารถเป็นตัวสร้างแรงบันดาลใจให้เกิดขึ้นได้ เช่นกันเด็กหญิงอายก็เป็นทั้งเพื่อนเล่นของครู และเป็นผู้สร้างแรงบันดาลใจของครู เช่นกัน
รายการตอนนี้จะออกอากาศวันอาทิตย์ที่ ๒๑ เมษายน ๒๕๕๖ ตามไปปิดตาดูกันนะคะ
เป็นกิจกรรมที่ดีต่อเด็กมากครับ ดีใจแทนเด็กๆ
จะติดตามชมครับ...
จะคอยเชียร์ค่ะ
เป็น แรงบันดาลใจ ที่ดีมากๆ เลยค่ะ แถมรายการก็ดีด้วย