วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

"ที่ซ่อนความสุข"


สุขแท้ถูกทอดทิ้ง อยู่แสนใกล้แค่ใจพอ.

          

           นิทานท่านเล่าขาน             มาเนิ่นนานผ่านสมัย
ก่อนนั้นความสุขใจ                     มีทั่วไปในตัวคน

           

     ต่อมาปีศาจร้าย                  มุ่งทำลายทุกแห่งหน
รวมตัวกันสามตน                     ปรึกษาซ่อนความสุขไกล


         
        
     
  ตัวหนึ่งนั้นแนะว่า                บนภูผาที่สูงใหญ่

ความสุขซุกเข้าไป                     หายากไซร้ยากพบเจอ

           

        ตัวสองนั้นเห็นว่า                คนค้นหาได้เสมอ

อย่าเลยนะเพื่อนเกลอ                 หากเราเผลอคนพบพาน
     

           

        ควรเก็บความสุขไว้             ทะเลไกลอันไพศาล
ซ่อนเสียใต้บาดาล                      คงยากแท้จักคาดเดา


           

        ตัวสามไม่เห็นด้วย              มีเครื่องช่วยมิโง่เขลา
สมองนั้นไ่ม่เบา                          เรือดำน้ำในนที

                     

            ควรเก็บความสุขไว้        ซ่อนที่ใกล้ในคนนี่
"หัวใจ" นั่นแหละดี                     ต่อแต่นี้ยากสืบค้น

               

          ปีศาจนั้นเห็นด้วย             ต่างจึงช่วยซ่อนไม่บ่น
จากนั้นในบัดดล                         คนสับสนสุขไม่มี

                     
               

            บุหรี่ทั้งยาเมา                 กัญชาเหล้าว่าสุขี
วัตถุล้วนโลกีย์                            ลาภยศนี้เป็นทาสมัน

            

            กินเสพเที่ยวผับบาร์           โลกมารยาว่าสำคัญ
อำนาจสารพัน                               คือความฝันว่าสุขจริง

              

           ทุกคนต่างล่าสุข                 ต่างแบกทุกข์อันหนักยิ่ง
สุขแท้ถูกทอดทิ้ง                          อยู่แสนใกล้แค่ใจพอ...

                         .......................................

                                                                         ธรรมทิพย์
                                                                    ๓๑ มีนาคม  ๒๕๕๖  

หมายเหตุ  ผู้เขียนเกิดแรงบันดาลใจจากการอ่านนิทานเรื่อง "ที่ซ่อนความสุข"  จึงนำดัดแปลงเนื้อหาแต่งเป็นกาพย์ยานี ๑๑ 

          

หมายเลขบันทึก: 531783เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2013 20:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม 2013 21:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

พี่ครูแต่งกาพย์ยานี 11 ได้รื่นมากครับ...บททิ้งท้ายชอบมากครับ...."ใช่อยู่ใกล้..แค่ใจพอ.."

ขอบคุณ คุณหมอทิมดาบ

มาให้กำลังใจเป็นคนแรกเลยค่ะ 

ทุกอย่างล้วนสำเร็จที่ใจนะคะ

        ความสุขอยู่ที่ใหน          อยู่ไกล้ไกลที่ใหนท่าน

ที่ใจค้นหานาน                       กว่าพานพบประสบเจอ

         ไกล้เกลือเหมือนกินด่าง  ค้นหาทางคลาดสุขเสมอ

อยู่ไกล้แต่ไม่เจอ                    ฝันละเมอถึงสุขไกล

ขอบพระคุณ ทุกดอกไม้กำลังใจ
ขอบพระคุณ อาจารย์โสภณเชื่อว่าอาจารย์ค้นพบความสุขนานแล้วนะคะ 

ขอบพระคุณ คุณลุง เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว
สำหรับบทประพันธ์ที่ช่วยเพิ่มเติม และสร้างสีสันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท