ศิลปะแห่งปุถุชน
ตราบที่ยังไม่เป็นพระอรหันต์
อย่าหลอกตัวเองเลยว่า
การอยู่กับปัจจุบันเพียงอย่างเดียว
จะช่วยให้เรามีความสุขอยู่ได้ตลอด
ไม่ใช่เรื่องผิดเลย ถ้าเราจะวาดฝันถึงอนาคตที่สดใส
คิดไปเถอะ... ถ้ามันจะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นในบางเวลา
เมื่อรู้สึกดีขึ้นแล้ว ก็กลับมาอยู่กับปัจจุบันใหม่
ทั้งการรู้สึกตัวอยู่กับปัจจุบัน
และการฝันหวานถึงอนาคต
ล้วนมีความจำเป็นทั้งสิ้น
ถ้าคิดถึงปัจจุับัน
เราจะได้ลงมือทำ
ถ้าคิดถึงอนาคต
เราจะได้มีความหวัง
"จงเรียนรู้ที่จะใช้มันอย่างถูกต้อง และเหมาะสม
เมื่อไหร่ควรหนัก เมื่อไหร่ควรเบา
ทุกอย่างคือศิลปะแห่งการใช้ชีวิต"
...............................................................................................................................................................................
เขาบอกว่า "ถ้าคิดถึงปัจจุบัน จะได้ลงมือทำ และ คิดถึงอนาคต จะได้มีความหวัง"
ไม่ใช่เพียงแค่ "ทำเพียงปัจจุับัน" เ่ท่านั้น
บุญรักษา ทุกท่านนะครับ ;)...
...............................................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ
อนันตกาล (นามแฝง). จักรวาลของความรู้สึก. กรุงเทพฯ : วาย เอ็ม ครีเอทีฟ, ๒๕๕๖.
ไม่มีความเห็น