ยิ้มบ้าง...บางอย่างจักคลี่คลาย
ยิ้มด้วยใจไปกับโลกที่โศกสุข ยิ้มกับทุกเรื่องราวคราวพบเห็น ยิ้มกับได้ยิ้มกับมีที่ให้เป็น ยามลำเค็ญยังยิ้มรับกับความจริง เพราะรอยยิ้มปลุกใจให้กล้าแกร่ง รับกับการเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่ง เพราะรอยยิ้มคือเพื่อนควรพึ่งพิง ถึงจะดูแย่ยิ่งยิ้มยังดี ไม่ใช่การหลอกตนให้พ้นทุกข์ แต่คือการเริ่มรุกปลุกศักดิ์ศรี สารพันปัญหาประดามี กำลังใจเรานี้ก็สำคัญ ฉะนั้นจงยิ้มเถิดประเสริฐนัก จะช่วยผลักอ่อนแอให้แปรผัน ยิ้มเล็กเล็กที่มุมปากยิ้มทุกวัน จะสุขสันต์ทุกข์สลายผ่อนร้ายลง ยิ้มกับทุกทุกสิ่งในโลกหล้า ใครจะว่าดีทรามตามประสงค์ ถึงเขาว่าบ้าใส่ให้ปล่อยปลง เจตจำนงคือยิ้มอิ่มอุ่นใจ พระมหาวินัย ๑๑.๕๓ น. : ๒๑ มี.ค. ๕๖
ความเห็น (4)
ยิ้มเถิดยิ้มสู้โลกแม้นร้อนแล้ง
ยิ้มแต้มแต่งให้ผ่อนคลายสบายจิต
ยิ้มแล้วสร้างสัมพันธ์เพิ่มมวลมิตร
ยิ้มให้เป็นนิสัยใครก็รัก
ธรรมทิพย์
- แวะมากราบนมัสการค่ะ สบายดีนะคะ
กราบขอบพระคุณพระอาจารย์ที่แวะไปให้กำลังใจค่ะ
แก้ไข วรรคสุดท้ายค่ะ
ยิ้มให้ติดเป็นนิสัยใครเห็นรัก
คุณครูมาตอนไหน เกือบไม่เข้ามาดู คุณครูสบายดีไหม ขอให้มีความสุขครับ
โยมครูสบายดีค่ะ พระอาจารย์เป็นอย่างไรบ้าง
อาจารย์ทางโน้นคงร้อนไม่แพ้กัน ดูแลสุขภาพนะคะ