ระหว่างที่เดินทางกลับจากขอนแก่นมุ่งหน้าสู่...ยโสธร
ฝนตก...ตลอด แต่ก็ยังมีสายรุ้งให้ได้มองเห็นบ้าง...
ระหว่างทาง..
ขับรถเรื่อยๆ...มีบางช่วงแห่งเส้นทาง..
ที่จอดรถ..นั่งมองสายฝนที่ตกปรอยๆ...อย่างชุ่มฉ่ำ
...
ชีวิต...ก็คือ...การเดินทาง..
การเดินทาง...ก็คือ...ชีวิต
แม้จะเป็นเส้นทางเดิม...แต่รายละเอียดรอบด้านใช่จะเหมือนเดิมเสมอไป..ไม่
มีอะไร...ให้เราเก็บเกี่ยว...และหยุดมองอยู่เสมอ...
Note: บันทึกภาพระหว่างเดินทางกลับบ้านที่ยโสธร เพื่อร่วมเคารพศพงานปู่วิชัย....ก่อนที่ฝนจะตกอีกแบบไม่หยุด จนถึงค่ำคืน ณ ตอนนี้ที่เขียนบันทึก สายฝนก็ยังไม่หยุดหลั่งไหล...มาจากบนฟากฟ้า
การเดินทางวันนี้ใช้เวลานานมาก...ระหว่างทางหยุดนั่งมองสายฝน ได้เห็นชาวนาเดินต้อนวัว-ควายจากท้องทุ่งนากลับเข้าหมู่บ้าน ได้เห็นคนหาปลาที่คลองส่งน้ำข้างทาง...ได้เห็นเด็กๆ ล้อเล่นกับสายฝนอย่างไม่กลัวจะเป็นหวัด....และเห็นรถอีกหลายคันต่างรีบบึ่งให้ถึงที่หมายก่อนอาทิตย์อัศดง...เห็นและเห็น....สัจจะแห่ง "ชีวิต" อีกหลายอย่าง...
มีช่วงที่นั่ง online check mail และแวะทักทาย GotoKnow.org และ...ออกเดินทางต่อ....ความมืดเคลื่อนเข้ามาเร็วมาก...ระหว่างห้วงเวลาแห่งการเดินทางได้คุยกับเพื่อนที่เข้าใจถามถึงความเป็นไปในช่วงวัน...ผ่าน....M2M....พอที่จะไม่ให้การเดินทางนี้เงียบเหงาเกินไป ขอบคุณเพื่อนมากนะคะ ที่อยู่เคียงข้างยามเงียบเหงา....
นี่แหละคือ การเดินทางแห่ง "ชีวิต"
ขอบคุณค่ะ ที่เก็บธรรมชาติมาให้ชื่นชม ... ฝน เป็นสิ่งที่ดีงาม ไม่น่าเชื่อว่า จะทำให้เกิดอุทกภัยได้มากมายถึงปานนี้นะคะ
เช้าวันนี้เป็นวันแรงงานของออสเตรเลีย (Labour Day: 2 Oct) แสงแดดเริ่มอบอุ่น กลางวันเริ่มยาวขึ้น
ตื่นขึ้นมาเข้า G2K ลองเข้าไปดูไฟล์ภาพล่าสุด เนื่องด้วยอยากเห็นภาพสวยๆ ได้เจอภาพสายรุ้งที่ปลายฟ้าของกะปุ๋ม เลยตามมาอ่านบันทึก ระหว่างรอโหลด ค้นหาเพลงที่ได้มาจากเพื่อน เจอเพลง หลับตา ของนูโว ที่หามาตั้งนาน อยากจะกริ๊ดออกมาดังๆ ชอบมั่กมาก ^__^
มีความสุขจังเช้านี้ บรรยากาศดี ดูภาพสัจจะแห่ง ชีวิต ของกะปุ๋ม ฟังเพลงโปรดของพี่โจ โอ้ว....อยากจะกริ๊ดอีกรอบ
Dr.Ka-Poom ครูอ้อยกลัวฝนค่ะ กลัวมาตั้งแต่เด็ก ถามคุณแม่บอกว่า ครูอ้อยเกิดฤดูฝน เกี่ยวกันไหมนี่ อิอิ
แต่สายรุ้งสวยดี นะคะ อย่าเอานิ้วชี้นะ ถ้าชี้แล้วต้องเอาถูก้นค่ะ โบราณเขาบอกค่ะ
แผ่นดินกรุ่นกลิ่นไอ มอบหัวใจให้ผืนนา
ฉ่ำฝนเขียวต้นข้าว หยดน้ำพราวเคล้าใบหญ้า
ระรื่นชื่นอุรา หยาดน้ำฟ้ามาพร่างพรม
มาต่อจากน้องชายสิทธิเดช แต่ไม่เก่งเรื่อง กลอน ครับ!!!
ในชีวิตมีหลากหลายวิถีจริงๆครับ ในระหว่างที่ท้องฟ้ามืด ฝนตก พลันก็เกิดสานรุ่งทาบทาขอบฟ้าทางโน้น
ชีวิตต้องเลือกมองใช่มั้ยครับ
มองให้ดี มองในเเง่มุมที่มีความสุข
ผมเคยเดินทางไปอีสาน แถบที่ ดร.กะปุ๋ม บอก ทางตรง ผ่านทุ่งนา แต่ผมกลับสะลึมสะลือ เพราะเราผลัดกันขับรถกับน้องชายไม่มีหยุด น้องหมอKMsabai ตั้งแต่ หัวค่ำที่แม่ฮ่องสอน ถึง เช้าอีกวันที่สุรินทร์
ทุ่งนาสวย เพราะเราเกิดมากับทุ่งนาหรือเปล่าไม่รู้ ลูกชาวนา เลยผูกพันครับ
มีสาวนางหนึ่งเก็บดอกไม้สีขาวกลางทุ่งนาอีสานตอนเช้าวันนั้น ผมไม่ทราบว่าเธอเก็บดอกไม้อะไร อยากไปถามเหลือเกิน แต่สภาพก็อิดโรยเต็มที
.....
แซว...ตั้งแต่เช้า คุณแนนท่าจะหายหวัดแล้ว ...@!!!
"ผู้หญิงและดอกไม้คู่กัน อยู่ที่ไหนก็สวยครับ"
ขออนุญาตแซวตอบในบันทึกคุณกะปุ๋มนี่หละ
ชีวิต...ก็คือ...การเดินทาง..
การเดินทาง...ก็คือ...ชีวิต
แม้จะเป็นเส้นทางเดิม...แต่รายละเอียดรอบด้านใช่จะเหมือนเดิมเสมอไป..ไม่
มีอะไร...ให้เราเก็บเกี่ยว...และหยุดมองอยู่เสมอ...
ใช่ค่ะแม้จะเป็นเส้นทางเดิม แต่รายละเอียดรอบด้านใช่จะเหมือนเดิม เพราะ.....มิตรภาพ.....ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ใจเปี่ยมสุข และเป็นสิ่งที่ยั่งยืน....จริง ๆ .....
จากความรู้สึกค่ะ
คุณหมอนนท์...เพื่อนร่วมทาง
ทุกอย่างที่ก่อเกิดมักมีสองด้าน...มากไปก็ไม่ดี..น้อยไปก็ไม่ดีคะ..
ดังนั้นจึงควรจะพอดีๆ...
และหากพอดีไม่ได้..ก็พยายามมองหาความพอดีให้เจอในความไม่พอดีนั้น
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
กะปุ๋ม
แนนคะ...
ดีใจจังที่ได้ทำและมีส่วนร่วม...ทำให้แนนมีความสุขในเช้านี้...
ไอเดียนี้บรรเจิดมาจาก...เส้นโค้งสายรุ้งของแนนคะ..
พอเห็นสายรุ้งนึกถึงแนนทันทีเลยคะ...
คิดถึงนะคะ
กะปุ๋ม
ครูอ้อยคะ...
เวลาที่เรากลัวอะไร...เราต้องเผชิญต่อสิ่งนั้นให้ได้คะ...
เราจะได้ลดความกลัวนั้นลงได้คะ...
แต่น่าสนใจจังว่าที่ครูอ้อยกลัวฝนนั้น...น่าจะมีสาเหตุนะคะ
...
รุ้งที่เห็น...ไม่กล้าชี้นิ้วหรอกคะ...เพราะไม่รู้ว่าจะชี้ให้ใครดู
เพราะตอนนี้เลือกที่จะเดินทางคนเดียวคะ
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกะปุ๋ม
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณสิทธิเดช..กนกแก้ว...
ขอบคุณมากนะคะ...กลอนไพเราะ..
ดั่งภาพที่กะปุ๋มเจอเลยคะ...
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาต่อยอดเติมเต็ม
...
กะปุ๋ม
คุณเอกคะ...กะปุ๋มมองว่าบ้านหลังนี้เราต่างได้มาเจอมวลมิตรที่ต่างเป็นจิ๊กซอว์ที่มาต่อยอดเติมเต็ม..กันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด...และไปได้ตลอดแห่งเส้นทางการจัดการความรู้นี้...
เสียดายมากที่การเดินทางมาครั้งนั้นของคุณเอกเราพลาดที่จะได้เจอกัน
เอาไว้โอกาสหน้านะคะ..แวะมา..จะได้จิบกาแฟ..ลปรร. กัน
อย่างเต็มอิ่มในสุนทรียะเลยคะ
ว่าแต่ว่า...สาวนางนั้น...
ยังคงทำให้หนุ่มเมืองปายยังจำเธอได้ขนาดนี้...
*^__^*
กะปุ๋ม
น้าน!!!...คุณแนน..คุณเอก..
ตามสบายเลยนะคะ...สนุกสนานเฮฮา...คราวหน้า
เรามาร่วมก๊วน...คุยกันตั้งวงสุนทรียะสนทนา...
ไปพร้อมกับ..การชมดาว..และเบิ่งมองท้องฟ้าดีไหมคะ
คุณ sompornp
พี่อึ่งอ๊อบคะ..กะปุ๋มได้ไปดูภาพเมฆสวยที่บันทึก IS คะ...
สวยมากคะ...ชอบคะ..
ชอบเมฆ...
คือการเดินทางและมิตรภาพ...
คุณกัลปังหา...
ทราบไหมคะว่ากะปุ๋มมีทริบที่ใฝ่ฝันจะเดินทางไปนอนขนำที่คีรีวงศ์
เที่ยวเชิงวัฒนธรรม...อ่านหนังสือ...เขียนหนังสือ
ถ่ายภาพ...นอนซึมซับธรรมชาติ...
กำลังติดต่อเพื่อน...ที่จะเดินทางไปด้วยกันคะ...
คิดว่าไม่นานจะได้ไป...เยือนเมืองนครนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณศิริ...คะ
เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะคะช่วงนี้..กะปุ๋มก็วิ่งสานกันไปมาอยู่อย่างนี้แหละคะ
คามข่าวน่าจะเป็นผลพวงจากพายุนะคะ...
ขอบคุณสำหรับความห่วงใย..
รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณฟ้าใส..
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ...กะมอมน่ารักจัง...
สร้างเครือข่ายต่อยอด...ให้พี่กะปุ๋มได้รู้จัก...
เพื่อนๆ เพิ่มอีกแล้วคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
น้องชาย Mr_Jod
พี่กะปุ๋มเอาใจช่วยแล้วกันนะคะ...เพราะที่คุณเรียนน่ะพี่กะปุ๋มก็ไม่ค่อยถนัดด้วยสิ..
สู้ๆๆ..นะคะ
*^__^*
พี่กะปุ๋ม
คุณnutim...คะ...
ขอบคุณมากนะคะ...ที่แวะมาทักทายยามดึก..
กะปุ๋มจะรอติดตามภาพนะคะ...นี่คุณพี่ sompornp ก็ได้ภาพสวยๆ..จากหลวงพระบางมากฝากด้วยคะ...ดีมากๆ เลยคะ..เดี๋ยวเราคงจะได้ชมภาพสวย นะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ยังไม่ได้แสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณปู้เลย เสียใจด้วยนะคะ....รักษาสุขภาพด้วย
ขอบคุณมากนะคะ...พี่จิ๊บ
ตอนนี้งานคุณปู่ก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง..
เมื่อวานยุ่งๆ เพราะเป็นวันแรกด้วยคะ
....
กะปุ๋มก็พอมีเวลาปลีกตัวบ้างเล็กน้อย...
มานั่งสะสางงาน..
....
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
พี่อร...คุณ Bright Lily
ขอบคุณมากนะคะ...ที่แวะมาทักทาย..
ชีวิต คือ การเรียนรู้..เรียนรู้ที่จะเรียนรู้ การมีชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่า...
....
พี่อรพักผ่อนบ้างนะคะ
กะปุ๋ม
จะมาเมื่อไรบอกนะค่ะ ถ้าไม่บอกโกรธจริงนะ
รับรองว่าเป็นไกด์ให้เต็มที่เลยค่ะ
สำหรับขนำที่คีรีวงค์ มีเครือข่าย อยู่ด้วยนะค่ะ เมืองนคร มีสิ่งดีดี มากมายให้ค้น ให้หา นะค่ะ
รอคอยวันที่เราจะได้เจอกัน
คุณกัลปังหาคะ...
หากได้ไปถึง...ที่นั่นจริง...จะขอแวะทักทาย...แบบ F2F นะคะ...
...
คาดว่าเร็วๆ นี่แหละคะ...อยากให้รางวัลตนเองคะ ตอนนี้รอคำตอบจากเพื่อนผู้ร่วมเดินทางคะ...เดี๋ยวเธอจะส่งข่าวมาอีกทีกับการตัดสินใจ...ระหว่างไปเชียงใหม่..ชมดอกไม้...กับความนิ่งแห่งสุนทรียะ...แห่งอารมณ์กับการพักอยู่คีรีวงศ์คะ
*^__^*
กะปุ๋ม