พยัญชนะไทย ในสมัยสุโขทัย
ในการจารึกอักษรไทยครั้งแรกนั้น
ได้ใช้พยัญชนะไม่ครบทั้ง ๔๔ ตัว คือมีเพืยง ๓๙ ตัว โดยขาด ตัว ฌ ฑ ฒ ฬ และตัว ฮ ไม่ครบชุดพยัญชนะเหมือนที่ใช้สอนวิชาภาษาไทยในปัจจุบัน
ในบรรดาตัวอักษร ๔๔ ตัว ที่มีมาแต่สมัยโบราณ
มีอยู่ ๒ ตัว ที่เราเลิกใช้ไปแล้ว คือ ฃ (ขอขวด) และ ฅ
(คอคน) ที่เราเลิกใช้ก็เพราะเสียง ๒
เสียงนี้เปลี่ยนไปแล้วกลายเป็นเสียงเดียวกันกับ ข
(ขอไข่) ค (คอควาย)
สระ
การเขียนสระในศิลาจารึกสุโขทัยหลักที่
๑ ต่างจากการเขียนสระในปัจจุบันมาก ทั้งรูปร่างสระ และวิธีการเขียน กล่าวคือ
เขียนสระอยู่ในบรรทัดเช่นเดียวกับพยัญชนะ
วรรณยุกต์
รูปวรรณยุกต์ที่ใช้เขียนกำกับในยุคสุโขทัย มีเพียง ๒ รูป คือไม้เอก และไม้โท แต่ไม้โทใช้เป็นเครื่องหมายกากบาทแทน
ไม่มีความเห็น